Asi Koruma (Tamamlandı)

31.Bölüm:Suskun Gidiş Muhteşem Dönüş

Multimedya:Toygar
Playlist:Model:Sarı Kurdeleler

Toygar'dan

"Abi resmen yer yarıldı kız içine girdi. Yok Asi masi yok.

Elimdeki kaleme odaklanıp tüm hırsımı kalemden çıkarırcasına sıkmaya başladım. Koskoca 1 ay... 1 ay olmuş ve ben Asi'yle ilgili tek bir halt bulamamıştım. Ona olan öfkemin azalması gerekirken gün geçtikçe dahada körükleniyordu. Lanet olası hayatım çok güzelmiş gibi birde Asi içine edip kaybolmuştu. Bir kıza güvenmemem gerektiğini bir kezde Asi kanıtlamış oldu. Aklım hala yaptıklarını algılayamıyor ve kalbim hazmedemiyordu. Şuanda avucumun içindeki kalem olması yerine Asi'nin olmasını o kadar çok isterdimki. Boynu tek bir hamlede kırıp atmayı...

"Kalemin ne günahı vardı?

Çağlar'a sinir dolu bakışlarımı gönderip ortadan ikiye ayrılan kalemi odanın bir ucuna fırlattım.

"Lan 1 ay olmuş ve kızı bulamıyoruz diyorsun. Bu bir şaka olmalı. Altı üstü bir kızı bulacaksın.

"Abi benden en iyi bilirsin altı üstü kız dediğin kişi Asi. Kapan'ın gözdesi.

Lanet olsun ki evet çok iyi biliyordum. Aklına taktığı şeyi ne yapıp edip yapacak biri olduğunu çok iyi biliyordum. Hayatımda tanıdığım en güçlü kadın değil miydi, o? Ben onun güçlü kendinden emin duruşuna aşık olmamış mıydım? Ahhh!!! Lanet olası. Hayır ona aşık değildim. Ondan nefret ediyorum, NEFRET... Nefes alamıyordum, kalbim sıkışıyordu. Gözümün önünde o çaresiz halini atamıyordum ve onu o hale getirenin ben olmam başlı başına kendinden tiksinmeme nedendi. Ben ona kıymıştım. O beni ruhen yaralarken ben onu hem ruhen hem de bedenen yaralamıştım. Benim ondan ne kalır yanım vardı. Aksine daha lanet olası bir insandım. Ondan nefret ediyorum. En çokta hala onu özlediğim, ona yaptıklarım için pişmanlık duyduğum için nefret ediyorum.

Boynumu sıkan ve beni fazlasıyla bunaltan kravatımı çekiştirip Çağlar'ın suratına fırlattım. Çağlar kravat suratına çarpmadan yakalamış ve sırıtarak göz kırptı. Gözlerimi devirip ona sırtımı döndüm ve boydan boya cam kaplı duvara ilerdim. Yolda yürüyen farklı insanları izlemeye başladım. Kendi hallerinde sıcak evlerinden çıkıp ekmek parası için işe gelen insanlar. Alnımın teriyle dediklerinden. Keşke bende böyle olabilseydim. Bu görüntü benim ne kadar pislik olduğumu kanıtlayacak başlı başına bir tabloydu.

"Abi ben evleniyorum.

"Siktir....

Duyduklarımla Çağlar'a dönmem ve küfretmem bir olmuştu. Sanırım yavaş yavaş yaşlanıyordum ve artık kulaklarım yanlış duyuyordu ya da şizofren filandım ve kendi kendime bazı şeyleri hayal ediyordum. Sonra boncuk boncuk terleyen, titreklere taş çıkartacak şiddette dizleri titreyen ve endişeyle yüzüme bakan Çağlar duyduklarımım gerçek olduğunun kanıtı olmuş oldu. İnanamıyorum, kardesim resmen büyümüş ve evleniyordu. Çağlar evleniyordu şaka gibi. Kardeşim endişeyle bana bakmaya devam ederken şokla açtığım ağzımı kapayıp toparlanmaya çalıştım. Birazda olsa kendime geldikten sonra 1 ay aradan sonra ilk defa dudaklarım yukarı doğru kıvrıldı. Bu sefer gülümsediğimi gören Çağlar korkuyla daha şiddetli titremeye başladı. Demek kardeşim benim fikirlerimi fazlasıyla önümsüyor ve evlenmesine karşı çıkacağımı sanıyordu.

"Gel buraya. Bizim sidikli kerata büyümüşte evleniyormuş.

Çağlar'a kolumu açtım fakat kardeşim şok geçirdiği için tepki veremiyordu. Aşk demek ki böyle bir şeydi ve sizi aptala çeviriyordu. Çağlar'ın yanına gidip onu ensesinden tuttuğum gibi havaya kaldırdım kardeşime sıkıca sarıldım.