Loss / Hyunlix

3

Keyifli okumalar 🌸

"Bulabildin mi?"

"Hayır defilede yongbok diye biri yok. Ya biz neden peşine düştük bu adamın?"

"Bilmiyorum, sadece benim olsun istiyorum; benim olmalı. Her neyse sen çıkabilirsin"

"Peki, ben dışardayım"

"Tamam"

Gözleri kapalı koltuğuna başını yaslamıştı Hyunjin. Yüz ifadesi oldukça düz olsa da canı sıkkındı, dişleriyle eş zamanlı sıktığı yumruğu canını acıtıyordu fakat umrumda değildi; düşüncelerini süskeyen adamı nasıl bulacağını düşünmekten dış dünyaya kapanmıştı bilinci.

"Sen olduğuna eminim..
Beni kandıramazsın"

--

"Alo? Jessie?"

"Ah, Felix nerelerdesin ya? Kimse bi şey bilmiyor"

"Daha sonra anlatırım acelem var biraz, benim eşyalarımı gönderir misin?"

"Tamam ama sonra kesinlikle anlat, nereye göndereyim nerdesin?"

"Kore"

"Oha! Orda ne işin var Felix?"

"Jessie çok uzun daha sonra anlatırım evdeki eşyalarımı gönder lütfen"

"Of, tamam o iş bende sen bana adres at"

"Tamam ama isim yongbok olarak söyle"

"Of Felix neler oluyor yine!"

"Arayacağım seni farklı bi numaradan konuşuruz. Şimdi kapatmam lazım"

"Tamam iyi bak kendine"

"Görüşürüz"

Telefon kapanır kapanmaz yatağın üstüne attım. Stresten dolayı ağrıyan başım beni rahatsız ederken ilaç almak için mutfağa adımladım.

Buraya geleli 3 4 gün oluyordu, düzenim, hiçbir şeyim yoktu; zorunlu bi taşınma olmuştu ne yazık ki.

Geçmiş, pençelerini üstümden çekmiyordu, kaçmak için attığım her adımda önüme çıkıveren bi taş bi engeldi; unutmak istediğim her saniye aklıma dolan kirli düşüncelerdi.

Merak ediyorum, ne zaman kurtulacaktım?

İçleri boş olan dolapları didik didik karıştırdım ama ilaç vb şeylerden eser yoktu. Başım patlayacak gibiydi, kessem belki rahatlardım; evde bulamayacağımı anladığım da aramayı bırakıp telefonu alıp çıktım evden.

Eczane açık mıdır acaba

--

"Babii! Yanlış yapıyorsun!"

"Bebeğim ben nerden bileyim ama ya"

"Sus babi söylenme düzgün yap pastamı!"

"Tamam bebeğim, babi diyen ağzını yerim senin"

Jaeyong ile hyunjin, jaeyong'un isteği üzere gece yarısı pasta yapmaya kalkışmışlardı. Hyunjin yapmamak için ısrar etse de küçük cadı amcasını çağırmakla tehdit edince hyunjin mecbur kalıp kabullenmişti.

Jaeyong, pastanın katlarına mevye ve çikolata parçacıkları yerleştirirken, hyunjin krem şanti sürüyordu, tabi pek becerdiği söyleyenemezdi.

"Babi bitti! Düzgün sür hadi!"

"Tamam bebeğim..
Hmmh tamam! Bitti!"

"Yaşasın! Dolaba atalım babi"