TOMBİK

XLIX

"Kenanı gördünüz mü hiç?"

"Yok Melih abi görmedik."

Arıyordu,ulaşamıyordu.Son çare spor salonun da aramaktı.Ancak burdada yoktu.Aklına her şey gelmişti;Atilla yüzünden uzaklaşmıştır ya da en kötü ihtimal kaza geçirmiştir.Peki her iki ihtimal gerçek olsaydı Melihin haberi olması gerekmez miydi?

"Başına bir şey mi geldi acaba..."

Düşmanının kapısını çalacaktı Kenan için.Çünkü iki gündür çocuğa ulaşamıyordu.Madem bu arkadaşlık bitecek,bunu bizzat Kenandan duymak istiyordu Melih.Bu yüzden Atillanın kapısını çalacaktı...

Ama haberi yoktu,Atilla da Kenanı arıyordu.Onunla konuşup çözmesi gereken konu vardı ancak arkadaşına ulaşamıyordu.Kalbindeki endişe onu korkutmuştu.O gün parkta çok mu ağır konuştu?

"Hayır!Kenan bu!Bana küs olsa bile laf sokmak için aramama cevap verirdi."

"Bir sakin ol.Belki şarjı bitmiştir?Hemen kötü düşünme."

Görkem Atillayı teselli ediyordu lakin kendisi çoktan en kötü ihtimalleri düşünmüştü.Kenan gibi birinin ortalıktan kolay bir şekilde kaybolması garipti.Kötü ihtimali düşünmekten başka yolu yoktu.

"Melih arıyor."

"Açsana!"

Görkem aramayı cevaplayıp hoparlörü açtı.Atilla merakla Melihin ne söyleyeceğini bekliyordu.

"Atilla yanında mı?"

"Evet.Duyuyor seni söyle ne söyleyeceksen."

"Kenan nerede?İyi mi?Benimle konuşmak mı istemiyor?Sikeyim iki gündür ortalıkta yok!"

"Bi-bizde ulaşamıyoruz.En son ne zaman konuştunuz?"

"Doğum gününden önceydi.Bu çocuğun dün doğum günü değil miydi?Bir yerde sızıp kalmış olmasın?"

Bu diğerleri için iyi ama Melih için kötü ihtimaldi.

"Ş-şey teyzesi vardı.Bir instagramına bakalım belki kadının hesabını buluruz."

"Atilla.Ne bulursan bana da haber ver.Bu konu diğerlerinden farklı."

Atillanın gözleri Görkemle buluşmuştu.Kenan Melih için farklı konuydu...Bu ikisinide şaşırtmıştı.Sonlanan aramayla Kenanın instagramına girdiler.Paylaştığı fotoğraflar da hep yalnızdı.Beğenen kişileri gizliye almış ve yorumları kapatmıştı.

"Baksana şuna."

Görkem 2019 yılına ait gönderinin altındaki yorumu göstermişti Atillaya.Kadının biri şunları yazmıştı;

"Ben doğurmadım ama benim oğlum!"

"Teyzesi olabilir mi?"

"Kadın cerrah!Arayabiliriz Görkem!"

Görkem bio'da yazan numaraya ulaştı.Kadının asistanına durumun ciddiyetini anlatmıştı.Numarasını alamamıştılar ancak çalıştığı hastaneden randevu almayı başardılar.İki sevgili mavi arabaya atlayıp hastaneye gidiyordu.Görkem Atillanın titreyen elini tutup dizinin üzerine koydu.

"Kenana kötü bir şey olsaydı eğer teyzesi çalışıyor olur muydu?Demek ki durumu iyi."

"Görkem umarım öyledir.Kı-kızgındım ve na-nasıl tepki vereceğimi bilemedim.Delireceğim!"

"Şşş,bu hikayede delirmek bir tek bana ait!"

"O neden?"

Görkem kahkaha atmamak için dudaklarını birbirine bastırdı.Atillanın yüzündeki ifadeye bakıp kurumuş dudaklarını ıslattı.Az sonra söyleyeceği şey çocuğun tüm ciddiyetini bozacaktı.

"Senin aşkından deliriyorum ya,ondan bahsediyorum."

"Ah öyle mi..."

"Kabul ediyorum komik değildi."

Atilla gülümseyip gözlüğünü düzeltti.Hastaneye gelmeden önce Görkemin telefonunu alıp Melihe konum atmıştı.Sevgilisinin çatılan kaşlarını görünce derin nefes verdi.İlk kez Melihle aynı şeyi düşünüyordu.

"Bu konu farklı Görkem."

Mavi araba hastanenin önünde durunca sol yanında siyah araba belirdi.Melih onlarla aynı zamanda hastaneye gelmişti.Üzerindeki mavi gömleği çekiştirip arabadan indi.Görkemin yüzüne bakmamak için bakışlarını Atillanın yüzünde tutuyordu.

"Randevu aldınız mı?"

"E-evet.Hadi,girelim."

Melih önden yürüdüğünde Görkem Atillanın elini tutmuştu.Konu bu kez tamamen farklıydı...

Sizce Kenana ne oldu?

Önceki sayfayı bazı kişiler anlayamamış.Sebebi benim birazcık olayı anlamamanızı sağlamakjsjsjsjsjsj Her şeyi hemen çözüyorsunuz çünküüüü

Finale az kaldı.