Görkem'den
Sena'yla parkta karşılaştığımızdan beri bende ne depresyon kaldı ne de başka bir şey.
Tatsızlıklar hiç olmamış gibi kaldığımız yerden arkadaş gibi devam edeceğiz sanırım. Arkadaş kalma konusuna olumlu bakmakta zorlansam da onunla hiç konuşmamaktan iyidir. Hem konuşup görüştükçe belki o da benden hoşlanır.
Depresyondan çıktığımı ilk ablam fark etti. O gün ben eve gelir gelmez bana apartman kapısını açan ablam, bendeki neşeyi sesimden bile anladı. Asansör yerine merdivenleri üçerli beşerli çıktıktan sonra evin kapısında ablamın beni beklediğini gördüm. "Dışarı çıkmak yaramış. Ne oldu?" diye sordu.
"Hiçbir şey olmadı." dedim odama geçerken. Bu açıklama ablamı tatmin etmedi ve akşam yemeğinden sonra ben tam oyuna girecekken ablam odama geldi.
"Dinliyorum."
"Neyi?" diye sordum.
"Sena'yla aranız niye bozuldu ve nasıl düzeldi?"
"Konunun o olduğu ne malum? Benim tek derdim Sena mı?"
Biraz durup düşündü ve "Evet." dedi.
Dışarıdan o kadar belli oluyor mu ya?
"Anlat şimdi." diye üsteledi ablam.
"Tartışmıştık ama şimdi her şey yolunda." diye cevap verdim.
"Neden tartıştınız?" dedi odamdaki mindere yerleşirken. Bu hareketi uzun uzun dedikodu yapmak istediğine işaretti.
Biraz düşündükten sonra cevap verdim:
"Onu seven biri daha var."
"Ee?"
"Eesi... aramıza girdi işte."
"Kimmiş bu diğer çocuk?"
"Sena'nın eski flörtü."
"Nasıl biri?"
"Motorcu, yüzsüz yavşağın teki."
"Moralini o mu bozdu?"
"Nasıl bozmasın abla ya~" derken istemsizce detone oldum.
"Ne olacak ablam? Eski flörtü diyorsun. Adı üstünde eski."
"Ama Sena'yla aralarında çok şey geçmiş. Sena'nın ilk aşkı."
"İsterse sevgilisi olsun. Evli olmadığı sürece denenebilir."
"Nasıl yani?"
"Burak'la ben mesela... tanıştığımızda Burak'ın sevgilisi vardı."
"Sonra?"
Ablam "Beni tanıyınca aklı başına geldi." dedi, bu durumda hiçbir sıkıntı yokmuş gibi.
"Siz Burak'la ayrıldınız ama."
"Can'ı tanıyınca benim aklım başıma geldi."
"Can'la da ayrıldınız."
"O da Elif'i tanıyınca aklı başına geldi... Nişanlarına bile gittim. Gerçekten çok yakışıyorlar."
"Abla sen midesizsin."
"Ne alaka?"
"Çıkar mısın odamdan?" dedim. Kendi sandalyemden kalktım ve minderden kalkması için ablamın kolunu çektim.
"İyi be, istenmediğim yerde durmam." dedi ve çıktı odamdan.
Ablamın arkasından kapıyı kapattım ve bilgisayarın başına geçtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hâlâ Otobüste Misin? | Yarı Texting
Ficção AdolescenteO da kendisine ne olduğunu bilmiyordu ama ilk gördüğü anda tutulmuştu kıza. Nedense onunla deli gibi konuşmak istiyor ama bir yandan da ona yaklaşmaktan çekiniyordu. En son bir yol buldu bulmasına da... Her şey Sena'nın uzun zamandır bindiği otobüst...
