Asi Koruma (Tamamlandı)

29.Bölüm:Kapan-Anime

    "Pardon sanırım yanlış geldim.

    Karşımdaki ellilerindeki hafif toplu sevimli kadını görünce ne yapacağımı şasırmıştım. Koyu renk topuz saçlarına beyazlar serpilmiş ve dudaklarındaki tebessüm yüzümdekin kırışıkları ortaya çıkarıyordu. Kadın kocaman gülümsemesiyle bana bakarken bir yandandan gözlerinden akan damlalar iki yanından süzülüyordu. Kesinlikle yanlış kapıydı ve aptal taksici beni başka adamların kapısının önüne atmıştı. Kadın kapının önünden hafifçe kayarak arkasını işaret etti.

    "Ahh! Kesinlikle doğru kapı. 

  Kadın üzerime atılıp beni sarmaladığında şaşkınlıkla ağzımı açıp kapattım. Kadın bana sıkıca sarılırken kollarım havada ne yapacağımı bilememiştim. Kadının ağzından hıçkırıklar firar etmeye başlamıştı. Yabancı biri durduk yere bana sarılırken ağladığında kendimi fazlasıyla rahatsız ve huzursuz hissetmiştim. Kadının hemen arkasından görüş alanıma giren Rıza'yla gözgöze geldiğimizde kesinlikle doğru kapıda olduğumu anlamış ve korku bedenimi ele geçirmeye başlamıştı. Rıza'da hemen kapıdaki yerini alınca ne yapacağımı iyice şaşırdım. Rıza kadının omuzlarına elini koyup kadının benden ayrılmasını sağladı.

   "Lütfen içeri geçelim.

    Şuan kesinlikle kıyamet kopuyor olmalı çünkü bunun hiç bir açıklaması olamaz. Şuanda Rıza'nın başıma silah dayaması gerekiyordu içeri buyur etmesi değil. Kadın istemeyerek benden ayrılırken Rıza'nın peşinden içeri geçti. Bende içime çöreklenen sıkıntımla peşlerine düştüm. Fazlasıyla geniş ferah salona dikkatlice süzdüm. Eski fakat fazlasıyla temiz olan krem renkli saray koltukları salona hakimdi ve koyu ahşap konsollarda köşklerden fırlamış bir görüntü oluşturuyordu. Rıza ve muhtemelen karısı olan kadın oturmam için işaret verdiklerinden yorgunluğum yüzünden kendimi hemen ilk koltuğa bıraktım. Kadında benim hareketimi bekliyormuşcasına hemen dibime oturmuştu. Bu hareketinden rahatsız olduğumu belirterek yerimde kıpırdandım ve tam karşıma oturan Rıza'ya kaşlarımı çattım.

    "Kendi nasıl hissediyorsun yavrum?

    Saçlarımdaki dokunuşlarla yerimden sıçrarken refleksle sesin sahibine döndüm ve saçlarımı okşayan elleri hışımla indirdim. Kadının gözleri tekrardan dolmaya başlamıştı ve titreyen çenesi kötü hissetmeme sebeb olmuştu. Kadının elini itekleyip hışımla Rıza'ya döndüm.

    "Derdin neyse biran önce söyle Rıza. Ve unutmadan, Toygar'la olan ittifakımın bitmesi ne kadar ilgilendirir bilmem ama bilmende fayda var.

    Rıza söhlediklerimle önce burukca gülümsedi daha sonra yerinde kalkarak hayranlık duyduğum konsolun üzerinden bir şeyler alarak yanıma oturdu. Elidekini bana uzatırken çekinerek aldım. Elimdeki fotoğraflarla gözgöze geldiğim ilk an fotoğraflar yeri boylamıştı. O fotoğraflara üç saniyeden fazla bakacak yüreğim yoktu ve öylede olmuştu. Fotoğraflar etrafa saçılırken yerimden kalkmaya yeltendim ama omuzlarıma bastıran eller buna engel olmuştu.

    "Ellerinizi hemen üzerimden çekin!!

   Tıslayarak konuşmaya başlamıştım ve dudaklarıma gelen tuz tadıyla göze yaşlarımın firar ettiğini anlamıştım. Ne adam beni dinlemişti ne de kadın boynuma sarılı iki çift kolla yerimden kımıldayamazken bağırarak hıçkırmaya başladım. Kollarımın acısını düşünmeden onları kendimden iteklemeye çalıştım ama boşunaydı. Ne onlar benden ayrılıyordu ne de kalbim onları ittirmek istiyorduk. Saçlarımdaki ve yanaklarımdaki dudaklar öpücükler bırakırken bir yandanda özlrmlerini haykırıyordu. Koca odayı üç insanın hıçkırık sesleri dolduruyor ve göz yaşlarımız birbirine karışıyordu.