My favorite traitor

CHAPT XVI : UNCLEARED

"I am not," papaubos na ang pasensyang sagot ko rito.

Kanina pa ako kinukulit nito. Kakauwi ko lang sa 3 days leave ko, at ito siya nagagalit sa akin dahil hindi ko nagawa ang pinapagawa niya.

"How about the papers that is need to be signed?" tanong nito sa akin.

Obviously, mas mataas saakin ito. And I am managing my work, alam ko kung kailan hindi at pwedeng umalis.

"What's your problem? You approved my leave, at iyong mga sinasabi mo wala sa mga kailangan kong gawin," inis na tanong ko rito.

"You know, Ms. Nicholas, if you think you can scare me with your words, because you're the "girlfriend of CEO"." She said and emphasized the last 3 words she said.

"You can't," she added.

"Kaya lang naman walang pumupuna sa mga ginagawa mo rito dahil nga girlfriend ka niya. Hindi ka man lang kawalan sa kompanyang ito, parang wala ka nga lang."

Hindi naman na ako nakasagot sa sinabi nito.

"See, guilty ka rin," ani pang muli nito.

Sa buong buhay ko, ngayon lang ako napahinto ng taong kasagutan ko.

All I want is to stand on my own, without any power of someone. Nakawala nga ako sa parents at kapatid, pero here I am having a relationship with my boss.

"Excuse me."

Magsasalita pa sana ang babae nang marinig naming dalawa iyon. Alam ko naman na kung sino iyon, kaya hindi ko na binalingan.

Narinig ko pang kinausap ni Ros ito, kaya hinayaan ko nalang.

I took a deep breath.

In the passed few days, walang maganda sa nangyayari sa buhay ko.

"Elzie," punong puno ng pag-aalalang tawag saakin ni Ros. He sat in front of me at iniharap pa sakaniya ang upuan ko, kaya nagkaharap kami.

"Maybe I can't really be independent," I said.

"But I am doing my best." tuluyan nang tumulo ang luha ko nang sabihin ko iyon.

"Ros, I am really doing my best," ulit ko rito.

He stood in front of me and gave me a hug.

"Shhh, I see it Elzie," pag-aalo nito saakin.

"You're only saying it--

"I say it, because I saw your hard work. You never use my name to take advantage with anyone," pigil nito sa sasabihin ko.

"You're being fair to everyone, even we all know that you have a power to step someone, you never used it," he added na mas ikinaiyak ko.

I cried in his suit, while I am hugging him.

If there's a place that I am comportable to let all my tears to flow, it is in Ros' arms.

He became my comfort zone.

...

Napatingin ako kay Ros nang maramdaman ko ang paghawak nito sa legs ko. We're on our way sa apartment ko dahil ihahatid niya ako.

Medyo madilim na rin at tinapos niya pa ang mga gawain niya.

"Ros," tawag ko rito.

He gently squeezed my legs.

"Did you do something, para hindi sila magreklamo sa mga ginagawa ko sa office?" tanong ko kay rito

He let me cry earlier, and I am glad he is there.