My favorite traitor

CHAPT XXIII: FATHER

"Tita, where's Kae?" tanong ko kay Tita Lein nang hindi ko makitang bumaba si Kae.

"I am sorry, may emergency kasi, sayang nga gustong gusto pa naman sumama," saad nito.

"Sayang naman po, ang dami niyang plano," saad ko rito.

Tumawag kasi siya saakin, and she's very excited about this.

"Yeah, she did her best to come, umiiyak na nga because she wants to come," natatawang sambit nito.

"Pero alam mo naman, she's still trying to be independent," she added na ikinangiti ko.

"She's doing it for her, I know Eli understand your daughter," ani Tito Zion.

"Yes po, I am also trying to stand by my own, especially I have my daughter now," ani ko rito nang tumabi saakin si Rei.

"I admire your personality nga, manang mana ka sa mommy mo, your so brave," saad nito sa akin na ikinangiti ko nalang.

Napabaling naman kami nang may dumating na muli na sasakyan.

"Ito na pala sila Ros."

Napahinto ako nang sabihin ni Tita Lein iyon.

Shit?! Akala ko ba hindi sila sasama?

"Mommy."

"Are you hungry?" tanong ko rito, tumango naman ito.

Nakita ko na rin ang pagdating ng sasakyan nila mommy at Kuya.

Masigla silang nag batian, natatawa pa rin ako sa tuwing magkikita si Tita at mommy, it is like they are still teenagers.

"Kuya, alis muna kami ni Rei, nagugutom na raw siya," paalam ko.

"Can I come with Tita?" tanong ni Leon sa mommy niya.

Tumango naman si Ate Saf dito.

"Samahan na kita Eli," narinig kong sambit ni Quinn.

"Sure," nakangiting sagot ko rito. Nagtama naman ang tingin namin ni Ros kaya nag iwas nalang ako.

Quinn is trying to be close to be, I can feel it.

...

"Can I asked something?" narinig kong tanong ni Quinn habang pinagmamasdan ko si Rei at Leon.

Even our she's my kaya't friend hindi naman kami ganoon ka-closed.

"It has ups and down, pero mas maraming ups. I am so grateful na siya ang naging anak ko," saad ko rito.

"Ikaw, how's being a mother?" balik na tanong ko rito. Noong huling pagkikita kasi namin ni Ros ay nasabi niya ang anak niya ang pinunta niya sa mall noon.

"No, wala pa kaming anak," natatawang sambit nito na tila nahihiya.

Maybe namali lang ako ng rinig.

"So may balak kayo?" I asked.

"Mukhang wala," mapait ang ngiting binigay nito sa akin.

Hindi ko naman na ito inusisa.

"Sana nga maisip niya na ring magkababy, I really want a child with him," ani pa nito kahit nanahimik na ako.

"Doon din naman mapupunta iyon, pinakasalan ka niya Quinn," paalala ko pa rito.

"It is so complicated."

"Baka mas gusto muna niyang enjoy-in na kayo munang dalawa lang."

"Sana ganoon nga ang nangyayari," makahulugang sagot nito.