Το χέρι του άρπαξε τα μαλλιά μου.
Μετακίνησε το σώμα του πιο χαμηλά και σήκωσε το σαγόνι μου ψηλά ώστε να είναι πλήρως εκτεθειμένος ο λαιμός μου.
Προσπάθησα να κουνηθώ αλλά το βάρος του σταματούσε κάθε κίνηση μου.
Με είχε εντελώς ακινητοποιημένη.
«Δεν ξέρω τι έκανα λάθος. Πες μου τι έκανα λάθος για να μην το ξανακάνω»
Είπα βιαστικά και φοβισμένα.
Δεν απάντησε.
Ακούμπησε τον αναπτήρα στην
κοιλιά μου και κλαψούρισα σε
μια προσπάθεια να μην φωνάξω.
«Γιατί κάνεις θόρυβο;»
Δεν μίλησα.
Τα μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω μου.
«Δεν ξέρω τι έκανα και με μισείς τόσο!»
Τα δάκρυα έπεφταν από τα μάτια μου ασταμάτητα και καυτά.
«Σκότωσε με. Σκότωσε με. Γαμώτο!»
Δεν μίλησε.
Δεν είπε απολύτως τίποτα.
Ένιωθα όλο το σώμα μου να τρέμει και να σφίγγεται.
Δεν μπορούσα να καταλάβω ποιο συναίσθημα με κατέκλυζε; Ήταν θυμός; Λύπη; Απογοήτευση ή μήπως φόβος;
Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική.
Γιατί δεν λέει τίποτα;
Γιατί δεν κάνει τίποτα;
Θα μπορούσε να με τρελάνει η απόλυτη σιωπή.
Αν ήμουν μόνη μου δεν θα είχα πρόβλημα αλλά το γεγονός πως βρισκόμουν με ένα άλλο άτομο το οποίο ήταν απολύτως σιωπηλό με έκανε να αισθάνομαι άβολα.
«Πες κάτι επιτέλους»
Είπα συγχυσμένη.
Μόλις κατάλαβα το τι ξεστόμισα τα μάτια μου γούρλωσαν.
Δεν θα του άρεσε αυτό καθόλου.
«Έχεις ενδιαφέρον»
Ψιθύρισε και ένιωσα την γλώσσα του να κάνει βόλτες γύρω από την καμένη σάρκα μου.
Μια τσιρίδα ξέφυγε από τα χείλη μου
Ένιωθα αηδία και απέχθεια.
Ποιος το κάνει αυτό;
Το ελεύθερο χέρι του εισέβαλε μέσα στο σουτιέν μου.
Δάγκωσα το κάτω χείλος μου.
«Φαίνεται να σου αρέσει ο πόνος»
Το χέρι του τράβηξε το σουτιέν μου με απίστευτη δύναμη, το ξεκόλλησε από πάνω μου.
Το σουτιέν μου βρισκόταν πλέον στο πάτωμα.
«Πολύ καλύτερα τώρα»
Τα μάγουλα μου είχαν κοκκινίσει και ένιωθα μια πίεση στην κοιλιά μου. Το σώμα μου είχε αυτή την αντίδραση κάθε φορά που ντρεπόμουν ή ένιωθα εντελώς ταπεινωμένη.
Τον είδα να βάζει το χέρι του μέσα στην τσέπη του παντελονιού του.
Άγχος με κατέκλυσε.
«Τ-Τι κάνεις;»
«Μην μιλάς»
Έβγαλε μια μαύρη κορδέλα, μια κορδέλα που μπορούσε να καλύψει όλο το πρόσωπο μου εύκολα.
Τι θα κάνει;
Θα μπορούσαμε άνετα να βρισκόμαστε σε ένα δωμάτιο ενός νοσοκομείου με τόσο κρύο.
Έφερε την κορδέλα στο πρόσωπο μου και την έδεσε γύρω από τα μάτια μου.
Τα μάτια μου συνάντησαν το σκοτάδι.
Το κλίμα ήταν ψυχρό και η σιωπή ήταν αφόρητη.
Οι ρώγες μου ήταν σκληρές από το κρύο που υπήρχε στο δωμάτιο αλλά σύντομα ήταν γεμάτες σάλια.
Ένιωθα την γλώσσα του να με παρενοχλεί ασταμάτητα ενώ τα χέρια του έπιαναν το στήθος μου απαιτητικά και άχαρα.
Το συναίσθημα ήταν απαίσιο.
Ήθελα να κάνω εμετό.
Ήθελα να πεθάνω.
Ήθελα να με σκοτώσει διότι ήξερα ότι το συναίσθημα της ταπείνωσης, της ντροπής και της αηδίας θα με ακολουθεί και δεν θα μπορεί να με αφήσει.
Πόσο σε καταστρέφει όταν σε αγγίζει ένα άτομο το οποίο δεν επιθυμείς.. το οποίο σε αηδιάζει
YOU ARE READING
Άννα
Mystery / Thriller«Το όνομα μου είναι Άννα, είμαι δεκαεννέα χρονών» Έλεγα ξανά και ξανά στον εαυτό μου για να μην το ξεχάσω. Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα που σύντομα μετατράπηκαν σε κλάματα με λυγμούς. «Τι σου είπα;» Πετάχτηκα. Η φωνή του με γέμισε φόβο. Το χέρι του...
