İşte bundan sonra hiçbir şey aynı olmadı.
"Veronica" dedi Diavolo bir elini kaldırarak.
"Silahını indir."
Vernica gözlerini bir an dahi kırpmadan konuştu.
"Nefret ediyorum. Her şeyden!" Neyden bahsediyordu? Kısa bir süre mantıklı düşündüğümde evleneceği hakkında yalan söylemiş olabileceğini düşündüm. Gözümden yaşlar süzülüyordu.
Ariel'e baktım. Çok fazla ağlıyordu. Kafasında bir silah vardı.
"Yapma" dedim dudaklarımı oynatarak.
"Ne istiyorsun" dedi Diavolo. camın arkasında siyah giyinimi bir adam belirdi. Silahını kaldırdı.
Veronica konuşmak için dudaklarını araladı. "İntikam" dediği gibi camın patlamasıbir oldu. Veronica kafasından vurularak etkisiz hale getirilmişti. Ariel yere düştü. Ellerim titriyordu. Diavolo arieli kucakladı. Sağlık ekipleri içeri girdi. Kendimi kanlar içerisinde yerde yatan Gabriel ve Aurora ın arasına attım. Nabız kontrol ettim. Doktor Gabrielsin yaşadığını söyledi. Aurora. Saçlarımı geriye itekledim ve bileğini bırakıp boynundan nabzını kontrol ettim. Nefesim daraldı. Dizlerimi iki yana açarak üzerine çıktım. Nefes almıyordu. Doktor kanayan kurşun yaralarına baskı uyguluyordu.
Ellerimi göğsünde birleştirdim. "Yapma aurora. Yapma" göz yaşlarımla birlikte saydım kalp masajının ritmini. Nefes verdim dudaklarına. Tepeme bir elektroşok kuruldu. Dönmedi..
"Ayarla!" Dedim kalp masajını bırakırken. Göğsünü açtım.
...
Doktor tekrar tekrar kontrol etti.kanlı ellerimle kapadım dudaklarımı. Bastırdım hıçkırıklarımı. Aurora.. yapma..
"Ölüm saatini yazın"
Kalbimi çıkartıp parçalasalar bu denli yanmazdı içim. İki çocuğun annesiz kalması.. cedric'in annesinin yüzünü hatırlamayacak olması.. balım döndü. Gabrieli götürmüşlerdi. Auroranın üzerini örttüler. Cedric'i aldığım gibi üstü kapalı annesinin yanına gittim. Ağlıyordu.
"Götürmemiz lazım" dediler aurorayınişaret ederek.
"Sakın!" Dedim.
"Dokunmaya kalkmayın!"
"Şu pisliği götürüp çıkın burdan!" Veronicayı işaret etmiştim bakmadan. İri adam kafasını salladı ve dakikalar içerisinde kan lekeleri ve pisliğin bedeni gitti içeriden.
Cedric çok ağlıyordu. Beyaz örtünün üzerinden yavaça annesinin üzerine yatırdım. Cedric saniyeler içerisinde gözlerini yumarken uyanmasın diye sessizce ağladım. Kaç saat geçmişti bilmiyorum. Ama duyduğum adım sesleriyle gözlerimiCedric'ten çektim. Diavoloydu. Gözleri kızarmış bi hayli bitap düşmüştü. Ayağa kalktım.
"Diavolo" dedim kafamı iki yana sallayarak.
"Bir şey yap" elimle işaret ettim.
"Bu olmaz. Bu olmaz.. nolur bir şey yap.."
Kafamı sertçe göğsüne bastırdı.
Sessizce ağladım.
"Keşke elimden bir şey gelse." Öyle öfkeyle söylemişti ki bunu. Kendisini suçluyordu.. emindim.
"İki küçük çocuk.. öksğz kaldılar. Gabriel- kaldıramaz. Aklım almıyor. Çok denedim Diavolo. Dönmedi.. dönmedi."
Daha sıkı sarıldı.
"Arielin durumu kritik." Korkarak çekildim göğsünden.
"Ne!? Ne demek kritik Diavolo." Cedric ağlamaya başladı.
