"အဟင့္...ဟဲလို..ကိုႀကီး႐ိုး"
"ဟင္...ဖိုးကံေကာင္း...အခုေျပာေနတာ ဖိုးကံေကာင္းလား"
တဖက္က အသံပိုင္႐ွင္ရဲ႕ ငိုမဲ့မဲ့ေဖ်ာ့ေတာ့ေနပါေသာ အသံကို
ၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ အထိတ္တလန္႔ပင္ျဖစ္သြားရ၏။
သူအခုဆက္ေနတဲ့ ဖုန္းက ပန္းရဂံုကဖုန္းပါ...ၿပီးေတာ့ ေဒၚ
ေလးႏြယ္တို႔နဲ႔ ဆက္စပ္မိေနပါတဲ့ ဖုန္းေခၚဆိုမူ။
ေတာ္တန္ရံု ပန္းရဂံုကလူေတြႏွင့္သိပ္ေျပာစရာမ႐ွိသလို
သူ႔ကိုလည္းအေရးအရာယူၿပီး ပန္းရဂံုက တရင္းတႏွီး ဖုန္းနဲ႔
ပင္ေျပာေလ့သိပ္မ႐ွိ၊ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းေမးရံုကလြဲ၍
အပိုစကားမေျပာၾကသလို ႐ိုးအေနနဲ႔လည္း ဟန္ေဆာင္ၿပီး
ေတာ့အျပံဳးတုဖန္တီးၿပီး မေျပာတတ္တဲ့သူမို႔ ဒါကပင္အဆင္
ေျပပါတယ္ဟု ထင္မွတ္ထားလိုက္၏။
တကယ္လည္း ႐ိုးစကားကို လံုးေစ့ပတ္ေစ့မေျပာတတ္ အမ်ားကေျပာရင္ ေခါင္းေလးညိမ့္ၿပီးျပံဳးျပေထာက္ခံရံုကလြဲ
မလုပ္တတ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ေမာင္နဲ႔စစေတြ႔ခ်င္းေမာင္က
သူ႔အေပၚအနိင္က်င့္လို႔သိပ္ေကာင္းခဲ့တာ။
"ဟင့္ကိုႀကီး႐ိုး...အီးဟီး...ျဗဲ"
"ဘာျဖစ္လိုလဲကိုႀကီးကိုေျပာျပ...ဘာေတြျဖစ္လို႔လဲ တစ္ခု
ခုမ်ား"
"သား ေယာက်္ားကိုျပန္ေခၚလာေပးပါေနာ္...ကိုႀကီး႐ိုးတို႔ျပန္
လာရင္သူ႔ကိုပါေခၚခဲ့ေပးပါ...သူနဲ႔လည္းဖုန္းဆက္ခ်င္တယ္
သားေယာက်္ားအသံၾကားခ်င္တယ္...သူကသာ သားအေပၚ
အဆက္အသြယ္ဖ်တ္ထားတာ"
"ဒါဆို အခုထိအဆက္အသြယ္မရတာလား...ဘယ္လိုျဖစ္ရ
တာလဲ"
ဖုန္းထဲ၌ ၾကားရေသာ ဖိုးကံေကာင္းရဲ႕ ႐ိုက္ႀကီးတငင္ငိုယို
ေနတဲ့အသံတုန္တုန္ရီရီႏွင့္ ငိုေနတာေၾကာင့္ ႐ိုက္႐ိုက္တတ္
သြားပါေသာ အသံေလးကို နားေထာင္ရရင္ပဲ ဖိုးကံေကာင္း
အတြက္ ႐ိုး စိတ္မေကာင္းအလြန္ပင္ျဖစ္ရ၏။
ဖိုးကံေကာင္းနဲ႔သူနဲ႔က ညီအကိုဝမ္းကြဲေပမဲ့ ဒၶီလိင္ေလးျဖစ္
တဲ့ ညီဝမ္းကြဲေလးခမ်ာ ယခုလိုပူေဆြးေနရသည္မွာလည္း
သူ႔အျပစ္မကင္းသလိုခံစားရ၏။ အေၾကာင္းကားသူကိုယ္
တိုင္မွာလည္း လီယြန္ႏွင့္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေအာင္
သြယ္ေပးခဲ့သည္ေလ။
YOU ARE READING
မောင့်အမိန့်စည်း (ေမာင့္အမိန္႔စည္း)( Complete)
Romanceအမိန္႔စည္း+သခြပ္႐ိုး ( ႐ွင္မႈန္းနံ႔သာ) အမိန့်စည်း+သခွပ်ရိုး ( ရှင်မှုန်းနံ့သာ) ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ငါ့အနားကထြက္ခြာခြင့္မျပဳနိင္ဘူး အသက္နဲ႔ခႏၶာတည္ျမဲေနသေရြ႔ မင္းကိုငါပိုင္တယ္။ BL
