කෙනෙක්ව අමතක කරන්න.. හෝ එයාගෙන් ඈත් වෙන්න උත්සහා කරද්දි.. එයාව මතක් වෙන දේවල් වෙන එක එහෙමත් නැත්නම් එයාම ළඟට එක... මොන පදනමකින් වෙනවද කියලා නිශ්චිත උත්තරයක් දෙන්න බැහැ. ඒ විදියට ට්‍රිප් එකෙන් පස්සේ මම මතීෂව දකින එක.. එයා එක්ක කතා කරන එක පවා මඟඅරින්න ගත්තත් මතීෂ සෑහෙන්න වෙනස් වෙන්න ගත්තා.
එයා හැමතිස්සෙම මාත් එක්ක කතා කරන්න උත්සහා කලා. මං දිහා.. මම නොබලන වෙලාවට බලන් ඉන්නවා කියලා මට තේරුනත් මම සම්පූර්ණයෙන්ම එයාව ඉග්නො කලා. ඒත් මතීෂ ලේසියෙන් දෙයක් අතඅරින කොල්ලෙක් නෙමෙයි. එයා මට එයාව ඉග්නො කරන්න තිබුන අවස්ථා අඩු කලා.
උදෙන් ඉස්කෝලේ ආවත් පරක්කු වෙලා ආවත් වැඩක් නැහැ.. ප්‍රිෆෙක්ට් ඩියුටිවලදි අපි හම්බුනා. ටීම් දෙකකට වැටුනත්.. සමහර වෙලාවට ළමයි එන්නැති දවස්වලට හිස් වෙන පුටුවලට මතීෂ මගේ ටීම් එකටම ආවා. ඒ නැත්නම් ළඟම තැනකට. විතේන් හිටියේ මගේ ටීම් එකේ නිසා... මතීෂ හැමතිස්සෙම විතේන් ගාවට ආවා. මතීෂගේ දුඹුරැ පාට ඇස්වල තිබුන දේ කියවගන්න මට අමාරු උනත්.. එයාගේ සෙල්ලකාර වැඩ නිසා මට එක හිතකින් ඉන්න බැරි උනා..
ඇත්තම කියනවා නම් මතීෂ කරන සෙල්ලකාර දේවල් මට පෙනුනේ හරිම හුරතල් විදියට.. ඔව් මේක අර රෝගයේ මුල් අවධිය නේ. මොනවා කලත් කමන්නැ කියන මතයක හදවත තදින්ම ඇලිලයි හිටියේ. අනික මතීෂ දිලිසෙන දුඹුරැ පාට ඇස් වලින් මං පේන මානෙට ඇවිත් කතා කරද්දි.. විහිලු කරද්දි.. හිනාවෙද්දි.. මට එයාව මග අරින එක කරන්න බැරි උනා. අපි ආයමත් සාමාන්‍ය විදියටම යාලුවො වගේ හිටියා. ඒ කාලෙදි පොළඟිව මට සම්පූර්ණයෙන්ම අමතක වෙලයි තිබුනේ.
වෙසක් කාලෙට ඉස්කෝලේ සරසන එක සාම්ප්‍රදායික දෙයක්. වෙසක් කූඩු ඉස්කෝලේ පුරාම එල්ලන එක.. පන්ති කාමරවල... ඉස්කෝලේ හෝල්වල.. ඇවිදන් යන කොරිඩෝ දිගේ... සුදු පාටට.. එහෙමත් නැත්නම් බෞද්ධ කොඩියේ පාටට සව් කොළ තිරු වැල් කපලා කපලා එල්ලන එක.. බෞද්ධ කොඩි.. එල්ලන එක ඒ දවස්වලට කරන්න තියන වැඩ වලින් කොටසක්. වෙසක්වලට සතියක් විතර තියලා අපි සම්පූර්ණ දවසක් විතරම අරන් ඉස්කෝලේ සරසනවා.
YOU ARE READING
MY DEAREST || SINHALA || COMPLETED
Short Storyඇත්තටම මගේ ආදර කතාවත් ෆික්ශන් එකක් උනා නම්.. මම අනිවාර්යයෙන්ම.. ඒකට ලස්සන අවසානයක් ලියාගන්නවා. අපි තුන්දෙනාටම ලස්සන අවසානයක් එන විදියට....... ඒත් ඉතින්.. මම... මතීෂ... වගේම ලිමෙව් කියන්නෙත්.. රියලිටියේ හුස්ම ගන්න මිනිස්සු... ලිමෙව්ට මාව තදට දැනුනට...
