Asi Koruma (Tamamlandı)

40.Bölüm:Özgürlük Maçı(Final)

Son? Gerçekten çok tuhaf bir duyguymuş. Şuan Asi Koruma'ya başladığım ilk günü düşünüyorumda. Annem, babam, abim hep birlikte esas oğlanımıza isim arıyorduk... Kitabın isminden konusundan her şeyden önce Asi hep vardı. Karakteriyle, görünüşüyle, yıkılmaz duruşuyla, ismiyle benim hayali biricik karakterim. Her şey onunla şekillendi ve kurgulandı. Benim ilk göz ağrım Asi Koruma. Şuan gerçekten odun ruhlu, ağlamayan ben duygu yumağına dönüşmüş vaziyetteyim. İlk göz ağrımın son satırlarını yazıyor olabilirim ama zihnimdeki Asi, Toygar, Çağlar, Selin, Rıza, Halis, Ayla, Dilek, Elif ve diğerleri bitmeyecek. Hayal dünyamda yaşamaya, hayat bulmaya devam edecekler...

Bu zamana kadar yanımda olan herkese çok teşekkür ederim. Bu bölüm hepinize hitaben yazılmış bir bölüm. Hepinizi çok ama çok öpüyorum. Sizleri tanımasamda biz burda Asi ailesi olduk. Kendinize çok iyi bakın, sağlıcakla kalın canlarım. İyi okumalar...

Kapan'ın sidik kokulu, nemli koridorlarında koşturarak ilerlerken nefes almaya çalışıyordum. Soluk borumdan geçen her nefes diken misali saplanıyordu. Toygar nişanımızdan bu yana bir kere bile Kapan'a gitmemişti ve bu gece Halis ile büyük yüzleşme için tek başına Kapan'a geri dönüyordu. Aslında unutup durduğumuz bir şey vardı: Bizim başlangıcımız Kapan'dı ve biz inatla sonumuzu Kapan'la bitirmek istemiyorduk ama yinede tilki kürkcü dükkanı misali yeniden ve yeniden buradaydık. Bu sefer hayatının maçına ben değil bizim için Toygar çıkıyordu. Aylar önce son maçım için bu koridorlarda yürüdüğümü düşünürken bu gece aşkım için koridorlarda koşuyordum. Zihnimde aylar önce falcı kadının söyledikleri canlanıyordu.

"Hayatın düzeme girecek fakat bu seni kandıracak. Eskisindende kötü olacaksın ve buna sebeb kapkara bir oğlan. Çok güçlü, çok fazla güçlü. Bu oğlan senin boyunu aşıyor ama sen vazgeçmemekre kararlısın. Sen bu oğlandan vazgeç güzel kızım ondan sana hayır gelmez hem o senden vazgeçmiş bile. Kara oğlanın yanında bir kadın çıktı. Kendini bulutların üzerinde hissettiğin biranda yere çakılacaksın. Ölüm görünüyor kızım. Canından birini kaybedeceksin.

Tamam kadının her dediği çıkmamıştı ama her şey düzeldi derken daha da beter bir hal almıştı. Acele etmeliydim ve buna bir son vermeliydim. Sergen'le konuşmamın ardından zaman kaybetmeden Kapan'a gelmiştim. Arenanın gürültüsü koridorlarda yankılanıyor ve kulaklarıma dolan gürültü kalbimin ritmini arttırıyordu.

"Toygar. Toygar. Toygar....

"Noyan. Noyan. Noyan....

Kulaklarıma dolan seslerle kalbim ritmini şaşırmış ayaklarım birbirine dolaşmaya başlamıştı. Sonunda arenanın sonuna kadar açık giriş kapısına geldiğimde beklemeden içeri girdim ve ring bu sefer tüm rezaletiyle karşımda duruyordu. Tellerle çevrili ring ve etrafı kalabalık hayvan sürüsü... Bizim hayvanca dövüşmemizden zevk alan hayvanlar. Kafamı havaya kaldırıp değişmeyen zayıf ışıklı aydınlatmalara kısa bir bakış attım.

Kafamı aşağa eğip sigara dumanı yüzünden boğuk görünen çevremden Toygar'ı aramaya koyuldum. Görmek istediğim kişi her şeyin merkezinde yani ringin tam ortasında tüm asaleti ve kudretiyle rakibinin karşısında yerini almıştı. Rakibi ise daha önce hiç karşılaşmadığım, Toygar'dan daha uzun ve iri yapılı olan kel devdi ve adamı görür görmez adama korkuyla baktım. Maç çoktan başlamış görünüyordu. Kafamı sağa sola sallayıp insan sürüsünü yarmaya çalıştım ama çekilmemekte direnenler geçmemi engelliyorlardı. Bende bu yüzden avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım.