TOMBİK

L

"Siz Kenanın arkadaşı mısınız?"

"E-evet.Böyle daldık odaya ama."

"Atillasın sen!Şu tatlı olan çocuk!Ben Sevda,Kenanın teyzesiyim."

Kadın Atillaya kocaman gülümsemeyle sarılmıştı.Kenanın başına kötü bir şey gelmediğine o zaman emin olmuştular.

"Sevda hanım Kenan nerede?Ulaşamıyoruz ona ve çok merak ediyoruz."

Sevda hanım çocuklara kahve ısmarlamıştı.Endişelenecek durum olmadığı ortadaydı ama kadının değişen yüz ifadesi bir sorun olduğunun kanıtıydı.

"Malum,iki gün önce Kenanın doğum günüydü.Maalesef bir takım tatsız olaylar yaşandı.Bu yüzden rahmetli babaanesinin evine gitti."

"Ne zaman gelecek peki?"

"Bilemem,ama isterseniz onu ziyarete gidebilirsiniz."

Atilla gözlerini Görkeme dikmiş onay bekliyordu.Görkemin onu Kenana götürmesini istiyordu.O onay beklerken Melih kanepeden kalkmıştı.

"Konum atın."

Kenanın rahmetli babaanesinin evi şehirden uzaktaydı.Arabayla giderlerse beş saat,otobüsle yedi saat sürecekti.Konumu aldıklarında hastaneden çıkmıştılar.Görkem mavi arabasının ön lastiğine baktı.

"Patlamış.Taksiyle gidelim bir şey olmaz."

"Atlayın arabama beraber gidelim işte!Aynı yere gidiyoruz zaten."

"Sen istediğin yere defolup gidebilirsin Melih."

Atilla Görkemin elini tutup Melihin üzerine yürümesine engel olmuştu.Bu iki adam kavga ederse onları ayırmak için bir kişi daha gerekirdi.

"Şu an mı yapacaksın gerçekten?Hayır,bunun suçlusu niye benim?!"

"Kenanın Atillanın arkadaşı olduğunu bilmene rağmen ondan uzaklaşmadın!Sana yaklaşmasına izin verdin!Atillayla arasını açtın ve suçlu sen değilsin öyle mi?!"

"Görkem lütfen..."

Atilla içinde Melihin cevap vermemesi için dua ediyordu.Birbirilerine dalmadan Kenanın yanına gidebilecek miydiler?

"Ben sanki sizi birlikte görmek için geberiyorum,dimi?!"

"Niye lan o zaman?!Madem bir çıkarın yoktu niye?!"

"ÇÜNKÜ BENİ DİNLEDİ!"

Hastanenin önünde gerçekleşen itiraf...Anlatılacak dertleri olan kişileri dinleyecek insan yoktu.Yer yüzü kalabalıktı lakin kalabalığın içinde yalnız olanlar da vardı.

Melih onlardan biriydi.

"Senden sonra ilk kez biri beni dinledi.Sikeyim,beni anlamak çok mu zor?"

Bu kez Görkemin cevap vermesini engelleyen Atillaydı.Kırk yıl düşünse ayrıldıktan sonra Melihle uzun yola çıkacağı aklına gelmezdi.Ancak sevgilisinin güzel gözlerinin hatrına arkada oturmuştu.

"Sağ ol Atilla."

"Bunu Kenan için yapıyorum.Yoksa sevgilimin eski sevgilisiyle aynı ortamda olmak sinir bozucu."

"Vay be.Seninle aynı fikirde olmak şaşırtıcı."

Atilla öne oturmuş ve arka koltukta oturan sevgilisine bakıyordu.Görkem kendisine küsmüştü,bu yüzden kollarını birbirine bağlayıp gözlerini kapattı.

Bu yol uyumadan bitmezdi.

Sevgilim,ben,sevgilimin eski sevgilisi,biz kocaman bir aileyiz kskskskskks Düşünsenize evden Kenanın cesedi çıkıyor🤣🤣🤣

Bayram şekerlerimmmmm😘