Gizli Stark ~ Perla Luna Stark ~

26- Ateş

Sakin adımlarla otele girdi. Peter'ların ışığı açıktı fakat bunun için onun yanına gidemezdi. Kendi odasına yol aldı. Işık açık olduğu için kapıyı tıklatıp açtı. Kafasını kapının eşiğinden içeri soktu.

"Oh Perla! Nerede kaldın? Senin için endişelendik."

Dedi Betty o girdiği gibi.

"Imm... Biraz dışarı çıktım. Ve size bir soru sormakıyım. İkinizde biri pansuman yapmayı biliyor olabilir mi?"

"Şey, ben biliyorum. Neden ki?"

Perla tereddüt etsede kapının eşiğinden tamamen girdi.

"Bunu nasıl becerdin!?"

Dedi Betty onun belini görür görmez.

"Yani... Aslında Peter'a giderdim ama bunu görürse deliye döner o yüzden bana yardım ederseniz çok sevinirim."

MJ yataktan kalkıp Perla'ya ilerledi.

"Bi bakabilir miyim?"

"Tabii."

Perla elini kaldırdı.

"Lavaboda bir ilk yardım kiti görmüştüm."

Dedi ve gitti Betty.

"Bunu nasıl becerdiğini cidden merak ediyorum."

Perla sessiz kaldı. Betty kutuyu getirdiğinde MJ önce batikonla temizleyip sonra güzelce sardı.

"Bitti."

"Teşekkürler MJ. Aslında insanları iyileştirebiliyorum ama galiba güçlerim beni insandan saymıyor."

Perla gergince yerinde hareket etti.

"Perla, sen iyi misin?"

Dedi MJ tereddütle.

"Evet. İyiyim. Neden?"

"Geceleri uyumuyorsun. Bir anda yok oluyorsun ve yaralı dönüyorsun. Gülümsüyorsun. Yani cidden, iyi misin?"

Perla yutkundu. Bu kadar belli olduğunu düşünmüyordu.

"İyiyim. Dert etme."

Sahte olacağını bildiği halde ona gülümsedi.

Sabah yataktan kalktı. Bir kitap bitirmişti. Hiç açmadığı valizi alıp aşağı indi. Peter'da oradaydı.

"Peter hazırlıksız yakalanma diye söylüyorum Prag'a gidiyoruz."

"Ne? Nasıl?"

"Birazdan anlarsın."

Perla tam gidecekken Peter onu bileğinden tuttu.

"Eline ne oldu?"

Dedi hafif endişeli bir sesle.

"Oh, hiç."

"Perla, sana daha kaç defa bana yalan söylememeni söyledim?"

"Peter bu sadece bir bandaj."

"Perla sen sağlaksın. Sağ elini tek başına saramazsın. Ayrıca sarmanı gerektiren ne oldu ki?"

"Sadece küçük bir yara. MJ sardı. Sorun yok."

"Senin için endişeleniyorum."

"Yapma. Gerek yok. Peter, iyiyim ben. Cidden."

Perla oradan uzaklaşıp bir banka otururken derin nefes aldı. Gelecekte olacaklardan korkuyordu.