Refined Ingracia

Kabanata 7

Commander

Nasa ayos na ang lahat at nagsimula na din ang mga nurses kaya ako ay dumeretsu na ako sa aking asign table, bawat doctor ay my sariling team at nasa tag iisang tent kami. Iginugugol ko na din ang aking sarili sa trabaho. Kadalasang na apektuhan sa virus na ito ay mga bata at mga matatanda.
Ayon sa aming team management supply ay may darating pang mga gamot na kakailanganin namin kinabukasan dahil na rin sa in demand ang gamot na ito.
Nasa ayos naman ang takbo ng aming medical mission ngayon dahil na din sa mga army na tumulong sa amin para maayos ito. Hindi ko na nakita ng buong umaga si William siguro may trabaho din siyang ginagawa. Si Jared naman ay hindi na saakin umiimik maaring may tampo siya sa nangyari kanina. Nagtagpo ang aming mga mata ni Ana alam kong nag aalala siya saakin siguro ay alam niya nasa penthouse ko si William kagabi ngumiti ako bilang tugon sa kanya para hindi na din siya mag alala.
Nasa bandang hapon na kami nagkaroon ng oras para kumain at paunti-unti na din ang mga pasyente dumarating.
Ana and I we take our lunch together.

" Are you good Grace? " Tanong niya.

" Yeah, im good Ana, thanks" Pabalik kong sagot niya.

" You knew it? " Tanong ko.

Nag-aalanganin siyang sumagot sa tanong ko.

" Not that really,.. Will, uhhh, he asked me to work with you Grace....so you know he is a good guy. " She chuckle like she remember something.
" Rio and William are two crazy Batallion leader that's how I meet them. Class 0425 head strong leader and both competitive they are in their last year I was in my first year. " Her eyes twinkle reminiscing.

It is nice to hear about how my brother in his classes, so they knew Rio. My heart flatter to what i am hearing right now. She's not that vocal to me on that few years but now I could say she open up herself.

" How did William know you? " I wonder how she end up as my PA. She's smart at all and how can she go in military classes when she look so fragile.

" Family. " She shortly answers.

Yeah, all this matter are all about family and tradition. We devour our food and some nurses who eat too.Our small talks make us feel good to each other I have so many questions to ask and yet I choose to keep quiet I know she has her reasons. Malapit na akong matapus ng dumating si William at may hawak na pagkain. Hindi man lang ako makatingin sa kanya. Ano sa tingin niya ginagawa niya!

Ana chuckles in my reaction I keep eating still. He sits beside me and open his food. Napaangat ako ng tingin.

"You just take your lunch too, it's very late General?"  Nakakakaba naman 'to umupo sa tabi ko pa talaga malaki naman ang ispasyo ahh!

He clenched his jaw looking at me.

"Yeah, ang you eat late too qin ai de. " Ayun niya.

Pumikit ako sa kahihiyan,lalaking ito hindi man lang makiramdam lahat sila nakatingin sa amin meron ding umiwas ang tingin agad.

He is now wearing his Army uniform. Umuwi ba siya?

"So General Huang huh!" Ayon ko. Mapanuri ko siyang tiningnan sa lahat ng pwede niyang kainan dito pa talaga kung saan kami kumakain din. Wala ba siyang sariling opisina.

"Yes Commander, thus this General eating with you gives trouble? " He look bother while saying that. Pakiramdam ko pa kasalanan ko dahil ayaw ko siyang katabi.

And commander who? Me? This is freaking embarrassing!

Di ko maalis ang titig kog sobrang sama sa kanya, oo na naging marupok ako kaninang umaga pero hindi ibig sabihin okay na ang ganito!