Gizli Stark ~ Perla Luna Stark ~

31- Yara

Perla kalkan yaptığı elini drona doğrultarak onu yok etti.

"S-sen, vuruldun mu?"

"Gidin buradan! Güvenli bir yer bul. Oradan çıkma. Hadi, gidin!"

Genç kadın koşar adımlarla gözden kayboldu. Perla sweatini Hafif kaldırarak yarasına baktı. Kesinlikle derindi. Sweatshirtü geri kapattı. Sol eliyle oraya baskı uygulamaya başladı. Yaptığı baskıyla çığlık atmamak için zor durdu.

Bir yandan yürümeye devam ediyordu. Uçmak aklının ucundan bile geçmedi. Her adımında canı yanıyordu. Bunu yok saymaya çalıştı. O küçük kız gibi başka insanlar da olabilirdi. Emin olmalıydı!

12 adet dron yok etti. Bir tanesi ona saldırmak üzereyken bir anda vazgeçmiş gibi göründü.

"Huh?"

Peter başarmış mıydı? Dronlar durdurulmuş muydu? Eğer öyleyse artık rahat olabilir miydi? İşte bunu hiç sanmıyordu. Yine de elinde olmadan yere düştü. Nefesinin kesildiğini hissetti. Sol eli kanla kaplıydı.

"Umarım diğerleri iyidir..."

Fısıltı gibiydi sesi. Umdu. Diğerlerinin iyi olmasını umdu. Onları aramak istiyordu. Dikelmeye çalıştı.

"Ah!"

Keskin acıyla geri düştü. Nefesi bile batma başlamıştı.

"Perla? Perla neredesin?"

Peter'ın sesiydi bu. Biricik sevgilisi. Onu arıyordu. Perla konuşmak istedi fakat beceremedi. Elini bile kaldırmadan beyaz sisler yollamaya çalıştı. Bu bile onu fazlasıyla yoruyordu.

"Sis? Sis!"

Peter koşarak etrafına bakınıyordu. Perla  nefes almakta çok zorlandığını hissediyordu. Peter onu yerde yatarken gördüğünde saniyesinde yanına gitti.

"Perla! Bu da ne?!"

Ve Perla'nın sol elini gördü. Sweat in üzerinden bile kana bulanmış eli. Titrek bir nefes alarak eli kaldırdı. Kan bütün sweatshirte yayılmıştı.

"Oh hayır! Hayır hayır hayır hayır hayır! Bu olamaz!"

Sweat i de hafif sıyırdı. Derin yarayla karşılaştı. Yaradan hala kan akıyordu. Perla'nın inci gibi beyaz olan teni iyice solgunlaşmıştı.

"Hey, bana bak sevgilim. Bana bak. Beni duyabiliyor musun?"

Perla Peter'ın gözlerine baktı. Hafifçe gülümsedi. Sonra arkada bir şey dikkatini çekti. Tony?

"Ba... ba?"

Zorlukla konuşmuştu. Çok büyük zorlukla. Tony ona üzüntüyle bakıyordu.

"Baba mı? Perla nereye bakıyorsun? Bana bak lütfen."

Peter onun baktığı yerde hiçbir şey göremiyordu. Fakat Perla kızıl saçlı bir kadın da görüyordu. Natasha Romanoff.

"Zamanı değil bal arım."

Dedi Tony.

"Lunam... Bebeğim... Hayata tutun. Buraya gelmek için çok gençsin."

"Lütfen..."

Tony ekledi sonunu. Perla ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Bu sırada Peter'ı duymuyor gibiydi. Dikkatini öldü sandığı iki insana vermişti.

"Perla bana bak! Benimle kal. Perla... Lütfen."

Peter Perla'nın yaşaması için yalvarıyordu. Happy ve çocuklar oraya geldiler.