𝕃𝕆𝕍𝔼 𝕄𝔼 𝔻𝔸𝕐 𝔹𝕐 𝔻𝔸𝕐

𝕊𝕚𝕏

အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အထိ ဒေါသအရှိန်ကမသေနိုင်သေး။ အခန်းထဲရှိမှန်တင်ခုံပေါ် စလင်းဘတ်ကိုပစ်ချကာ ကုတင်ပေါ်ပစ်ထိုင်လိုက်သည်။
   မနက်စာအတူမစားဘဲ ပြန်သွားတဲ့အမှု လေလံပွဲမှာ ကပ်တိုးလေးကျောသွားတဲ့အမှုနဲ့ Lino ကို Jennie တော်တော်လေး ကို ကုတ်ဖဲ့ချင်နေပြီ။ချော့တာတောင်နောက်မှတဲ့။အကြွေးထားသွားသေးတယ်။ တကယ်ပါပဲ။
   အကြောင်းမဲ့တရှူးရှူးတရှဲရှဲဖြစ်နေရင်မှ Jennie ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့ လေလံပွဲမှာ လက်တလုံးကျော်တာ စိတ်ဆိုးသင့်တယ်ဆိုပေမဲ့ မနက်စာအတူမစားဘဲ ပြန်သွားတာ စိတ်ဆိုးသင့်လို့လား။ ဘာမှတောင်မသက်ဆိုင်သေးတာကိုလေ။သက်ဆိုင်နေရင်တောင် သူ့ဝမ်းနဲ့ကိုယ့်ဝမ်းဆက်တာမှမဟုတ်ဘဲ။ဒါဟာအကြောင်းပြချက်ကောင်းဖြစ်မနေဘူးလေ။Jennie သူ့ကိုသဘောကျနေမိတာလား။မဖြစ်နိုင်တာ အမြင်ကပ်လွန်းလို့စိတ်စွဲနေတာပဲဖြစ်မယ်။

   ခေါင်းကိုခါလိုက်ပြီး ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေသေးခန္ဓာကိုယ်ကို ရေချိုးရန်အထ ဖုန်း မြည်သံက ထွက်ပေါ်လာသည်။ နံပါတ်ကြည့်တော့ အစိမ်းကြီး။ဘယ်သူလဲ။ personal phone ကိုဆက်တာဆိုတော့ မသိသူတော့မဖြစ်နိုင်။ဖုန်းကိုကိုင်လိုက်သည်။
      "ဘာတွေလုပ်နေလို့ ကြာနေတာလဲ Jennie ရယ် ဖုန်းမြည်တာကြာနေပြီမဟုတ်လား"
     "Lino"
     "ဟုတ်တယ် Lino။ Jennie ကျွန်မကိုစိတ်ဆိုးနေတုန်းလား"
      "မဆိုးဘူးပြောရင် လိမ်တာမလား"
       "ကျွန်မချော့မယ်လို့ပြောခဲ့တယ်လေ"
        ".........."
       "ကျွန်မ က ဒီအတိုင်း Jennie ကိုလက်ဆောင်ပေးမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်လေးတဖြတ်ကြောင့် ရုတ်တရက် ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတာပါ Jennie ကိုသိက္ခာချချင်တာမျိုးလုံးဝမဟုတ်ရပါဘူး ကျွန်မက ဆုံးဖြတ်လိုက်ရင်အချိန်မဆွဲတတ်တဲ့ လူမျိုးမို့လို့လေ"
    ".........."
"ဘာလို့ လက်ဆောင်ပေးတာလဲ‌ဆိုတော့ ဒီ project ပြီးရင် ဂျယ်ဂျူရောက်တိုင်း ဟိုတယ်ကိုမြင်တိုင်း ဪ Lino ငါ့ကို မင်္ဂလာလက်ဆောင်ပေးထားတာပဲ ဒီ ဟိုတယ်က ငါတို့မင်္ဂလာသက်တမ်းလောက်ရှိပြီပဲ ဆိုပြီး ခံစားမိစေချင်လို့"
    "............."
     "ဒါကြောင့်ပါ Jennie ကျွန်မကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့တော့ မဟုတ်ရင်ကျွန်မအိပ်ပျော်မှာမဟုတ်တော့ဘူး"
   Jennie သူ့စကားတွေမှာတင် ဒေါသက အရှိန်လျော့သွားပြီ။
       "အိပ်မပျော်ရင်မအိပ်နဲ့ပေါ့"