ඒක ස්පොට් මීට් කාලේ දවසක්.. අව්වේ කරවෙන මෙලො දෙයක් ඉගන්නැතුව.. බලෙන්ම ගුරැවරු අපිව දවසම පිට්ටනියට දාන කාලේ. මම සිකියුරිටි අන්කල්ට වැදලා වැදලා වගේ තමයි ආපහු ඉස්කෝලේ ඇතුළට ආවේ.. වතුර බොන්න කියලා. සාමාන්‍යයෙන් දෙන්නා දෙන්නා ඇතුළට එන්න දුන්නැ. අනික ආව අය ආපහු යනවද කියලා බලන්න ප්‍රිෆෙක්ට්ලත් එවනවා.. මම ඇතුළට ගියේ ආපහු එන අදහසකින් නෙමෙයි..
අපේ පන්තිය පිටිපස්සෙ ලොකු අඹ ගහක් තියනවා. පන්ති පිටිපස්සේ බිත්තිය දිගේ හැම පන්තියටම ටැප් එක ගානේ තියන ටිකක් පහතින් වෙන්න හදපු දිග සිමෙන්ති කෑල්ලක් තියනවා. කිචන් අයිලන්ඩ් එකක් වගේ.. හැබැයි ඉදගන්න පුලුවන් සයිස් එකේ පහතට වෙන්න. ඒකේ යට පොඩි පොඩි පැළ ජාති තියනවා. ප්‍රා.තා.කු.වලට එහෙම හිටවන.. උඩත්.. පැළම තමා තියන්නේ. ඒත් අපි එතන ඉදගන්න ඉඩක් හදාගෙන තියන්නේ.
අඹ ගහ නිසා හුළඟකුත් එන නිසා... මම වතුර බෝතලෙත් අරගෙන එළියට ඇවිත් එතනින් ඉදගත්තා. දොර ගාවින්ම ඉදගත්ත නිසා අනික් පන්තියේ සිමෙන්ති කන්ඩියට කකුල් දෙකත් මං තියාගත්තා. කවුරැත්ම ඇතුළේ නැහැ නේ. මොකෙක්වත් නැහැ.. ඉස්කෝලේ ඇතුළේ.. ප්‍රයිමරියෙත් පොඩි අයත් නැහැ. එකේ දෙකේ පොඩි අය නම් ඇරිලා ඇති. මම වතුර බිබි ඉද්දි මට අඩි සද්දයක් අහුනා. කවුද දන්නැ... මම ඉක්මනින් නැගිටලා බිමට පාත් උනා. මට ආපහු එළියට යන්න බැහැ.....
" මම හිතුවා.. හොරාවට වගේ ඉස්කෝලේ ඇතුළට එද්දි..!! "
" අම්...මොහ්.. ම...මතීෂ්.. බය උනා.. ඔහොම මිනිසුන්ව බය කරනවද... මෝඩයො..!! "
" මම තමුසේව බය කලේ නැහැ.. තමුසෙනේ බය උනේ.. අනික තමුසෙව දැකලා මායි බය උනේ.. තව කලු වෙන්න දෙයක් නැහැ.. නේ.. එළියට යනවා.. තනියම මේකේ ඉන්නැතුව.."
හොඳයි මම කලුයි තමා.. ඒත් ඇත්තමයි මේ දුෂ්ටයට හිතක් පපුවක් නැහැ.. අනික මම කලු නැහැ.. තලෙලුයි.. ඒත් මේ දවස් ටිකේම අව්වේ කරවෙලා මගේ තලේලු හම ගන්න දෙයක් නැතිව ඇති කොහොමත්. කිරි කොකා වගේ ඉන්න මේකත් පරන කිරි පාට වෙලා ඉද්දි.. මට ඇද කරලා බනින ගමන් මතීෂ මගේ අතේ තිබුන වතුර බෝතලේ ඇදලා අරන් එකෙන් වතුර බිව්වා. මහන්සි ඇති හැබැයි...
YOU ARE READING
MY DEAREST || SINHALA || COMPLETED
Short Storyඇත්තටම මගේ ආදර කතාවත් ෆික්ශන් එකක් උනා නම්.. මම අනිවාර්යයෙන්ම.. ඒකට ලස්සන අවසානයක් ලියාගන්නවා. අපි තුන්දෙනාටම ලස්සන අවසානයක් එන විදියට....... ඒත් ඉතින්.. මම... මතීෂ... වගේම ලිමෙව් කියන්නෙත්.. රියලිටියේ හුස්ම ගන්න මිනිස්සු... ලිමෙව්ට මාව තදට දැනුනට...
