Bölüm 23 - "Zaman bize iyi gelecek mi?"

2.7K 452 271
                                    

Flume, kai - Never Be Like You

Flume, kai - Never Be Like You

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

[]

Yorum sınırı 200

-

Taehyung normal odaya alındığından beri çok daha hızlı bir şekilde iyileşme gösteriyordu. Onun kadar ben de etkileniyordum bu durumdan. Aramızdaki bağ güçlenmeye başladığı için artık onu hissedebiliyordum. Hâlâ tam anlamıyla değildi ama...

Hastane odasına girdiğimde içerideki bakışlar bana döndü. Tanımadığım birkaç alfanın yanı sıra Sungmin de burdaydı. "Selam." diye mırıldandım sessizce. İş adamına benzeyen bu takım elbiseli alfalar karşısında ne diyeceğimi bilememiştim.

Neyse ki Sungmin beni bu durumdan kurtardı. "Hoş geldin Jungkook."

Elimdeki poşeti komodine bıraktıktan sonra Taehyung'a döndüm. Bunu bekler gibi beni kolumdan yakaladı ve kendine çekti. Yanağıma bastırdığı dudakları karşısında kıkırdadım.

"Sana lazanya yaptım." dediğimde bir öpücük daha verdi. Ardından azarlar gibi bir ses tonuyla "Ben seni dinlen diye gönderdim." diye mırıldandı. Umursamazca omuz silktim.

Zaten eve gittiğimde duş almış ve birkaç saat uyumuştum ama Taehyung'un hastane yemeklerini hiç beğenmediği aklıma gelince lazanya yapma fikri cazip gelmişti. Nasıl olsa sevdiğini biliyordum.

Poşete uzanıp içindeki saklama kabını ve çatalı çıkardım onun için. Yara izleri hızla iyileşiyor olsa da hareketlerine dikkat etmesi gerekiyordu çünkü kaburgasında ciddi bir kırık vardı. Bu yüzden hem korse takıyor hem de fazla oturamıyordu.

"Mmm," diye mırıldanırken dudaklarını yalayışı beni güldürdü. "Ellerine sağlık güzelim." O yemeğini yemeye başladığı sırada odanın kapısı açılınca kafamı o tarafa çevirdim. Görüş açıma giren ilk kişi Seokjin oldu. Heyecanla ona yöneldim.

"Jungkook! Erkenden gelemediğimiz için çok üzgünüm."

Sarılışına içtenlikle karşılık verdim. "Hiç önemli değil. Bu soğuk havada çıkmasaydınız keşke." Geri çekilip arkasında kalan Namjoon hyunga baktım. Elinde bebek puseti tutuyordu.

Küçücük bebekleriyle bu kadar yol geldikleri için kendimi kötü hissettim birdenbire. Taehyung için endişelenmeleri çok normaldi tabii ama...

Sungmin'in yanındaki adamlar ayaklanıp bir şeyler söyledikten sonra odadan çıktılar. Seokjin "Geçmiş olsun." dediği sırada Taehyung peçeteyle ağzına bulaşan sosu siliyordu.

pray for me ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin