SEVDANIN GÜZELLİĞİ

21. "Sevginin güzelliği"

Selammm uzun zaman sonra tekrar bölüm attım. İnşAllah kitabı unutmamışsınızdır😢 bu kitabı hemen final yapıp daha güzel bir kurguyla karşınıza gelmek istiyorum. Lütfen oylarınızı esirgemeyin. Gt ve oy karşılıklıdır. Seviyorum sizi❤️

🎈

Dün gece geçirdiğimiz o heyecanlı ve güzel birliktelik sonrası yorgunluktan ikimiz de uyuya kalmıştık. Evlenmeden önce bana cinsel ilişki hakkında soru sorsalardı muhtemelen korku ve endişeden dolayı bu sorudan kaçardım. Ama şimdi daha iyi anlıyorum ki, korkulacak hiç bir yanı yok ve aksine iki evli insanı bir birine bağlayan güzel anılardan ibaret olan bir eylemdi.

Yine erkenden kalkarak yorgunluğumu alması için duşa girdim. Güsul almam gerekti yoksa asla rahat edemezdim. Yaz günlerindeydik o yüzden çabucak duş alıb çiçekli elbiselerimden birini giyindim. Kıyafetlerimin çoğunu Cihan beğendiği için bana kendisi almıştı. O yüzden biraz tarzım dışı giyiniyordum. Ama güzellerdi çünkü Cihan'ımın tarzı da pek güzeldi.

Daha erken olduğu için kocamı kaldırmadım. O yüzden küçük mutfağa geçip kahvaltılık bir iki şey hazırladım. Çayanlığa su doldurup ocağa koydum kaynaması için. Yaz günleride olsa Cihan çay içmeyi severdi. Bu gün burdaki son günümüzdü. O yüzden öğlene doğru yola çıkacaktık.

Odaya girdiğimde kocam hala yatıyordu. Yanına yaklaşıp saçlarıyla oynamaya başladım. Biraz yüzüne hayran hayran baktıktan sonra "Cihan'ım.." diye seslendim. Gözünü açmayınca "Kocacım.." diye seslendim yine nazlı nazlı. Dudağı usulca kıvrıldı ama gözleri açılmadı. Demek uyanmış ama bildirmemişti öyle mi?

"Neyse uyanmıyorsun, ben de gideyim de tek başıma kahvaltı edeyim." dedim. Aslında hiç bir yere gitmiyordum, onun gibi ona oyun oynuyordum. Kaşları çatıldı ve gözlerini açtı.

"Ne demek tek başıma? Bensiz boğazından nasıl lokma geçebilir senin." diye çocuk azarlar gibi beni azarladı.

"E uyanmıyorsun ne yapayım?"

"Yavrum ben sensiz nefes alamıyorum sen yemek diyorsun." dilini damağına üç kez vurub "hiç hoş olmadı." dedi. Sahte kızgınlıkla bana söyledikleri beni güldürdü.

"Madem uyandın hadi bakalım duş al sonrada sofraya oturalım. Bak hava miss gibi, çay da içeriz sonra toparlanır yola koyuluruz."

"Emredersin karıcım. Başka bir emrin var mı onu da yapayım." dedi asker selamı vererek. Sonrada gülmeye başladı. Sabah sabah nerden geliyordu bu enerji anlamıyordum.

Ben de gülümseyerek "hayır, yok." Ayağa kalkınca aklıma düşen çaydanlıkla "çaydanlığı ocakta unuttum" diyerek odadan kaçarcasına çıktım. Kesinlikle arkamdan gülüyordu.

Çayları doldurup masaya yerleştim. Cihan içeri girdi ve sofraya bakıp "eline sağlık hayatım" diyerek şakağımdan tüy gibi hafif öpücük kondurup yerine oturdu.

"Afiyet olsun." dedim ve hayali öpücük attım.

Karşılıklı hem sohbet ettik hem kahvaltı ettik. Bitirdikten sonra her şeyi yerli yerine yerleştirmek biraz zamanımızı alıdığı için neredeyse saat 12'e geliyordu. Bavul niyyetine aldığımız çantayı Cihan alarak arabanın bagajına yerleştirdi. Çiftlikte olan kim varsa onlarla vedalaşıp arabaya yerlerimize geçtik.

Sessizliği bozan Cihan oldu. "Buraya yaz bitmeden yine gelelim bence. Güzel anılarımıza yeni anılar eklememiz lazım güzelim." dedi. Haklıydı, ben onunla her yere giderdim zaten.

"Tabii ki gelelim. Hem önümüzde kış var. Kış günlerinde çiftlik daha güzel ve sıcak olur. O zaman da gelelim. Biz en iyisi sık sık gelelim." dedim. Gelelim kelimesini çok kullandığım için sonda ikimizde güldük.