Wildest dream (Delulu Series #1)

Chapter 18

....... Continue of flash back......

Shanile P.O.V

Aayoko pa sanang pumasok kaya lang gusto kong gawin to para kay daddy. Pinapangako sakaniya na gagawin ko ang lahat para sakaniya.

Hindi parin ako makapaniwala sa mga nangyari. Hindi ko matanggap hindi maproseso ng utak ko ang mga binitiwan niyang salita. Nakikinig ako sa tinuturo ng E.s.p teacher ko.

"Paano niyo napapasalamatan ang mga magulang niyo? Lalo na sa mga nanay niyo na nag papakahirap para sainyo?"

"Ma'am, kinikiss ko sila sa chick's!"

"Ma'a, hinuhug ko ang mommy ko!"

"Ma'am, tuwing walang pasok ako lahat ang gumagawa sa gawaing bahay!"

Nag sitaasan sila ng kamay. Bakit ba dinami daming taong tungkol sa mga magulang pa? "Okay assignment niyo ay gumawa ng letter para sa mga magulang niyo. Past until next Monday see you class!" Parang anytime iiyak nanaman ako. Kaya pumunta ako sa cr. Dito ko binuhos lahat ng mga luha ko. Pagod na'ko gusto ko ng magpahinga pero ayokong iwan sila dad. Ayokong gawin ang ginawa ng nanay ko. Kahit masakit titiisin ko mag tiis nalang ako kahit na ikakapahamak ko pa yan. Gagawin ko ang lahat! Ipapakita ko sa mommy kong yun na maling iniwan niya kami! Namali siya ng pinili, mali siya sa lahat ng ginawa niya ipapamukha ko balang araw na pag sisihan niya ang lahat!

"May tao ba diyan? Okay ka lang ba?" Natigilan ako sa pag hikbi dahil narinig ko ang boses niya. Binuksan ko ang pinto ng cr namin. "Bakit ka umiiyak may nangyari ba sayo?" Tanong niya sakin. Luh! Ang sasabihin ko? Basta bahala na diyan!

"Meron kasi akong period ngayon kaya....." Ang galing ng palusot ko haha. Nakakabaliw. "Halika punta tayo sa clinic. Baka lumala pa yan." Luh seneryoso niya anong gagawin ko? "No, I'm okay hindi na kailangan." Okay na kasi kahit ngiti mo lang. "Uhmm.... What's you name again?" Yung bibig ko talaga napakapasmado. "I'm Derick Morviol, and you?"

"I'm Shanile Velasquez, nice to meet you." Nakipag kamayan din siya sakin.

                            ***

Hinintay ko si Abby dito sa may waiting area. Hindi ko napansin na nadito na pala siya kaya napabalikwas ako sa pag iisip. "Bakit ang lungkot mo? Kahapon lang ang saya-saya mo? What happened?"

"Abby kasi....yung...." Kaya mo to kaya mong sabihin to kay Abby.

"Ano? May nangaway ba sayo? Gusto mo resbackan ko? Ano hamunin mo tatambangan ko yan!" Natawa nalang ako sa pinag sasabi niya.

"Si... Mommy kasi..." Hindi ko nanaman napigilan yung luha ko. Kaya mo to kaibigan mo yang pag sasabihan mo. "Anong ba yan pabitin ka naman ehh! Sabihin mo na ang bagal!" Tumingin ako sakaniya ang seryoso niya. "Si mommy...iniwan niya kami umalis siya para doon sa pinag bubuntis niya. Sinabihan niya kami ng mga masasakit na salita. Ang sakit! Ang sakit talaga bhe! Yung tipong nag sisilbing kong paa ngayon nawala na! Napakahirap unti unti na'ko nawawala sa katinoan dahil don. Iniwan niya kami para lang doon sa kabit niya. Ang tanga ko kasi napaka walang kwenta ko!"

"Tahan na, wag ka ng umiyak nandito lang ako para sayo. Walang dapat sisihin sa nangyari kundi ang mommy mo! Ang sama niya! Napakawalang hiya niya, kaya ako sayo magagalit ako sakaniya." Tama ba ang narinig ko? Bakit para-- nevermind nakikiramay siya sayo tsaka meron naman siyang punto sa mga sinabi niya. "Thanks Abby. Mangako ka sakin na dito ka lang sa tabi ko!"

"I promise na dito lang ako sa tabi mo and lagi kitang dadamayan sa mga problems mo dahil best friend kita. Hug tayo!" Nakihug ako sakaniya ng mahigpit.