"upside down👥️"

Part7"سقوط"

کمر یونجون رو رها کرد و چند قدم عقب رفت و به میزش تکیه داد و دستاشو توی جیب شلوار پارچه ایش فرو کرد:شلوارتو دربیار...لباستو بذار بمونه.

و در سکوت به تنشی که پسر جلوش داشت نگاه کرد.

انگشتای یونجون دور بادبزن محکم شدن و سنگین پلک زد.

کاریکه باید انجام میداد سخت بود اما انجام دادنش واجب بود.

بادبزن رو روی میز کنارش گذاشت و دستشو به دکمه شلوارش رسوند.

آروم بازش کرد و شلوار پارچه ای نرمش به راحتی سر خورد و پایین افتاد.

خم شد و کفشاشو درآورد و شلوارشو بیرون کشید و دوباره صاف ایستاد‌.

سوبین تکیه شو از میز گرفت و سمتش اومد.

به آرومی دستشو پشت کمرش برد و سمت میز هدایتش کرد:خم شو روی میز...هیچ چیزی برای ترسیدن وجود نداره.

یونجون روی برگه های روی میز خم شد و همین الانم میخواست از خجالت بمیره.

مرد پشت سرش به آرومی انگشتهاش رو روی رون هاش کشید و یونجون حس میکرد رد اون لمس ها میسوزن.

سوبین در جعبه روی میزش رو باز کرد و یک جفت دستبند از داخلش درآورد:من آدم کینکی نیستم ولی...میخوام اینو روی دستات ببینم.

یونجون به دستبند نگاه کرد...درعین اینکه قشنگ بود ترسناک بود.

سوبین مچ یکی از دست های یونجون رو گرفت:بهترینشو انتخاب کردم...‌‌نمیخوام دستات زخم بشن.

این همه توجه برای چیه!؟

دستبند نرم رو دور مچای ظریف و استخونی یونجون بست و دوتا دستشو با یکی از دستای خودش گرفت:اینجوری قشنگ تری.

یونجونیکه روی میزش خم شده و دستهاش از پشت بسته شدن...این همون چیزی بود که میخواست...دلش میخواست فریاد بزنه که دیدی ماله من شدی؟!

*لونی:سوبین شبیه عقده ای ها بنظر میاد...ولی ازش نترسین*

پیراهنیکه همرنگ شراب بود هنوزم تن یونجون بود و سوبین نمیخواست اونو از تنش دربیاره.

دمای اتاق رو بازم بالا برد.

دستاشو به لباس زیر یونجون رسوند و بیرونش آورد.