TOMBİK

XXI

Atilla,flörtü ve arkadaşıyla beraber aynı sofraya oturmuştu.Kenanın gelmesi onu çok mutlu etmişti.Arkadaş olduğunu kanıtladıklarını düşünüyordu artık.Annesi çiçeklerini vazoya koyup çocukların yanına geri dönmüştü.

"Demek Kenan sensin!Kusura bakma evladım,Atillanın bir arkadaşını davet ettiğini sanıyordum."

"Siz kusura bakmayın efendim.Atillanın haberi yoktu geleceğimden,davetsiz misafirim yani."

"Yok olur mu öyle şey?Sizi burada görmek beni çok mutlu ediyor.Hepiniz çok yakışıklısınız çocuklar!"

Görkem Atillanın Kenana bakışlarından rahatsız olmuştu.Arkadaşı gelince şaşkınlığını gizleyemeyip gözlerini ondan alamamıştı.Derin nefes verip önündeki suyu yudumladı.Bir taraftan Kenanın gelmesi tavuğu yemesine engel oldu diye rahatlamıştı.

"Gelmeyeceksin sanıyordum."

"Bende."

Kenan kafasını sağa çevirince Görkemle göz göze gelmişti.Yalancı gülümsemesini yüzünü yerleştirip tekrar suratını asmıştı.

"Şampiyonlar ligi izlemeye geldik sanki."

"İstemiyorsan kapı orada.Kimse kimseyi zorla tutmuyor."

Atilla ikilinin atışmalarını kenardan izliyordu.İlk kez sohbete katılmaktan korkmuştu.Yüzlerindeki yalancı gülümseme gözlerdeki ateşi saklayamamıştı.İkiside dişlerini sıkarak konuşuyordu.

"Yalnız ben davet edildim buraya.Yani dublör değilim."

"Senin dublörün olamayacak kadar yakışıklıyım."

Atilla Kenanın karşılık vermesine engel olup araya girmişti.Kanepede oturan ikilinin tam ortalarına oturup gülümsedi.Savaşa ne gerek vardı?Kardeş-kardeş ilerlemek en iyisiydi.

"Cehennem ateşinin ortasında kalmış gibiyim..."

"Atilla,yüksek sesle konuş."

"Sana ne lan?Nasıl isterse öyle konuşur."

Görkem yumruklarını sıkıp dudaklarını birbirine bastırdı.Sakinleşmek için yüze kadar saymaya başladı.Aniden elinde hissettiği sıcaklıkla gözlerini açmıştı.Atilla yumruk yaptığı elini tutuyordu.Çocuğun endişeli gözlerini görünce siniri hemen geçmişti.

"İyiyim merak etme."

Annesi mutfaktan tepsiyle salona gelince Atilla ayağa kalkıp ona yardım etmişti.Kahveleri diğerlerinin önüne bırakıp tekrar cehennem ateşinin ortasına oturdu.Mümkünse kalkmasın...

"Hadi anlatın bakalım,hanginizin başı bağlı?"

"Anne..."

"Benim başım çok yakında bağlanacak efendim."

Görkemin itirafı odadaki herkesi şaşırtmıştı.Atilla yutkunarak konuşan adama baktı.Görkemin şimdi onu annesinden isteyeceğini düşünüp endişelenmişti.Bu gece kesinlikle olaysız bitmeyecek gibiydi.

"Helal o kıza.Böyle yakışıklı erkekleri hemen kapmak lazım.Peki sen Kenancım?"

Atilla merakla Kenana dönmüştü.Kenan onun ilişki durumunu,duygularını biliyordu.Peki Atilla Kenan hakkında ne biliyordu?Hiçbir şey.

"Bekarlık sultanlık diyorum ben."

"Ne zamana kadar bekar kalacaksın oğlum?Hayatına yanına yakışır biriyle devam etmen gerekir."

Kenan susarak kadını kafasıyla onaylamıştı.Bu konulara çok uzaktı,uzun zaman uzak kalacağı kesindi.Atillanın Görkemle bakışmalarını yakalayınca dudağı hafif yukarı kıvrılmıştı.Ne kadar inkar etse de,Atillayı önemsiyordu.Onu mutlu görmek Kenanı da mutlu ediyordu.

"Ailen ne iş yapıyor Kenancım?"

Aniden sorulan soru yüzünden kahveyi üzerine dağıtmıştı.Kenan yanınca kadının çığlığı diğerlerini ayağa kaldırmıştı.

"İyi misin?!"

"İyiyim.Banyo ne tarafta?"

Atilla Kenanı banyoya götürmüştü.Görkem kadınla vedalaşıp Kenanın gelmesini beklemişti.Onunla bizzat kendisi tanışmak istiyordu.Banyodan çıkan ilk Atilla olmuştu.Annesinin mutfakta olduğunu görünce koşarak gelip Görkemin yanağına öpücük kondurdu.

"Teşekkür ederim."

"Ben teşekkür ederim."

Kafasını eğip çocuğun henüz kızarmayan yanaklarını öperek kızartmıştı.

"Hep sen öpecek değilsin ya."

Görkem çıkmadan Atillaya göz kırpmıştı.Dışarı çıkıp cebinde sakladığı sigarayı yaktı.Bu günlük bu kadar gerilim bünyesine yeterdi.Bir an çocuğun annesi olaya uyanacak sandı.Bildiği tüm duaları okumuştu.

"Bırakayım seni?"

"Bacaklarım var yürürüm."

Kenan cebinden çıkan çakmağa bakıp iç çekti.Sigarasını düşürmüş olmalıydı.Görkem onun bakışlarını görünce cebindeki sigarayı alıp ona fırlatmıştı.Çocuk paketi havada yakalayınca sırıttı.

"Atillayı üzüyorsun ve bende sana sağlam dalmak istiyorum."

"Atillayı benden uzak tut."

Kaşlarını çatarak Kenana baktı.Onun ne demek istediğini anlamamıştı.Üzerindeki bakışları hissedince devam etti.

"Beni geç,ailem berbat.Duyunca benim gibi arkadaşı olsun istemeyecektir.Anlayacağın şimdi Atilla üzülmezse ilerde ben çok üzeleceğim.O iyi biri.Kalbi pamuklara sarılı ve ben onu gerçekten arkadaşım olarak görmeye başlıyorum."

Sigarasını yere atıp ezmişti.Bazı çocukların arkadaş edinemeyecek kadar kötü aileleri vardır.İşte Kenan onlardan biriydi.

"Tüm bunları Atillaya kendin söylersin.Onunla ilişkim olması hayatına karışacağım anlamına gelmiyor.Seni kabul edip etmemek ona kalmış."

Arkadaşlar, ilerde smut bölüm istiyor musunuz?