එදා අපිට නැටුම් පිරියඩ් එක තිබුනේ අන්තිමට. ගරා යකා මැඩම් ඇවිත් තිබුනේ නැති නිසා පීරියඩ් එක හිස්. චිත්‍ර කරන අය පන්තියේ ඉද්දි.. අපි එළියට ආවා. ඩාන්සින් රූම් එක ගාවට වෙලා අපි කියව කියව ඉද්දි මතීෂ මට ඇස්වලින් කතා කරනවා. එයා එක්ක එන්න කියනවා... වචනවලින් කියන්නම ඕන නැහැ.. අපිට අපිව තේරුම් ගන්න පුලුවන්.
" මට.. බෑ...."
" අපොහ්.. අපොහ්.. විනාඩි පහක්.."
" විනාඩි පහක් කිව්වට.. දැන් ගියොත් බෙල් එක ගහනකල්ම එන්න දෙන්නැ නේ..."
" අපො.. අමන්දා.. මොකක්ද අනේ.. එනවාකො..."
මේ මනුස්සයා එක්ක බේරෙන්න බෑනේ. චිරාන්.. දිස්නා...භාව්‍යා අනික් අය එක්ක ඒ හරියේ නවතිද්දි.. කොරිඩෝව කෙලවරින්.. මම මතීෂට පස්සෙ පන්ති පිටිපස්සට ගියා. ඒ වෙලාවේ පොඩි පන්ති ඇරිලා නිසා කවුරුත් නැහැ. මම ආව ගමන්ම මතීෂ මගේ අතකින් ඇදලා අරන් ළඟට ගත්තා. එයා සිමෙන්ති කණ්ඩිය උඩ වාඩි වෙලා හිටියේ.
" මේ... මට කවද්ද ඔයා කිස් එකක් දෙන්නේ.. මම විතර නේ දුන්නොත් දෙන්නේ.. කෝ මට..."
" මං ඉතින් ඔයාගෙන් ඉල්ලුවැ..."
" සිරාවටම ඔයාට කිසිම රොමැන්ටික් මූඩ් එකක් නෑනේ අමන්දා.. හරි හරි තමුසේ ඉල්ලුවේ නැති උනාට.. මම දුන්නා.. මම ඉල්ලන නිසා මට දෙනවාකො..."
" අනේ මේ එහාට යන්න.. මට බෑ..."
ඔහොම ඉල්ලන පලියට දෙන්න පුලුවන් නම් මොනාද කරන්න බැරි. දැන් මම මේ වැඩිහිටියොන්ට සුදුසු ස්මට් ලිව්වට.. ඒ දවස්වල අර මනුස්සයාට පෙක් එකක් දුන්නෙත් හෙන අමාරැවෙන්. පෙක් එකක් දුන්නා.. අද නෙමෙයි.. තව ඉස්සරහට...
මතීෂගේ ඇස් දිහා බලන් හිනාවෙන ගමන් මම එයා එක්ක බොරුවට රණ්ඩු වෙවි හිටියේ. එයා මගේ අත් දෙකම අල්ලගෙන... මාව එයා දිහාවට තවත් ඇදලා ගත්තා. එයාගේ කකුල් අතරට මාව හිර කරගත්තා. එයා ඉදගෙන... මම හිටගෙන..
අපේ වෙලාවේ හොඳකමට.. නැත්නම් එළියේ මුරට තිබ්බ අයගේ හොඳකමට ද මන්දා.. පහ වසරේ ඇට්ටර පොඩි කොල්ලොක් කොරිඩොව දිගේ දුවන් අපි හිටපු තැනට ආවා. ඒ පොඩි එකා ආවේ වොශ්රූම් එකට යන්න... පොඩි පිරිමි ළමයි යන වොශ්රූම් එක ඒ ළඟම තිබුනේ. ඒ පොඩි එකා අපිව දැක්ක ගමන්...
YOU ARE READING
MY DEAREST || SINHALA || COMPLETED
Nouvellesඇත්තටම මගේ ආදර කතාවත් ෆික්ශන් එකක් උනා නම්.. මම අනිවාර්යයෙන්ම.. ඒකට ලස්සන අවසානයක් ලියාගන්නවා. අපි තුන්දෙනාටම ලස්සන අවසානයක් එන විදියට....... ඒත් ඉතින්.. මම... මතීෂ... වගේම ලිමෙව් කියන්නෙත්.. රියලිටියේ හුස්ම ගන්න මිනිස්සු... ලිමෙව්ට මාව තදට දැනුනට...
