Refined Ingracia

Kabanata 6

( feels like we are in Europe, but in Guangzhou, China 💕)

Breakfast

Masakit ang aking ulo dahil na siguro hindi ako makagalaw ng maayos sa pagkakatulog. Umusog ako ng konte paabante at isiniksik ko ang aking katawan sa aking unan. This warm feeling is very relaxing and I want to sleep more.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog ngayon alam kong nasa 10am pa ang aming call of time at wala din nman akong alarm clock pero bakit ang ingay-ingay nito. Unti- unti kong binuksan ang aking mga mata at saktong may mga mata ding makatingin sa akin. Naging alarma ang aking diwa sapagkat ang aking mga kamay ay nakayakap sa mga bisig niya at ang aking mga paay nakasandal sa kanya. Juicecolored, paano to nangyari! Kumalabog ang dibdib sa pagkakataranta ko ay hinanap ng aking mga kamay ang kumot at ikinomot ko sa aking buong katawan dumaosos ako pababa at natulog ng kunwari. Kainin man ako ng lupa paninindigan ko ang pagkakatulog ko ngayon.

"Mornin" Ayon niya.

Hindi man lang gumalaw. Ano na gagawin ko?
He chuckles after a few seconds siguro narealize niya ang aking ginagawa. Pero paano ba ito nangyari e magkasalungat kami kagabi sa isa't isa!

He stopped the alarm and then up and went outside the room. Bahala siya basta mamaya pa ako gigising. Sana umalis siya ng maaga para hindi na nakaka-awkward lalo na kanina.

Kinuha ko ang aking selpon at tiningnan ang oras, it's 8:45am and he is still here. OMG what should I do? Naririnig ko pa ang paglalakad niya sa labas at may ginagawa.

Bakit ako ang nahiya? Hindi ba dapat siya?

Bahala na siya dyan, tumayo ako kinuha ko ang aking gamit at dali-daling naligo. Most Chinese taking a bath in the morning wasn't their hobby but me nah, my Filipino blood runs to me more am proud about it. Di ko kaya papawisan sa umaga dahil sa walang ligo. Napakarefreshing kaya maligo at gumalaw sa buong araw.

I surely wear my clothes inside the toilet mahirap na may bisita ako. Nagngingitngit ako sa galit habang naiisip ang lalaking ito! Paano ko ba to palayasin? Uh! Kinaumagahan nastress ang utak ko!

Sumasakit pa ang sentido ko!

I act like no one is around sino ba siya di ba? As I walk in my small kitchen I smell the food in there a toast bread with butter, eggs, sausages, fruits and my creamy coffee. Shit! I'm hungry.

What? I know he is watching me right now. And this boastful guy is smirking at me.

I'm hungry, I'm a breakfast eater like with rice is possible in my breakfast ganoon ako!

He looks so sweet right now as he is smiling at me. Alam niyo yong muntik ng mawala ang mata niya dahil sa pagngiti niya. Jesus Christ! At di ko kayang ibalik man lang yang ngiti na yan. Mukha kong byernes santo ng dahil sa kanya!

Hanggang kailan kami magtitigan nito!

May kumakatok na sa pinto. Ano na General lumayas kana! May sundo kana!

Inirapan ko ang gago!

Kumakatok pa din.

"I uh, you should go now you're comrade must be outside." I sweetly said but deep inside sinisigawan ko na ito damuho na to!

Panatilihing kumalma ka Grace!

He sit in front of me. JWTF!  Didn't he hear what I said?

I act like I'm eating now bahala siya. Hindi naman sinabi niya pero nasa harapan ang pagkain na niluto niya so akin to, bayad din sa pagtulog niya sa kama ko! Like the pretty cutey lady I eat so slow, I'm taking my time until he's gone. I want my peace!