"Başvurunuz onaylandı Arya hanım. Boğaziçinde okuduğunuz bölüm Cerrahlık. Bir ay sonra yeni dönem öğrencileri gelecek. Bu kağıttaki derslere bakıp online siteden ders seçimi yaparak gerekli bilgileri yazmalısınız."
Başımla onayladım. Bir kaç şey daha söyledi ve çıktım içeriden. Direkt emma karşıladı beni.
"Arya." Dediği anda duygusuzca baktım.
"Yapma böyle bak açıklayabilirim.."
"Ne kadarını biliyorsun?" Diye sordum.
"Diavoloyla Gabrielin tanışıklığı olduğunu biliyorum o kadar. Sakın bana fazlası hakkında bilgi verme. Gabriel bile kurtaramaz beni. Yani cidden Diavoloyla karşılaştığını biliyorum. Şu anda da Kuzeni Cosimo ile kaldığını. Annenin üvey babanla olduğunu biliyorum.. O kadar."
Elimle yüzümü ovaladım. Yani Cosimonun Diavolo olduğunu bilmiyor..
"Yaptığın saçmalıktı Emma."
"Beni ondan uzak tutmaya çalışmanın sebebi sevgili olmanızmış. Bana en başından söyleseydin ben insanlara düşmanmış gibi bakmak zorunda kalmazdım."
"Yapmazdım. Kimse bilmiyor.. Dışlanırım Arya.. Gabriel bir de beni korumakla uğraşır.. İstemedim."
Anlıyor gibi baksam da yine de yaptığına kızıyordum.
"Dost muyuz?" Diye sorduğunda buradaki tek dostumu kaybetmek istemedim ve uzattığı eli sıktım.
"Bir daha sakın bana yalan söyleme!" Dedim sahte bir sinirle.
"Olur söylememm." Dedi ve ufak adımlarla kampüsten dışarı.
"Okula niye geldin?"
"Şehre yakın burası vardı. Aslında daha nitelikli bir üniversiteye gidebilirdim ama- İstemedim. Burası da kafi."
"BUNU BİR YEMEKLE KUTLAYALIMM!"
"Olur kurt gibi açım!" Gülerek baktım bu haline.
...
Deniz kenarında bir restorana gelmiştik. Emma az sonra çok fazla özür dileyerek Gabriel'in yanına gitmesi gerektiğini, kaza geçirdiğini söyledi. Başımla onaylayıp hesabı halledeceğimi söylediğim ve gülümseyerek sorun olmadığını belirttim. Hala açtım. Dün bir şey yememiştim ve kahvaltıda etmemiştim. Annem ise hala hastanedeydi. Dönerken onu da kontrol etsem iyi olurdu. İtalya'ya geldim geleli makarna yememiş olmam inanılır gibi değil. Önüme konan sıcak dumanlı tabakla garsona bakmadan teşekkür edip tuz serptim. Sonra garson önüme oturdu. Dur ne? Kafamı kaldırdığım gibi Diavolo'yu görmüştüm.
"Önce okul sonra direkt ev ha? Arkadaşınla gezip bir şeyler yiyeceğini söylememiştin Türk kızı."
Tek kaşımı kaldırdım.
"İzin mi isteyeceğim?"
"Annen eve dönsün istiyorsan istemelisin çünkü sen evinde kalacaksın."
Kaşlarım benden bağımsız çatıldı. Oraya bir daha dönmeyeceğim için şuracıkta halay çekebilirdim.
"Eşyalarımı eve bıraktırırsın."
"Ha birde, Annemi sizin gibi insanlarla tek bırakacağımı sanıyorsan çok yanılıyorsun!" Çatalıma makarna dolayıp gayet sakin bir şekilde yemeye başladım.
"Sana fikrini sormadım. Benim sırrımın aramızda kalacağına emin oldum ve seni evine yollama kararı aldım. Annen olaylar netleşesiye kadar Amcamla olacak. Şimdi yemeğini ye ve evine git. Araba sende kalabilir"
