TOMBİK

XxxVIII

"Paşa,hoşgeldin oğlum!"

Sonunda baba-oğul kavuşmuştular.Görkem kediyi kucağına alır almaz kaşlarını çatmıştı.Eskisinden daha fazla kilo almış gibiydi...

"Tüyleri bu kadar ağırlık yapmaz dimi?"

"Şey annem mama dışında ne pişirmişse onu vermiş kediye."

Atillanın annesinde bir hafta kalmıştı kedi.Bu sonucu tahmin etmeliydiler.Paşaya sorsanız,artık mama yemek istemiyordur.Çünkü başka güzel tatlar bulmuştu.

"Sorun değil, haftaya eski haline döner.Ha birde,yarın bir kaç eşyamı almak için salona gideceğim.Önümüzdeki hafta yeni işime başlıyorum."

"Ci-ciddi misin?Çok sevindim!"

Görkem işten ayrılacağını söylediğinde müdürü konunun Melih olduğunu anlamıştı.İlişkilerini bilmemesine rağmen onları hep tartışırken yakalamıştı.Bu yüzden Görkeme yeni açacağı spor salonunda çalışmayı teklif etti.

"Yalnız kırk dakikalık yol var.Senin için sorun olur mu?"

"Sanmıyorum.Hem gerekirse annemle konuşurum sen merak etme."

Atilla gözlüğünü düzeltip gülümsemişti.Melihle karşılaşmak zorunda kalmayacağı için çok mutluydu.Aslında ona kızamıyordu.Kalbindeki sevgiyi söküp atmasını ondan isteyemezdi.

"Nereye?"

"Bu gece burada kalamam.Anneme söz verdim geleceğim diye."

Görkem Paşayı kanpeye bırakıp Atillaya sarıldı.Keşke yanında kalsaydı.Evde yalnız kalınca Atillanın yokluğunu iliklerine kadar hissediyordu.

"Seni çok seviyorum."

"Bende seni çok seviyorum."

Çocuğun kokusunu içine çekip boynuna öpücük kondurdu.Onu bırakmak istemediği için kollarını belinden ayırmamıştı.

"Sen tartıldın mı hiç?"

"Hayır bir süredir tartılmıyorum.Hafta sonuna kadar tartılmayacağım."

"O niyeymiş?"

Görkem kafasını kaldırıp çocuğun gözlerine baktı.Dünyanın en huzurlu yeriydi o gözler.Her baktığında doymadan kendi yansımasını izliyordu.

"Sürekli tartıya çıkıp kendimi darlamak istemiyorum.Bende kaç kilo zayıfladığımı merak ediyorum ama azıcık daha beklemeliyim."

"Bazen seni ekmeğin arasına koyup yemek istiyorum."

"Ama sen ekmek tüketmiyorsun?"

Görkem çocuğun masum sorusuna kahkaha atıp saçlarını okşadı.

"Çift kişiliğin olduğunu düşünmeye başlıyorum artık.Hayır anlamıyorum,yatakta aslan ayakta kedi mi oluyorsun?"

Kedi diyince Paşa miyavlamıştı.Atilla kedinin yeşil gözlerine bakınca yanakları kızarmaya başladı.Artık bu kedinin konuşulanları anladığını düşünmeye başlıyordu.

"B-ben gideyim en iyisi.İyi geceler!"

Kaçıyordu ya da topukluyordu.Merdivenleri koşarak inip eve kadar yürümüştü.Annesi gelirken ekmek alması için ona mesaj atmıştı.Kadın artık Atilla için yağsız,kendisi için yağlı yemekler pişiriyordu.

"Nasılsın kuzum?"

"İyiyim anne sen nasılsın?"

"İyiyim minik tosbağam.Arkadaşına hediye aldın mı?"

Atilla çantasını yere bırakıp masaya oturdu.Suyunu yudumlamadan annesine sormuştu.

"Kime anne?"

"Kenana oğlum kime olacak?Ay yoksa sen bilmiyor musun?!"

Kadın çığlık attığında Atilla ürkmüştü.Annesinin bilip onun bilmediği şeyi merak ediyordu.

"Neyi bilmiyorum?"

"Kenanın doğum günü önümüzdeki hafta.Salı!"

"Sen nereden biliyorsun?"

Kadın kahkaha atıp peçeteyle ağzını sildi.Bazı anneler dedektif gibi her şeyi arar bulurdu.Mahallenin gıybetini yaparken Kenanı da gözünden kaçırmamıştı.

"İnstagramını buldum oğlum.Şöyle bir eski fotoğraflarına baktım orada gördüm.Koç burcu erkeği!"

"Teşekkür ederim anne.Ben doğum günü olduğunu bile bilmiyordum..."

Atilla alt dudağını büzüp iç çekmişti.Arkadaşının doğum gününü bilememesi onu üzmüştü.Kenan onun için değerliydi.Telefonuna gelen mesajı görünce yanakları tekrar şişmişti.

Görkem:

Tombik Trabzonun maçı var!İki tane bilet aldım beraber gideriz dimi?

Atilla:
Tabii ki! Kiminle oynuyor?

Görkem:

Fenerbahçe.

Atillanın içtiği su boğazına kaçmıştı.Annesi öksürüklere boğulan oğlunun sırtına vurmak için ayaklanmıştı.Çocuğun kızaran suratı kadını korkutmuştu.

"Oğlum ne oldu?Kötü haber mi aldın?"

"Helvamı kavur anne..."

ATİLLA KSKSKSKSKSKSKKSKSK

Arkadaşlar telefonum otomatik çeviriyor yazdıklarımı.Ben aynı gün içerisinde 3,4 sayfa yazıp atıyorum.Kusura bakmayın ama gerçekten yazdıklarımı düzenleme fırsatım olmuyor.

Yazı hataları yüzünden özür dilerim.Lütfen bu konu kapansın artık.