Safir

5 BÖLÜM:KALDLYSAN KARANLIKTA

5 BÖLÜM:KALDIYSAN KARANLIKTA

*"Ben seni ölsem bile affetmeyeceğim!"*

Gecenin anlatımıyla.

Kabul etmişdim teklifi. Ama bildiğim tek bir şey vardı

Ya bu karar benim sonumdu, ya ben kararın sonuydum

Beni bırakmışdılar, şu anda cinayeti işlediğim yere gelmişdim. Yüzümde acı bir gülümseme oluştu. İnsanlar geziyordu, çocuklar elinde kırmızı balon gülüyordu masumca, bazıları oturmuş denizin dalgalarını izliyordu. Bense tam cinayeti işlediğim yere acı bir gülümsemeyle bakıyordum. "İyimisiniz?"ansınız birden duyduğum sesle yerimde irkildim. Bakışlarımı o adama çevirdiğimde genç bir kız gördüm. Zorla olsada sıcak bir bakış atdım.

  "İyiyim, teşekkür ederim."dedim. Genç kız bana teşekkür edip gitti. Telefonu çıkarıp ablamı aradım.

  "Alo, Buse."dedim gözüm dolarak. "Abla."dedi Buse heyecanlı sesle. Sözü uzatmadım.

  "Konumu atıyorum, oraya gel."dedim.

  "Abla ne oldu, kaç gündü nerdeydin?"dedi bana. "Sana attığım konuma gel Buse."dedim tekrarlayarak.

  "Peki."dedi. Ben ona konum attıktan sonra, ablamla buluştuğum yere gittim. Yerimde oturdum. Yanıma bir qarson geldi.

   "Hoş geldiniz efendim. Bizden bir arzunuz, isteğiniz varmı?"dedi bana garson. "Limonata."dedim net bir şekilde. "Peki hanımefendi, isteğiniz kısa bir sürede gerçekleşecek. Başka bir isteğiniz varmı?"dedi.

  "Hayır, teşekkür ederim."dedim. Ablamı beklemeye başladım. 20 dakika sonra ablam geldi. Beni gördüğünde yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu.

İnsan nefret ettiği birine gülümsermiydi?

"Abla."dedi ve bana sarıldı. Bende karşılık olarak ona sarıldım.

  "Gel otur."dedim yüzümdeki gülümsemeyle. "Abla ne oldu neredeydin iki gündür?"dedi bana merak dolu gözlerle.

   "Buse ben bir yeni bir şirkette çalışıcam. Bunun kimsenin bilmesini istemedim, kendim gidip görüşdüm, buluştum, şartları anlattılar. Bende beğendim, ve işe alındım."dedim.

  "Bu kadarmı, peki ya neredeydin, üç gün?"dedi.

  "Şirket kendisi bana otel masraflarını ödediler, uzaktaydı, onun için orada kaldım. Söylediğim gibi kimsenin bilmesini istemiyordum. Babamada kısa bir süre içerisinde söyleyeceğim."dedim meraklı anlatmaya çalışarak.

Ama otelde ne oteldi ama konforlu.

   "Şimdi sen bir şirkettemi çalışacaksın?"dedi sevinir gibi. "Evet, ben bir şirkette çalışacağım."dedim.

Ablamla zaman geçirdikten sonra eve doğru yöneldik. Eve geldiğimizde ablam odasına çıktı. Ben ilk annemi ve babamı gördüm. Oturmuşdular, ve ikiside bakışlarını bana yöneltdi. "Kızım hoş geldin."dedi babam.

  "H-h-hoş bu-bulduk."dedim titrek sesimle. "Gel, geç otur bakalım. Bu zamana kadar neredeydin, ne yapıyordun, bize neden haber vermedin? Bu soruların hepsini tek-tek cevaplayacaksın."dedi babam aniden yüzü değişerek.

   Annem ve babamın karşısında oturdum. Titreyen ellerimi bacaklarımın arasına yerleştirdim. "Ben yeni bir iş teklifi aldım."diye söze başaldım.

   "Evet. Ne iş teklifiymiş bu?"dedi babam sert, ve kaşlarını çatarak.

   "Bir şirket baba. O şirket uzakta olduğu için, ben bir otelde kaldım. İki günde kadar cevap bekledim, ve sonra beni işe aldıklarını söylediler."dedim gözlerimi ellerime dikerek. Babama bakamıyordum. Kırık-kırık nefes alıyordum.