2. Sezon

15.4K 1K 191
                                    




Koskoca otuz gün. Tamı tamına 30, Bildiğimiz üç ve sıfır. yapacak bir şeyim kalmadığı için Aurora da artık normal yaşantısındaydı. Otuz günde yirmi üç kitap bitirmem bir ayrı olağanüstü durumdu tabii.

Az kaldı infilak edecektim.(İnfilak etmek; ansızın çok güçlü bir şekilde patlamak)

Gabriel'in eve geliş saatinde kapı açılıp kapandı ve şükür ederek kalktım.

"Müjdemi isterim." Diyerek girdi salona. Ayakta görünce şaşırdı. Ama takmadı.

"Güvenlik önlemleri sağlandı. Krizler önlendi. Anlaşmalar yapıldı."

Ellerimi birbirine çırptım.

Sonra bana bir anahtar fırlattı.

"Bu arabanın anahtarı."

Bir de tableti fırlatınca tutamayacağım sandım.

"Manyak mısın Gabriel!"

"Şirketinin içi böyle. istediklerin yapıldı. Bizim şirketin yakınlarında. Elemanlara başlangıç tarihleri söylediğin gibi verildi. Üç gün sonra açabilirsin şirketini artık. Resmi olarak açıldı zaten de.."

"İstediğim yazılımcı geldi mi?" Dediğimde gülümsedi.

"On yedi yaşında bir çocuğu getirmen ne kadar mantıklı bilmiyorum ama-"

"Karışma gabriel."

Ellerini iki yana kaldırdı.

"Sen bilirsin. Şu meseleyi de bir konuşmamız lazım."

"Hangi mesele?" Dediğimde Bizi dinleyen Ariel'e baktı.

"Ariel. Prensesim.. Sen odanı hazırla ben oyun oynamaya geleceğim tamam mı?"

"ÇAY PARTİSİ Mİ!"

Gabriel kafa salladığında Ariel koşarak gitti.

"Diavolo." Diye söze girdiğinde koltuğa oturdum.

"Ben işin aslını astarını öğrendim fakat kendisinin anlatması daha doğru olur."

Sırtımı dikleştirdim.

"İlgilenmiyorum. Ben ona sorduğumda anlatmadıysa. Artık anlatmasına lüzum yok."

"Arya." Dedi Gabriel.

"İnan geçerli bir sebep olmasa bende şu an burada bunları sana söylüyor olmazdım."

"Gabriel." Dedim lafını keserek.

"Hiç bir şey onu haklı çıkartmaz. Ancak suçunu hafifletir. Bir düzen kurmaya çalışıyorum. Kurduğum zaman bakılır bu duruma."

Kafasını aşağı yukarı salladı.

" uzak durmak yaramış sana."

"Zaten olgundun. Şimdi üst bir levele geçiş yapmışsın." Gülümsedim.

"Peki ev alabilir miyim kendime?"

"Sıktık mı yoksa seni?" Auroraya karşın güldüm.

"Olur mu öyle şey! Sizin özel bir yaşantınız var. Yeterince dahil oldum. Daha fazla sıkmak istemem."

"Doğru ya. Onu tamamen unuttum.." Dedi Gabriel.

"Gitmeden önce kaldığın bir ev vardı. Orada kalabilirsin çünkü güvenliği en sağlam üçüncü ev.."

"Kiramı ödeyeceksem neden olmasın?"

Sırıttı. Sonra ciddi olduğumu fark edip durdu.

"Ev bizim ya hani." Dediğinde

Ve Bir Italiano(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin