36:Bölüm:Baba Fırçası

27.6K 1.3K 127
                                    

Multimedya:Toygar-Asi sarılması olarak hayal edin

Yıllardır Kemal'in hayatımı pisliğe bulamasının haricinde hayatıma karışan olmamıştı. Üvey annem Kemal'in müsade ettiği kadar beni koruyup kollamaya çalışan tek insan ve bana kurallar koyan tek kişiydi. Annem öldükten sonra benim iyiliğim için beni azarlayan ya da bana kural koyan kimse kalmamıştı. Genelde kimse sıkılmak istemezdi ama bana koyulan kurallar ve sahiplenmeler beni boğmaktan ziyade mutlu ediyordu. Şuandaysa karşımda asla ama asla konu benim iyiliğim dahi olsa uyuşturucu alış-verişinden başka bir araya geleceğini düşünemediğim, hayatımındaki iki değerli insan karşımdaydı. Baş komser masasında son derece yetkili bir şekilde otururken babam ve Toygar'da masasının önündeki lacivert, tekli sandalyelerde karşılıklı oturuyorlardı. Sanki okulda kabahat işlemişimde okul müdürünün odasında beni almak için bekliyorlardı. Aslında okulu karakol, baş komseride okul müdürü sayarsak zaten öyleydi. Çünkü şuanda babam ve Toygar resmen benin velim olmuş durumdaydı. Saatlerdir sövüp saydığım, onun için kavga ettiğim adam beni öylece bıraktı diye düşünürken aslında ne kadar yanlış düşündüğümünde farkına varmış oldum. Toygar'ın endişeli bakışları yüzümü tararken benim için endişelenmiş olması dudaklarımda çok küçük bu tebessüm oluşmasını sağlamıştı. Gözleri anında dudaklarımdaki ufak tebessüme inerken Toygar'da bana güven verici bir gününde gönderdi. İşte bu gülümse bile bu günün kötülüğünü unutmamı sağlamıştı. Toygar beni salisesinde yerin dibine gömerken salisesinde bulutlara çıkartabilirdi. Ben bu adamı her haliyle her huyuyla seviyordum.

Rahatsızlık duyduğunu belli eden öksürük sesi odayı doldururken bu öksürük Toygar"la olan bakışmam yüzünden rahatsızlık duyan babama aitti. Hemen kendimizi toparlayıp suratımızı asıp aynı anda Toygar'la birlikte babama döndük. Babam her zaman ki dıştan soğuk olan tavrını sergiliyordu ama aslında içinde ne fırtınalar koptuğunu da hissedebiliyordum. Nezarethane için ayrı Toygar için ayrı bir güzel azar işitecektim. Babamla birlikte tekrardan gerçekleğe döndüm ve koca bir nefes koydum.

"Evet bakalım, Asi hanımda geldiğine göre kaldığımız yerden konuşmamıza devam edebiliriz.

Baş komser hepimizin dikkatini kendi üzerine çekmişti ve o ana kadar odada olduğunu farketmediğim Engin'i de farkettim. Kadroda tamamlandığına göre benimde rezil olma ve fırçalanma seansın başlamış oldu. Engin Toygar'in yanındaki lacivert koltukta yerini alırken ben de başım yere eğik bir şekilde ilerleyip babamın yanındaki boş koltukta yerimi aldım.

"Olayı en başından tekrar anlat.

Baş komser alaycı konuşmasından ciddi sert tavrına geri dönüp benide tırstırmıştı. Derin bir şekilde yutkunup ellerimi dizlerimin üzerine alıp stresle parmaklarımla oynamaya başladım. Kafamı hafifçe kaldırıp Toygar'in güven verici bakışlarıyla ve dizimi güven vermek istercesine sıkan babamla birlikte kendimi daha iyi hissedip konuşmak için ağzımı açtım ama geri kapatmak zorunda kaldım. Ne diyebilirdim ki. Kendimi hiç bir şekilde haklı çıkartabileceğim tek lafım yoktu.

"Bihter hanımda, restorant sahibide şikayetçi olmadığına göre bizi daha fazla tutmanızı anlamı olduğunu sanmıyorum. Yanılıyor muyum baş komserim?

Toygar fazla rahat ve kendinden emin duruşuyla ve komserin sert bakışlarına maruz kalmaya başlamıştı ama Toygar'in pekte yaptığı söylenemezdi. Babamsa tek kelime etmeden duruyordu. Sanırım kıyamet günü filan yaklaşıyordu. Toygar odadaki söz hakkına sahip ve benim için konuşurken babam sinirlenmiyordu. Aval aval bir babama bir baş konsere bir de Toygar'a bakarken iyice şapşallaşmıştım. Baş komser Toygar'a sert bakışlarını gönderip kasılan çenesiyle kendini zor zaptettiğinin hepimiz farkındaydık. Baş komser yumruk yaptığı ellerini açıp kapıyı işaret etti. Bu sessizlik bizim aksimize bizi terbiyeli bir şekilde kovmaktı. Bizde bu kovulmaya dünden razı bir şekilde ayaklandık.

Asi Koruma (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin