​ကြွေ (Complete)

အပိုင္း ၄ (Zawgyi)

[ေမာင့္ကို ပစ္မထားပါနဲ႕]

ကုတင္ေပၚက မိမိ၏ အခ်စ္ကေတာ့ တစ္လမွ် ၾကာေသာ္လည္း နိုးလာျခင္းမရွိေသးပါ။ မ်က္လုံးေတြကို တင္းတင္းေစ့ထားသည့္ အခ်စ္သည္ တမင္တကာမ်ား ပိတ္ယူထားသလားဟု ထင္မွတ္ရပါေတာ့သည္။ မွိုင္းလွ်ံ သူ႕စိတ္ေတြ ဗေလာင္ဆူေနပါသည္။ ဒါကလည္း သူ႕အျပစ္သာ ျဖစ္သည္ကို လက္ခံရေတာ့သည္။

ေရာင္နီေသြး၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေအာက္စီဂ်င္ပိုက္ေတြ ဘာညာမရွိေတာ့ပါ။ ေဘးနားက စက္ကိရိယာကိုေတာ့ အသုံးျပဳေသးသည္။ ဂဏာန္းေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေျပာင္းေနၾကပါသည္။ ေအာက္စီဂ်င္ကေတာ့ ၉၉ဟုျပသည္။ အေပၚေသြးေပါင္ခ်ိန္က ၁၁၀၊ ေအာက္ေသြးေပါင္ခ်ိန္က ၇၀။ ထိုသို႔ ျပလ်က္ရွိေနၾကသည္။ ႏွလုံးလိုင္းကိုျပသည့္ မ်က္ေကြးေတြကလည္း တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားေနၾကသည္။ ဤလိုင္းကေလးသာ မေျဖာင့္တန္းသြားေစဖို႔ ေန႕ေန႕ညည ဆုေတာင္းရသည္မွာလည္း မွိုင္းလွ်ံ၏ အလုပ္တစ္လုပ္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။

ကုတင္ေဘးတြင္ အံဆြဲပါသည့္ ပန္းအိုးတင္ထားသည့္ ခုံကေလးတစ္ခုံရွိသည္။ ပန္းအိုးထဲတြင္ ေဒစီပန္းဟု ေခၚၾကသည့္ ပန္းကေလးကို ထိုးထားသည္။ အခ်စ္က ေဒစီပန္းကို သိပ္ႀကိဳက္တာေလ။ ေဒစီပန္းကေလးမွာ အေရာင္စုံလင္စြာ ျဖစ္သည္။ အနီေရာင္၊ အပန္းေရာင္၊ အျဖဴေရာင္၊ အဝါေရာင္၊ ၾကက္ေသြးေရာင္၊ ခရမ္းေရာင္။ စုံလင္ေနေတာ့သည္။ အေရာင္အေသြးစုံလင္လွေသာ ပန္းအိုးထဲမွ ေဒစီပန္းကေလးမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ၿပဳံးမိပါေသးသည္။ ေဒစီပန္းခင္းႀကီးထဲ ႏွစ္ေယာက္သား ရန္ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ အတိတ္ပုံရိပ္က အခုေတာ့ မွိုင္းလွ်ံကို အမွတ္တရအျဖစ္နဲ႕ ၿပဳံးေစခဲ့ရၿပီ။

ပန္းအိုးေဘးတြင္ စီးကရက္ႏွင့္ မီးျခစ္ကို တင္ထားသည္။ မီးျခစ္မွာ အဖုံးဖြင့္၍ အသုံးျပဳရေသာ မီးျခစ္အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။ သံမီးျခစ္ကေလးတစ္ခု။ စီးကရက္ကေတာ့ နိုင္ငံျခားျဖစ္ ေစ်းႀကီးေပးဝယ္ရသည့္ စီးကရက္။ ထိုစီးကရက္ေတြကို အခ်စ္က မႀကိဳက္ဘူး။ အခ်စ္မႀကိဳက္ေပမယ့္ ေမာင္ႀကိဳက္တယ္ေလလို႔ ေျပာတဲ့အခါတိုင္း စိတ္ဆိုးၿပီး စကားမေျပာတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခနပါပဲ။ တဗ်စ္ဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာတာမႀကိဳက္တဲ့ အခ်စ္က သူ႕ကိုေတာ့ တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ႏွင့္ အဲ့ေဆးေပါလိပ္၏ မေကာင္းသတင္းေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေရ႐ြတ္တတ္သည္။