Tek ihtiyacı ve istediği zihnini uyuşturmak olan Taehyung kendine yeni bir eğlence, okula gelen yeni profesör Jeon Jungkook'u bulur.
!warning!
uyuşturucu ve bağımlılık konularını içerir.
omegaverse.
soulmate.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[]
Gece yarısı uykumun tam da en tatlı yerindeyken odanın kapısı sertçe açıldığında sıçrayarak uyandım. Taehyung'un kolları hızla sırtıma çıktı korumak ister gibi. Uyku sersemliğiyle ne olduğunu anlayamamıştım. Gözümün önünü bile göremiyordum henüz.
"Doğuruyor!" diye bağırdı birisi. Kim diye sormak istedim. Kim hamileydi ki bu evde?
Endişeyle yataktan ayrılacakken Taehyung hızla bileğimi tuttuğu gibi beni engelledi. Ardından belime kadar sıyrılmış olan yumuşak battaniyeyi de boynuma kadar çekti.
"Çıplağız. Çık dışarı sik kafalı." dediğinde Sungmin'in korku ve heyecan karışımı yüz ifadesi silindi. İğrentiyle baktı bize.
"Mümkünse siz üremeyin artık. Futbol takımı mı kuracak pezevenk, anlamıyorum ki?"
Onun söylenerek gidişine gülmek istesem de şu an çok daha önemli bir durum söz konusuydu. Hemen Daisy'nin yanına gitmeliydik. Bize ihtiyacı vardı büyük ihtimalle.
Sungmin kapıyı kapatır kapatmaz yataktan fırladım ve dolaptan çıkardığım Taehyung'a ait kıyafetleri geçirdim üzerime. Alfam da tıpkı benim gibi saniyeler içinde giyindi ve beraber alt kata indik.
Pijamalar içindeki Sungmin ve Elvis, Daisy için hazırladığımız örtünün üzerindeydi. Son veteriner kontrolünde doğumun yakın olduğunu söyleyince salonda onun için güzel bir alan hazırlamıştık. Bol bol ödül maması, su ve sevdiği oyuncaklarını koymuştuk. Yavrular için de gerekli her şey hazırdı.
Taehyung "Kızım." diye seslenerek yere oturdu. Daisy kafasını onun kucağına yerleştirdi hemencecik. Babasına bakarken gözlerinin parladığını fark edince duygulandım.
Aralarındaki bağ çok özeldi.
"Kızım benim, burdayım ben. Korkmana gerek yok."
Daisy durgun olduğu için ben de elimi uzatıp şişkin karnına dokundum. Ne kadar heyecanlı olsam da bir yandan korkuyordum. Hangi canlı olursa olsun doğum hiç kolay bir olay değildi.
Dakikalar geçerken hepimiz endişeyle onun baş ucundaydık. Daisy özellikle de Taehyung'un ilgisini istiyordu. Başı hep onun kucağında durdu, Taehyung kafasını ve çenesini okşadıkça hırlamaları azaldı.
"Bu kadar uzun sürmesi normal mi?" diye mırıldandım sessizce. Sungmin bilmediğini belirtir gibi omuz silkti. Bakışlarımı alfama çevirdim.
