Tek ihtiyacı ve istediği zihnini uyuşturmak olan Taehyung kendine yeni bir eğlence, okula gelen yeni profesör Jeon Jungkook'u bulur.
!warning!
uyuşturucu ve bağımlılık konularını içerir.
omegaverse.
soulmate.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[]
Taehyung takılırız dediğinde flört eden iki insanın yaptığı herhangi bir şeyi yapacağımızı düşünmek benim hatamdı. Belki bir kafede otururuz ya da sinemaya gideriz diye düşünmüştüm ama beni almaya geldiği akşam onun bolca sigara kokan arabasına bindiğim an fikrim değişmişti. Kesinlikle normal şeyler yaşamayacaktık.
"Biraz yavaşlar mısın?" dediğimde beni dinleyip hızını düşürdü. Yol ne kadar boş olursa olsun kafası güzel birinin bu kadar hızlı sürmesine izin veremezdim. Zaten arabaya bindiğimden beri gerginlikten parmaklarımla oynamak dışında bir şey yapamamıştım.
Kafasını bir anlığına bana çevirdiğinde ben de ona bakmış bulundum. Elindeki sigarayı işaret ederek "İstersen atayım." dedi, kafamı iki yana salladım. Yeterince kokuyordu, biraz daha içmesi bir şeyi değiştirmezdi ki.
Onu ilk defa pantolon giyerken görüyordum. Şu ana kadar karşı karşıya geldiğimiz her an eşofman giyiyordu ama bugün siyah kot pantolonun üzerine beyaz, kısa kollu bir tişört giymişti. Hâlâ serseri gibi görünüyordu. Ben onun yanında çok efendi kalıyordum.
Nereye gideceğimizi bilemediğim için her yere uygun olabilecek bir kombin yapmıştım aslında. Koyu kahverengi bir pantolonun üzerine fazla kalın olmayan, bej rengi bir kazak giymiştim. Ve Taehyung'u görene kadar da çok güzel hissediyordum. Her şeyi mahvetmişti.
"Nereye gideceğimizi söylemedin." diye mırıldandım sessizce. Şehrin bir ucuna gelmiş sayılırdık.
"Sürpriz."
Sürpriz demek... Öyle olsun madem.
En azından Namjoon, Seokjin ve Claud ikimizin buluşacağını bildiği için rahattım. Bana ulaşamazlarsa nerede olduğumu biliyor olacaklardı. Taehyung'un yanı!
Araba durduğunda bulunduğumuz çevreye göz gezdirdim. Tek katlı binalarla dolu bir sokaktı ve önünde durduğumuz ev dışarıdan bakınca bile kalabalık görünüyordu. Bahçede çimlerin üzerinde oturanlar, kenarda köşede yiyişenler ve bize doğru el sallayanlar vardı.
Bu çocuk beni bir partiye getirmişti.
Nefesimi üfleyerek ona döndüğümde beklediğimin aksine bilmiş bir tavırla değil de heyecanlı bir ifadeyle karşılaştım. Onu gerçekten kırmak istemiyordum ama bunun mantıklı olduğunu mu düşünüyordu?
"Sevmedin mi?" diye sorduğunda kafamı iki yana sallayarak yanıt verdim.
"Daha önce kimseyle takılmadın mı Taehyung? Partide ne işimiz var?"
