MY DEAREST || SINHALA || COMPLETED

12. නුඹ මගේ කියා...

මම ආපහු පන්තියට එද්දි කව්ෂි මම එනකල් වගේ දොර ගාව රැකන් හිටියා. රිබන් එකත් බදින ගමන් මම ආවේ නොරිස්සුමක් එක්ක. ඒත් කව්ෂි හිනාවෙවි මං දිහා බලන් ඉන්නවා..

" මොකද ඔයා නිකං අමුතුවට හිනාවෙන්නේ...? "

" මුකුත් නෑ.. මතීෂව හම්බුනාද..? "

" ඔව් ඔව් ඔය ගියේ අපතයා.."

" එහෙම කියන්න එපා.. එයා හරි හොඳයි නේ.. ඔයාගේ එයා..."

" මගේ...!! මගේ කවුරුත් නෙමෙයි පන්තියට යන්...."

" නුඹ මගේ කියාාා......!!! ඕයි චිරා මොකක්ද බන් අර සිංදුව... කියාගන්න බැරි උනාට පෙරදිනක වගේ... සැමදාම නුඹ මගේ කියා... අන්න ඒක නේ බන්...."

" ඔව් ඔව් ඒක තමා..."

මමයි කව්ෂියි පන්තිය ඇතුළට යන්න හදද්දිම වගේ මතීෂ චිරාන් එක්ක මතු උනා. මං දිහා මෙයා බලනවා වැඩි දැන්.... හරි හරි ඒකා බලනවා කියලා දන්නේ මාත් බලන නිසා... තමා ⁣ඒත් මෙයා නිකං බලන බලන හැම වෙලෙම හිනාවෙද්දි හෙන නිකං මොකක්ද වගේ නේ....

මම කව්ෂිවත් තල්ලු කරගෙන ඇතුළට ගිහින් කවීන්ට ඉස්සරහින් වාඩි උනා.

" ඕයි සිංදුවක් කියමු.. අද මිස් නෑනේ.. උදේ පීරියඩ් දෙකම නෑනේ.. කවීන් උඹත් වරෙන්... පොඩි මීයා....!! "

එදා අපේ පන්ති භාර මිස් ඉස්කෝලේ ඇවිත් හිටියේ නැහැ. ඒත් කරන්න පැවරැම් තොගයක් දීලා ගියේ.. මමයි ඔය පැවරැම් බෝඩ් එකේ දාලා කියවන්න ඕන.... විශේෂයක් නැහැ මිස් සාමාන්‍යයෙන් ඕවා මට හරි.. පොළඟිට හරි.. භාව්‍යට හරි දෙන්නේ..

අහ්හ පොළඟි ගැන සඳහනක් කරන්නත් බැරි උනා.. කොහොම හරි මගේ ජීවිතේ ඉස්කෝලේ ගිය කාලෙන් මට එපා වුන මාස ටික පොළඟි මතීෂ එක්ක ඇලි ගැලි හිටියා. මම ඒක හයිලයිට් කරන්න ගියේ නැහැ.. ඒක රිදුනා... ඊටත් වඩා මතීෂ මාව රිද්දුවා. චාරුනි මං දිහා බලපු විදියේ අනුකම්පාවක් තිබුනත් ඒ ඇස්වල ඒක ඇත්තටම රැදිලා තිබුනද කියන එක ප්‍රශ්නයක්....

හරි ඔන්න මම පැවරුම් ටිකත් අරගෙන ඉස්සරහට ගියත්.......

" මේ මිස් වැඩ දීලා තියන්නේ... පොත් අරන් මේ ටික ලියාගන්න..⁣ ගොඩක් තියන නිසා බෝඩ් එකේ ලියන්නැ... කියද්දි ගියාගන්න අමාරු වචන බෝඩ් එකේ ලියන්නම්.."