Με πήρε στην αγκαλιά του και με έβγαλε από την μπανιέρα.
Σκούπισε σχολαστικά κάθε κομμάτι του σώματος μου και έπειτα με ανέβασε πάνω στο πάγκο του νεροχύτη.
Η κρύα του επιφάνεια τρύπησε αμέσως το δέρμα μου.
Δεν είχα σταματήσει να τον κοιτάζω.
Ένιωσα το δάχτυλο του να κάνει βόλτα στο σώμα μου.
Άγγιξε όλα τα κομμάτια που του είχαν παραδωθεί εκτός από το κάστρο.
Έκανε βόλτες γύρω του σαν να ήθελε να με τρελάνει.
Γιατί δεν μπαίνει μέσα;
Έβαζε το χέρι του στα μπούτια μου θέλοντας να με πειράξει, θέλοντας να ακούσει τους αναστεναγμούς μου και τις βαριές ανάσες μου.
Αυτή η πράξη του με έκανε να ανοίξω τα πόδια μου παραπάνω. Πολύ περισσότερο από ότι είχα μέσα στην μπανιέρα.
Του έδινα να καταλάβει τι θέλω.
Ούτε τους λόφους δεν καταπάτησε όπως έκανε πάντα παρά την θέληση μου.
Το κάθε λουλούδι στον κάθε λόφο προεξείχε έντονα και επιθυμούσε να ποτιστεί από αυτόν.
Διέτρεξα το χέρι μου στην πλάτη του.
Πόσο θα ήθελα να με καταπλακώσει.
Να ανέβει πάνω μου και να μου κλέψει την ανάσα.
Ήθελα να με φιλήσει.
Ήθελα να με κατακτήσει.
Ήθελα να με θέλει.
Χάιδεψα τα μαλλιά του.
Έπρεπε να του το πω;
Δεν είχε καταλάβει πως τον θέλω μέσα μου;
Πως θέλω να με αγγίξει με αγάπη και λαχτάρα;
Θέλω να με πνίξει με φιλιά, να ακουμπήσει κάθε άσχημο κομμάτι του σώματος μου και να το κάνει όμορφο.
Δεν ήθελα να με χτυπήσει, δεν ήθελα να τραβήξει τα μαλλιά μου.
Χρειαζόμουν απεγνωσμένα να μου δείξει αγάπη.
Χρειαζόμουν να τυλίξει τα χέρια του γύρω μου σαν καταφύγιο.
Εάν το έκανε αυτό όλα θα ήταν μια χαρά.
Εάν το έκανε δεν θα χρειαζόταν να δεχτώ άλλη βία.
Θα ήμουν ασφαλής πλέον.
Τον κοίταξα με μάτια που τον εκλιπαρούσαν.
«Άρη.. σε παρακαλώ»
YOU ARE READING
Άννα
Mystery / Thriller«Το όνομα μου είναι Άννα, είμαι δεκαεννέα χρονών» Έλεγα ξανά και ξανά στον εαυτό μου για να μην το ξεχάσω. Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα που σύντομα μετατράπηκαν σε κλάματα με λυγμούς. «Τι σου είπα;» Πετάχτηκα. Η φωνή του με γέμισε φόβο. Το χέρι του...