Asi Koruma (Tamamlandı)

22.Bölüm:Kum Torbası ve Biz

Multimedya:Toygar

Saatlerdir inatla çalmaya devam eden telefonuma, en sonunda dayanamayıp tamamen kapadım. Günün geri kalanı boyunca Çağlar ve Selin'den kaçıp durmuştum. Çağlar her zaman ki gibi beni yanıltmadan her şeyi Selin'e yetiştirmişti ve ağzımdan bir şeyler almak için dakika başı telefonumu çaldırıyorlardı. Hele ki Toygar'da ne odasından çıktı ne de beni çağırdı. Onun yüzüne nasıl bakacağım konusunda kararsızdım.

Soğuktan üşüyen ellerimi montumun cebine tıkdım ve hızlı adımlarla yürümeye devam ettim. Taksi durağına ulaştığım an hemen boş bir tanesinin içine geçtim. Taksici de hemen kontağı çalıştırdı.

"Kapan'a.

Adam bana dikiz aynasından kısa bir bakış atıp kafasını salladı. Bu gece maçım yoktu fakat Halis'le aramdaki soğuk savaşa bu gece nokta koymalıydım. Muhtemelen dünki hediyemizin ardından şuan yüzünde güller açıyordur. Kemal'i gördüğünü an düşmanlığımızın bittiğini tahmin edebiliyordum. İçimden inşallah Toygar Kapan'da değildir diye dua ediyordum. Evde odasının lambası yanmıyordu. Ayrıca arabalarıda garajda olduğundan evde olup olmadığını anlamamıştım.

Yarım saatten az süren yolculuğun ardından taksi Kapan'ın sokak başında durmuştu. Adamın içeriye girmekten korktuğu barizdi. Ücreti ödeyip taksiden indim. Soğuk havaya nefesimi verip buharın çıkmasına neden oldum. Sokak başından itibaren insanlar etrafa saçılmıştı. Torbacısı, kaçakcısı, satıcısı vs. sıra sıra dizilmişlerdi. Bende adımlarımı Kapan'a yönlendirmeye başladım.

"Kral kızsın Asi.

Yan taraftan bana seslenen torbacıya döndüm. Elindeki sigarasını tüttürürken eliyle beni işaret etmiş çevremizdekilerinde duyacağı şekilde konuşmaya devam etti.

"Bize ihanet eden Kemal'in cezasını verdin.

Çevredekilerde bir şeyler homurdanıp torbacıyı onaylıyordu. Son maçtaki şovum ve Kemal'e yaptıklarım bir günde kaybettiğim ünümü tekrardan kazanmamı sağlamıştı. Kafamı eğip sırıttım ve yerine geri gelen özgüvenimle dahada dikleşerek yoluma devam ettim. Yanından her geçtiğimden övgü dolu sesler duydukça kendime olan güvenim bir tık daha artıyordu. Nihayet Halis'in odasının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım ve kapıyı tıklatıp içeri geçtim. Halis, Sergen ve Fırat birlikte oturmuş koyu bir sohbet ediyorlardı. İyi bari en azından Toygar yoktu. Beni görür görmez sohbet kesilmiş ve yüzlerindeki kocaman gülümsemelerle bana bakıyorlardı.

"Gel Asi, gel.

40'lı yaşlarının ortalarında olan Sergen bana sesleniyordu. Bende onlara kocaman gülümseyerek Sergen'in yanına oturdum. Sergen sırtımı sıvazladı ve bu gece fazlasıyla duyduğum övgü dolu sözlere devam etti.

"Her zaman ki gibi yine Kapan'ın kahramanı.

Halis ve Fırat'ta gülerek Sergen'i onaylıyorlardı. Bende boğazımı temizleyip elimi Halis'e uzattım.

"Eee patron, affedildim mi?

Halis kısa bir süre elime bakıp kahkaha attı ve uzattığım elimi sıktı. Halis'te sırtımı sıvazlayıp konuştu.

"Affedildin dost.

Üçünün keyifli sohbetine sırıtarak bende katıldım. Kemal'e ne olduğunu deli gibi merak ediyordum ve sabırsızlıkla yerimde duramayıp hemen Halis'e sordum.

"Kemal'e neler yaptığını anlatmayacak mısın?

Kemal'in şen kahkahaları tekrardan odayı doldururken kafasını geriye atıp koltuğa yayıldı. İlerleyen yasından dolayı kırışan yüzü gülmesiyle dahada kırışmıştı. Kapan'ın lideri olduğunu bilmesem ton ton dede niyetine yanaklarını ısırıp sarılırdım. Görünüş fazlasıyla aldatıcı olabiliyordu ve bizler bunun somut birer örnekleriydik.