Θα μπορούσα να μετρήσω τους χτύπους της καρδιάς μου τόσο δυνατά που ακούγονταν.
Ίσως αν συγκεντρωνόμουν σε αυτό θα ηρεμούσα έστω και ελάχιστα.
Οι υπόλοιπες αισθήσεις μου ήταν αυξημένες τώρα που μια υστερούσε.
Η όραση μου αυτή την χρονική στιγμή ήταν άχρηστη.
Ένιωθα το άγγιγμα του πολύ πιο έντονο από συνήθως πράγμα που με έκανε να νιώθω ένα ανεξήγητο τρέμουλο ανάμεσα στα πόδια μου, μια ανατριχιαστική αδυναμία.
Μπορούσα να ακούσω τους αναστεναγμούς μου, την ανάσα
μου η οποία μαρτυρούσε ένα ένα
τα συναισθήματα μου.
Πόσο γλυκός θα ήταν ο θάνατος αυτή τη στιγμή.. πόσο απελευθερωτικός.
Το σώμα μου δεν ένιωθε δικό μου.
Ήμουν πάλι σε μια από αυτές τις περίεργες εμπειρίες που είχα πιο μικρή, ανεξήγητα φαινόμενα για εμένα. Πολλές φορές ένιωθα πως έβλεπα τον εαυτό μου έξω από το σώμα μου.
Μπορεί να έτρεχα στην παιδική χαρά και ξαφνικά έχανα την επαφή με τον εαυτό μου, το σώμα μου.
Το περιβάλλον μου θόλωνε και οι φωνές γύρω μου χαμήλωναν. Τότε ήταν που είχα το συναίσθημα πως
το σώμα μου δεν είναι δικό μου,
πως είμαι ένας περαστικός που το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να παρατηρώ τις κινήσεις του άλλου ατόμου, του ατόμου που ήταν στην πραγματικότητα ο εαυτός μου.
Μάλιστα ένιωθα πως δεν έχω καθόλου έλεγχο και πως είμαι μέσα σε ένα σώμα στο οποίο δεν ανήκω.
Ένιωσα έναν έντονο πόνο στο κρανίο μου.
Μόλις μου τράβηξε τα μαλλιά.
«Θέλω να είσαι εδώ μαζί μου. Θέλω να νιώθεις τα πάντα»
Κούνησα τα χέρια μου και προσπάθησα να τα απελευθερώσω.
Άρχισα να χτυπιέμαι και να ανασαίνω νευρικά.
Ήταν άκρως απογοητευτικό πως ότι και να έκανα ήταν μάταιο.
Οι προσπάθειες μου ήταν ανόητες.
Πάντα με κυρίευε.
Με τρόμαζε αυτή η αδυναμία που είχα απέναντι του.
Θα μπορούσε άραγε να με μετατρέψει σε άλλο άνθρωπο;
Και αν όχι τότε ίσως με μετέτρεπε σε ένα άβουλο πλάσμα δίχως άποψη, δίχως συναισθήματα, δίχως τίποτα.
Ίσως κατέληγα καθρέφτης της μητέρας μου.
Τρελαίνομαι ήδη.
Άκουσα έναν χτύπο. Σαν κάποιος να χτυπάει μια πόρτα.
Το δάχτυλο του χάιδεψε το κάτω χείλος μου ενώ το άλλο χέρι του γλίστρησε από την μέση μου στους γοφούς μου.
Ο χτύπος δυνάμωσε και αυτή την φορά συνοδεύτηκε από παραπάνω χτύπους.
Το χέρι του μετακινήθηκε από τους γοφούς μου και πλέον με χούφτωνε.
Ακούστηκαν παραπάνω χτύποι.
Έβαλε το δάχτυλο που ήταν στα χείλη μου μέσα στο στόμα μου.
Δεν είχαν σταματήσει οι χτύποι.
«Θέλω να γλείψεις και να πιπιλίσεις το δάχτυλο μου σαν να έτρωγες γλειφιτζούρι»
Τα μάγουλα μου έκαιγαν.
Είχα ορκιστεί πως αν δεν κατέληγε στην φυλακή τότε θα τον σκότωνα με τα ίδια μου τα χέρια.
Μια φωνή με έβγαλε από τις σκέψεις μου. Μια φωνή που δεν άνηκε στον απαγωγέα μου.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Άννα
Mistério / Suspense«Το όνομα μου είναι Άννα, είμαι δεκαεννέα χρονών» Έλεγα ξανά και ξανά στον εαυτό μου για να μην το ξεχάσω. Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα που σύντομα μετατράπηκαν σε κλάματα με λυγμούς. «Τι σου είπα;» Πετάχτηκα. Η φωνή του με γέμισε φόβο. Το χέρι του...
