Gizli Stark ~ Perla Luna Stark ~

21- Okulun Son Günü

Perla rahatsızca etrafına bakındı. Sınıfın neredeyse tamamı ona bakıp duruyordu ve bu hiç hoş değildi. Kafasını sıraya koydu. Belki hata etmişti. Okula hiç gelmemeliydi. Peter ona baktı.

"İyi misin Perla?"

"İyi görünmüyorsun kanka."

Peter ve Ned'in onunla konuşması üzerine kafasını kaldırıp onlara baktı.

"Belki de okula gelerek hata etmişimdir. Kardeşimle evde kalmalıydım."

"Senin ne zamandır kardeşin var?"

"Toz olduğumuzdan beri."

Ned aydınlanmış gibi bi yüze büründü.

"İstersen çıkabileceğini biliyorsun değil mi?"

Peter'ın dediğiyle içini çekti.

"Ama kaçmak bir işe yaramıyor ki! Sabah çalan alarmı ertelemek gibi. Eninde sonunda kalkman gerekiyor. Ben daha fazla ertelemek istemiyorum."

"Kolay bir şey değildi yaşadığın. Senin yerinde ben olsaydım gelmezdim."

Ned'in dediğiyle kısa bir süre düşündü.

"Sanırım az önce Steve'in kiminle evlendiğini buldum."

Elbette düşündüğü bu değildi ama bu konuyu konuşmak istemiyordu.

"Kaptan Amerka evlendi mi?!"

"Ned, biraz daha bağırırsan bütün Amerika bunu duyacak ve onlar için bir düğün hediyesi falan hazırlayacaklar."

"Peggy öldü. Yani yine bekar. Ama sanırım onunla evlendiğinde eminim."

"Bu çok havalı dostum!"

"16 yaşıma kadar beni büyüten adamın şu an büyükbabalar gibi gözükmesi mi havalı?"

Peter ikisine bakıyordu. Bu konuşma nereye varacak merak ediyordu.

"Şey... Hayır. Onu kastetmemiştim. Hepsini yakından tanıyor olman havalı."

"Steve yaşlandı. Pikachu Dünya dışı. Wnda kayıplara karıştı ki ona çok kızgınım bu konuda. Vision öldü, ki bu da çok garip çünkü o bir robottu. Bruce yarı insan yarı Hulk olmuş. Clint emekli oldu. Natasha ve babam... Öldü."

"Bu konuyu kapatmanın vakti gelmiş geçiyor."

Peter araya girmişti. MJ onlara doğru yaklaştı.

"Perla... Ben- yani haberlere falan çıktı. Babanı kaybetmene çok üzüldüm. Basın sağ olsun."

Babası öldüğü için baş sağlığı dilemeye gelen tek kişi MJ olmuştu. Perla bir an ne diyeceğini bilemedi.

"Ve basın toplantısı da baya iyiydi. Büyük cesaret ister."

"Teşekkürler..."

"Rica ederim. Ben gideyim artık."

MJ oradan uzaklaşırken tuhaf bir sessizlik oldu.

"Sen geziye gelecek misin?"

"Emin değilim Ned."

"Bence gelmelisin. Hem kafan dağalmış olur."

"Bence de gelmelisin."

"Peki ya biz tatildeyken burada bir sorun olursa?"

"Derst ettiğin şeye bak. Bir uçağa atlar geri dönersin."

Dedi Ned bu sanki Dünyanın en kolay şeyiymiş gibi. Aslında bir yandan da cidden öyleydi.