Asi Koruma (Tamamlandı)

1.Bölüm: Göze Göz, Dişe Diş

multimedya: Asi

playlist:adele/skyfall

Yeraltı dünyasının kalbi Kapan. Tüm pisliklerin kaynağı, benim evim, yaşama şansım Kapan. Şans? Benimle ne kadar alakasız bir kelime ama belki de artık böyle olmayacaktı. Sadece bir kaç saat sonra tüm hayatımı değişebilir ve bu yerden, lekeli hayatımdan kurtulabilirdim. Bunun için tercih yapmalı, doğru hamlelerle hareket etmeliydim.

"Hazır mısın Asi?

Bir kaç dakika sonra hayatımdaki en önemli maça çıkacaktım ve ben bu maça kesinlikle hazırdım. Zaten her zaman her maça hazır değil miydim? Karşımdaki artık iyice yaşlanmış, göbekli, kısa boylu, saçının tepesi yer yer dökülmüş kabusuma baktım. Sarı Kemal: Üvey babam... Sarı lakabını pis, sarı dişlerinden alıyordu ve şuan da karşımda sırıtıyordu. Zaten berbat olan hayatımı iyice bataklığa çekmiş beni bu bataklıkta bir başıma bırakmıştı. 5 yaşında her şeyden habersiz, oyun oynayacak masum bir çocukken bana dilencilik yaptırmıştı. 8 yaşında hırsızlığa ve 10 yaşında dövüşe başlatmıştı. En son hamlesi ise 16 yaşımda fuhuştu... Elimde kalan tek masumluğumu çalmıştı. Çirkin suratına bakmaya dayanamıyordum ama buna mecburdum, kardeşlerim için mecburdum. Onlara zarar vermemesi bu eziyetlere mecburdum. Ama onlara zarar vermemesi karşılığında her zararı bana vermişti...

Sorusuna cevap vermedim. Sadece boş bakışlarla üflesen dökülecek olan odama bakmakla yetindim. Eskiden beyaz olan şuansa griye dönüşmüş odamın duvarlarını uzun uzadıya süzüp bakışlarımı aşağılara indirdim ve üzerine oturduğum koltuğu inceledim. Tek mobilyam yatağım olan eski, rengi solmuş, kirli yeşil koltuktu. Üzerine oturduğum eski, kirlenmiş koltuktan kalktım. Ellerimi kütletip kapıya doğru ilerledim. Kemal'in yüzüne dahi bakmadan kapıyı açıp karanlık, soğuk koridorlara adım attım.

"Hadi Asi güveniyorum sana. Yenilmez kızım benim.

Yenilmez kız Asi bu gün yenilmek için ringe çıkacaktı. Kemal'in kumar borcu yüzünden yenilmem gerekti ve dövüşeceğim adam Kemal'in borçlu olduğu Yılmaz'ın erkek kardeşiydi. Yılmaz, Kemal'e eğer kardeşine karşı kaybedersem kumar borcunu sileceğini söylemiş. Kemal'de bunları bana iletip kaybetmemi söylemişti. Eğer kaybetmezsem en küçük kardeşimi yetimhaneye bırakacaktı ve tüm bunlar için ona boyun eğmek zorundaydım. Zaten Sarı Kemal'i çekmemin tek nedeni küçük kız kardeşlerimdi. 

Kapan'ın sidik kokulu, nemli koridorlarında ilerlerken derin nefesler alıyordum. Rahatsız edici koku genzimi yakarken her bir adımımla koku daha çekilmez hal alıyordu. Her zaman kalabalık olan koridorlar birazdan olacak olan maç yüzünden sakindi. Arenaya doğru hızla yürüyordum. Bu pis yerde bu gün son günüm olacaktı ve bu yüzden tuhaf hissediyordum. Bu his korku veya heyecan değil, sadece derin bir boşluktu. Adımlarımı hızlandırdım ve saniyeler sonra karşılaşacağım atmosfere kendimi tamamıyla hazırladım. Arenadaki insanların haykırmaları koridorlarda yankılanıyordu.

"Asi. Asi. Asi...

"Çağlar. Çağlar. Çağlar...

Çağlar Yılmaz. Bu gece ki rakibim. Ünlü mafya Toygar Yılmaz'ın erkek kardeşi. Korkusuz kardeşler, Yılmazlar. Ne kadar ironik. Korkusuzlar ama bir kızdan çekiniyorlar. Koridorun sonuna geldim ve ellerimde sarılı olan bandajın sıkılığını kontrol ettim. Arenanın kapısından geçtim. Ring tüm zerafetiyle karşımda duruyordu. Tellerle çevrili ring. Kafes dövüşü... Merkezde ring ve etrafı kalabalık insan sürüsü... Bizim hayvanca dövüşmemizden zevk alanlar... Zengin, sefil her kesimden insanlar vardı. Ortak noktamız Kapan ve bu bataklıktı. Hepimiz delice bir arzuyla birbirimizi gebertircesine dövmekten ve bunu izlemekten zevk alıyorduk. Kafamı yukarı kaldırıp zayıf ışıklı aydınlatmaları inceledim. Ring dışında her yer kötü aydınlatmalarla aydınlatılıyordu. Üstlik buda yetmezmiş gibi sigara dumanı ve içki kokusu her yeri sarmıştı.