My favorite traitor

EPILOGUE

“Madam,” tawag ko kay Elzie.

I smiled when I saw how her tied hair was blown by the wind.

Ang tagal din noong huminto siya sa pagpapagupit para pahabain ang buhok niya.

“Kaya pala sumama na naman ang hangin,” saad nito nang makalapit ako sakaniya.

“As if I am the reason, eh patay na patay ka nga saakin,” ani ko rito na ikinairap niya.

I hugged her from her back.

“It's perfect here, Ros,” saad nito at hinawakan pa ang kamay ko.

“I am sure if Rei were here, kanina pa siya naglalaro sa tubig,” malungkot na dagdag nito.

“Gusto mo ba?” tanong nito.

“What?” kunot noong tanong nito at lumayo sa akin.

“We just did it Ros, wala ka bang kapaguran?” saad nito na ikinatawa ko.

“I am asking if you want this place,” tatawa tawa kong saad dito na ikinasimangot niya.

Susuyuin na naman si Madam.

“Gusto ko, bakit? Bibilhin mo?” tanong nito na tila hinahamon pa ako.

“Isang oo mo lang, nanginginig pa,” mapaglaro kong nginitian ito.

“Oo, then?”

She said, that make me smile.

Sinusubukan na naman ni Madam ang asawa niya.

Kinuha ko ang phone ko at agad kong tinawagan ang secretary ko, don't get me wrong, since I work again, lalaki na ang kinukuha kong secretary, no to woman, para safe ang isip ni Madam.

Tiningnan ko ito habang hinihintay ang pagsagot nito.

“Good morning,” bungad ko rito, si Elzie ay nakatingin lang saakin, kaya naman habang may katawagan ako ay nanginig ako.

“Sira ulo,” usal nito.

Finally, my Madam smiled.

“You know our location?”

Tanong ko rito na ikinakunot ng noo ni Elzie.

“Gago, bibilhin mo nga?!” tanong nito.

Akmang kukuhanin pa nito ang phone ko nang ilagay ko ang palad ko sa dibdib niya para pigilan siya.

“Yes, Sir.”

“Good, find the owner and buy it,” ani ko rito at pinutol ko na ang linya.

“Kahit kailan gago ka,” irap ni Elzie saakin na ikinatawa ko lang.

“No choice ka Madam, um-oo ka,” ani ko rito.

Asar na asar na naman sa mundo niya ang Madam.

“Can you come with me?” tanong ko rito pero tinalikuran lang ako nito at inirapan.

Masisira pa iyong plano ko dahil sa sumpong nito.

“Tara na Elzie, sumama kana,” ani ko pang muli rito, akmang kukuhanin ko pa ang kamay nito pero umiwas at naglakad papalayo.

Ayaw talaga.

“Ahhh!”

Tili nito nang buhatin ko na.

“Harassment 'to, papakulong kita!” galit na sambit nito saakin at abot ang pagpiglas.

“Edi nawalan ka ng gwapong asawa kung sakali.”

“Ang corny mo!”

Napabuga naman ako nang hangin nang makarating na kami sa lugar.

“Ibaba mo ako, sinasabi ko sa'yo,” saad pang muli nito.

“Ito na, mamamatay ako sa'yo,” ani ko rito at binaba ko na. Padabog nitong inayos ang ribbon niya sa buhok.

Finally, she completely came back, iyong Elzie, na ikakamatay kapag nagulo iyong buhok niya.

Sumilip naman ako sa likod ng asawa ko.

Napangiti naman ako nang lahat sila ay naka-ready, ito nalang asawa ko ang kunot pa rin ang noo.

“Tawag ka na nila,” ani ko rito at nginuso ko ang gawing likuran niya.

Hindi naman agad ito nakapag-react nang makita niya kung sino ang andito.

Her friends are all here, kahit hindi ko kilala, andito na rin, basta iyong mga taong mahalaga sa kaniya.

Nasabi niya sa akin na gusto niyang mabuo iyong mga dati niya kaibigan, simula noong bata sila, pero mukhang imposible raw iyon, but here, buti nalang tinulungan ako ni Theo at Rius.

“Rei, it is your nap time ah,” saad nito nang tumakbo si Reiann papunta sa kaniya.

Yes, it is Reiann, nabuhay siya dahil hindi sumuko si Elzie na buhayin siya. And she finally ends her chemo.

I am so thankful, that we're still complete, na walang nabawas saamin.

Ang problema ko nalang ngayon ay ang pumoporma sa anak ko.

I smile when I saw she wiped her mommy's tears. Napatingin din ako sa mga tao sa paligid namin na sobrang saya rin.

Kinuha ko na ang kahon sa bulsa ko at lumuhod na ako, bago pa siya humarap sa akin.

“Madam,” I said when she faced me.

As expected, she's crying.

“Will you marry me again?” tanong ko na rito.

“Should I marry him ba, baby?” tanong nito kay Reiann

I smile when Reiann act like she's not sure about saying yes.

“Yes po,” sagot ni Reiann at binulong pa sa mommy niya.

“Sige na nga,” tila napipilitang sagot ni Elzie na ikinatawa ng mga kasama namin.

Isinuot ko na ang singsing dito, hindi pa ako nakakatayo ay agad akong niyakap nito kaya napahiga kami sa buhangin.

I looked at her face, when we landed.

“Mahal na mahal kita Ros,” saad nito. This is the first time she told me that.

“I love you more my Madame,” I answered her, then she gave me a smile, and pinched my nose.

Tumayo naman ito at tumungo sa mga kaibigan niya. Tumayo na rin ako para tingnan siga.

“Daddy, mommy is so happy na.”

I look down and I saw Rei holds my one finger, she's smiling at me.

“I am also happy that I am your father, sweetheart,” ani ko rito at binuhat pa siya.

“I love you Daddy,” saad na nito at binigyan ako ng yakap.

Tangina, hindi ko na alam kung saan ko pa dadalhin ang saya ko ngayon.

I don't know how to explain, how happy I am being with them.

Kung ito iyong tinatawag nilang happy ending, sana happy ending nalang araw araw.

“Bakit hindi ako kasali?”

Napabaling kami ni Reiann nang marinig namin iyon.

It is my Wife, na tila nagtatampo.

I smiled and got her, to give them a hug.

She also smiled at me when our eyes met.

Patay na patay talaga ako sa babaeng ito. Hindi ako mahihiyang ipagkalat iyon sa mundo.

Under the saya na kung under the saya, kung saya naman ni Elzie iyon.

I'll enjoy being under, forever.