TOMBİK

VII

"PAŞA!Nasıl olmuşum?"

Üniversiteden çıkıp koşarak evine gitmişti.Yemeye çıkacaktı,bu yüzden şık gözükmesi gerekiyordu.Dolabından beyaz tişört çıkartıp birazda parfüm sıkmıştı.Bu kadarı yeterdi dimi?Hayır,daha gözlüklerinin camını temizleyecekti.

Paşa ona poposunu dönünce omuzları düştü.Kediyle hala araları limoniydi.

"Paşa,krallar gibi davranıyorsun.Gerçekten tacın eksik!"

Kedi ona bakış atınca kaşları havalanmıştı.Paşa galiba şu taç olayını sevmişti.Atilla iki kez bacağına vurduğunda Paşa koşarak kucağına çıkmıştı.

"Yarın sana taç alırım,anlaştık mı?"

Paşa yanakalarını yalayınca kahkaha attı.Çözmüştü bu işi,anlaşacaklardı.Zil çalınca kediyle beraber kalkıp kapıyı açmıştı.Görkem gelmişti ve Atilla heyecanla nereye gidecekelerini bekliyordu.

"Oğlum,nasılsın?"

"İyi babası-yani şey çok iyi!Keyfi falan yerinde."

Görkem yoğun parfüm kokusunu alınca yüzünü buruşturdu.Bebek pudrası kokuyordu Atilla.Evet,bundan daha iyi benzetme olamazdı.

"Şu koku senden mi geliyor?"

"Hangi koku?"

"Tatlı,hatta fazla tatlı.Lütfen şunu yıkar mısın?Ben böyle kokulara karşı çok hassasım."

Görkemin kızaran suratı Atillayı korkutmuştu.Hemen banyoya koşup boğazını suyla yıkamıştı.Bu kadar hazırlığı boşa gittiği için dudaklarını büzdü.Ama sorun değildi,Görkem hakkında tesadüfen bir şey öğrenmişti.

Belki iyi arkadaş olurdular?Sanmıyorum.

"Halletim çıkalım."

"Nereye çıkıyoruz?"

"Na-nasıl nereye?"

"Bir yere mi gitmen gerekiyor?Ben beraber yemek yeriz sanıyordum."

Atilla afallayan gözlerle Görkeme bakıyordu.Bakışları bir anlık Paşanın yeşil gözleriyle buluştu.Kedi ona "sıçtın" diyordu adeta.Meğerse Görkem yemeyi kendisi pişirecekti.Bu kadar heyecan boşunaydı yani.

"Çok iyi yemek yaparım aslında.Deneyeceğin için çok şanslısın."

Görkem mutakta,Paşa Atillanın kucağında birlikte onu izliyordular.

"En azından manzara güzel..."

"Bir şey mi dedin?"

"Sabırsızlıkla bekliyorum!Hatta bekliyoruz dimi Paşa?"

Görkem haşlanmış tavuk yahnisi yapıyordu.Tavuk,havuç,patates ve soğanı doğrayıp beş dakika tencerede kavurmuştu.Daha sonra sarımsağı döküp ardından üç su bardağı sıcak su döktü.Atillanın moralini sarımsaklar iyice bozmuştu.

Sarımsağı hiç sevmezdi.Hayır,kokmayı hiç sevmiyordu.

"Yirmi dakikaya hazır."

"Sorun değil beklerim."

Görkemin bakışları Atillanın kızarmış boynunu buldu.Az önce yıkamasını istediği koku yüzünden kızartmıştı boynunu.Teni beyaz olduğu için hemen farkedilmişti.

"Yıka dedim ama sen keselenmiş gibisin."

Atilla gülümseyine Görkem ona yaklaşmıştı.Elini Atillanın boğazına koyunca çocuğun yüzündeki gülümseme kaybolmuştu.Yüzünü büyüyen gözlere doğru eğince Atilla nefesini tuttu.Neydi bu şimdi?

"Acıyor mu?"

"Ha-hayır..."

"İlaç sürmemi ister misin?"

"Ev-HAYIR!Ne münasebet canım!"

Atillanın tavrı Görkemi gülümsetmişti.Onu ilk kez gülüyor görmek Atillanın kalbini maratona davet etmişti.Böyle hız maratondan başka bir yerde görülmedi çünkü.

"Çok garip çocuksun.Ama bu iyi bir şey.İnsan seninle hiç yaşlanmaz."

"Yaşamadan bilemezsin ki.Yaşlanıp yaşlanmayacağını yani."

Ne Görkem gözlerini çekti,ne Atilla.Öyle cesur bir bakışmaydı aslında.Atilla birinin gözlerine bakmaktak ilk kez bıkmamıştı.Görkem ilk kez birinin gözlerine bakmadan duramıyordu.Küçük kıvılcımlar şimdiden etraflarını sarmıştı.

Paşa miyavladığında tenceredeki su kurumuştu.Görkem hemen kendisini toparlayıp gözlerini ışıldayan gözlerden aldı.

"Hadi,çok açım hemen yiyelim."

Atilla kafasıyla onu onaylamakla yetinmişti.Ortamın garip havası bir kaç dakika sonra dağılmıştı.Önündeki tabağa bakıp iç çekti.Görkem yemeyinin tadına bakıp kafasıyla onayı vermişti kendisine.Atilla gözlerini sarımsaklardan alamadığı için yemeye pek istekli değildi.

"Şu sarımsakları ayıklasam olur mu?Kötü kokmak istemiyorum."

"Neden?Biriyle mi öpüşeceksin?"

Görkemin şakayla sorduğu soru yüzünden yutkunamamıştı bile.Atillanın donmuş bakışları Görkeme garip gelmişti.

"Hiç öpüşmedim deme yemem."

Hala Atilladan ses çıkmayınca kaşlarını çattı.Sessizlik gerçek cevabı kucağına bırakmıştı aslında.Paşa da onun gibi Atillaya bakıyordu.

"Yok artık!Paşa bile ilk öpücüğünü verdi."

"İlk öpücük kutsaldır!Öyle her önüme gelenin dudaklarına yapışamam!"

"Öyle olsun.Sakla kendine belki lazımın olur."

Görkem kahkaha atmamak için dudaklarını birbirine bastırdı.Atillayla henüz çok yakın değillerdi,bu yüzden abartmak istemiyordu.Atillayı keşfe çıkmanın zamanı gelecekti bir gün.

AY ÇOK TATLILARRRRRR