《အချစ်သည် အရာရာဖြစ်သည်ဟု ထင်သလား》
" ဟို ဟိုတစ်ခါ ကိုယ့်ကို ကယ်ခဲ့တဲ့တစ်ယောက်မဟုတ်လား။ "
မှိုင်းလျှံ အခန်းထဲမှ ထွက်တော့ တစ်ဖက်အခန်းမှ ဟိုတစ်ခါ ရေထဲက ကယ်ပေးခဲ့သည့် သွေးဆိုသည့်သူကို တွေ့၍ နှုတ်ဆက်လိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
သွေးသက်တန့် သူ့ကို နှုတ်ဆက်လာသည့်သူကို သေချာကြည့်မိသည်။ မှတ်မိတာပေါ့။ ဟိုတစ်ခါ ကျုံးရေထဲ ခုန်ချတဲ့တစ်ယောက်ပဲ။ ဒါဖြင့် သူက ဒီဆေးရုံမှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရောက်နေရတာလဲ။ အသိလူနာရှိလို့ လာတာလား။ ဒါမှမဟုတ် သူပဲ တစ်ခုခု ဖြစ်နေတာလား။
" ခများက ဒီကို ဘာလာလုပ်တာလဲ။ တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား။ "
" ကိုယ့်ကိုတော့ မှတ်မိသားပဲ။ မဟုတ်ဘူး။ လူနာစောင့်နေတာ။ ကိုမာလူနာလေ။ "
" ဪ...ကျွန်တော်က အမေဆေးရုံတက်နေရလို့။ "
" ဒီအခန်းလား။ ကိုယ်က ဟိုဘက်ခန်း။ "
သူတို့နှစ်ယောက် စကားပြောနေသည့်နေရာသည် သွေးသက်တန့်အမေ၏ အခန်းရှေ့တွင် ဖြစ်ပါသည်။
" အမေဆီ လူနာလာကြည့်ရင်း ကိုယ့်ဆီလည်း အလည်ဝင်ခဲ့ပါ နောက်တစ်ခါဆို။ "
" ဟုတ်ကဲ့။ ဝင်ခဲ့ပါ့မယ်။ ခုတော့ အလုပ်လေးရှိလို့ သွားခွင့်ပြုပါဦး။ "
ထိုသို့ ပြော၍ ထွက်သွားသော ကျောပြင်ကို ငေးကြည့်နေမိသည်။ အသွားအလာကအစ အချစ်နှင့် တူသည်။
" ဒေါက်..."
တံခါးခေါက်သံကို ကြား၍ " ဝင်ခဲ့ပါ " ဟု အချက်ပေးရသည်။ တံခါးပေါက်ဘက်သို့ မျက်နှာလှည့်ယူလိုက်သည့်အခါ မနေ့ကပဲ အလည်လာပါဦးဟု ဖိတ်ထားသည့်သူ။ တကယ်မထင်ထားခဲ့တာဖြစ်သည်။
" ကိုယ်က မင်း လာလည်မယ်လို့တောင် မထင်ထားခဲ့ဘူး။ "
" ခများဆီ လာလည်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ လူနာလာမေးတာပါ။ လူနာက သက်သာသလား။ "
" သတိမရတာ ဒီလနဲ့ဆို ၁နှစ်ပြည့်ပြီထင်တယ်။ "
ထိုသို့ပြောကာ သက်ပြင်းတိုတိုကို ခိုးချလိုက်မိသည်။
YOU ARE READING
ကြွေ (Complete)
General Fictionတိုက်ပေါ်က ခုန်ချသတ်သေသွားတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်အကြောင်းဖြစ်ပါတယ်။ ကိုမာဝင်သွားတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်အကြောင်းပေါ့။ အဲ့ဒီကောင်လေးရဲ့ အချစ်ရေးကတော့ အဓိကပေါ့ ဘာကြောင့် သတ်သေရလောက်တဲ့အထိ ဖြစ်သွားရတာများလဲ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ရည်းစားတွေ...
