where's my soulmate? [taekook]

on 🍀

merhaba iyi geceler gule gule 🩷🤸🏻‍♂️

*
*
*

"Dün geceki mesaj da neydi öyle?"

Jungkook önüne oturttuğu esmerin saçlarına boya sürmeye başlarken sormuştu. Dün akşamki mesajda ruh eşiyle ilgili söylediği şeyi tamamen es geçmişti. Taehyung bir gariplik olduğunu sezse de konuyu kestirip atan Jungkook'a bugün hesap sorabileceğini düşünerek ona eşlik etmişti.

"Asıl sen söyle, dün gece niye kestirip attın mesajımı? Ruh eşini bulmak için ölmüyor muydun?" Ayna karşısında oturdukları için Jungkook bir an aynadan Taehyung'a bakmıştı. Esmer onu fark etmemişti. "Ölüyordum."

"Artık eski merakın kalmadı galiba? Oğlum, ruh eşini buldum diyorum!!" Taehyung Jungkook'u heyecanlandırmak için ellerini birbirine çarpıp gürültülü bir ses çıkartarak dikkat çekmek istemişti. Jungkook aynadaki bakışlarını yeniden esmerin saçlarına odaklamıştı. "Evet, doğru. Ediyorum merak. Kimmiş, söyle bakalım?"

"Şimdi, seninle bu konuyu son konuştuğumuz zamandan beri çevreyi araştırıyordum. En sonunda senin gibi kurdu depresyonda olan birini buldum."

"Hmm. Kimmiş?" Jungkook oldukça meraksızdı. Taehyung'u ruh eşi olarak çoktan kabullendiği için mi böyleydi yoksa ruh eşinin Taehyung olmasını istediğinden mi yabancı birine karşı bu kadar ilgisizdi henüz onun ayrımını yapamıyordu.

"Jimin'in okulundan. İsmi Kim Yugyeom. Fotoğraflarını göstereyim sana." Eline telefonunu alıp dün gece hesabını stalkladığı omeganın fotoğraflarını göstermişti hemen arkadaşına. Jungkook burun kıvırır gibi olmuş, "Fena değil." demişti.

"Fena mı değil? Yat kalk böyle seksi bir omegan olduğu için Tanrı'na şükret."

"Taehyung..." Jungkook arkadaşının ismini söyledikten sonra iç çekmişti. "Omegan demesen? Nereden belli benim omegam olduğu? Her kurdu depresyonda olan insan birbiriyle eş diye bir şey mi var?"

"Seni bi doktora gösterelim biz, hiç iyi görünmüyorsun."

"O ne demek şimdi?" Kaşlarını çatmış ve saçlara boya sürmeyi bırakmıştı.

"Daha iki gün önce ruh eşim ruh eşim diye ölüp bitiyordun, her önüne geleni utanmasan benim ruh eşim misin diye çevirecek durumdaydın. Şimdi ne değişti merak ediyorum."

Jungkook Taehyung'un bu konudaki ciddiyetini sezince onun bir şeylerden şüphelenmemesi için kendisini toparlaması gerektiğini düşünerek omuz silkmişti. "Şey... Evet kim olduğunu merak ediyorum. Ama biraz araştırdım, internette yazıyordu. Ruh eşini aramak şey değilmiş... Doğru değilmiş."

"Nasıl yani?" Bu defa esmer, aynadan arkasındaki arkadaşına bakarak tek kaşı havadayken sormuştu.

"Ne kadar çok ararsan ruh eşin o kadar uzaklaşıyormuş senden. Yani, bu bir metafor tabii. Yine de işkillendim. Bence artık aramamalıyız." Eğer Taehyung Jungkook'un ruh eşi değilse Jungkook bu andan sonra ne yapardı hiçbir fikri yoktu. Ömrünün sonuna kadar kurdunun azabıyla yaşamak ve belki de erkenden ölmek istemiyordu.

Jungkook, Taehyung'un ruh eşi olması fikrini farkında bile olmadan çabucak benimsemişti.

Tabii, şu an arkadaşına yalan söylediği için her gece uyumadan önce içi içini yiyordu. Taehyung'un ruh eşi çıkmaları ihtimaline ne tepki vereceğini bilemediği için kötü sonla biten senaryolar yazıp çiziyordu zihninde. Bazıları o kadar kötü oluyordu ki, rüyalarına bile giriyor, uykularını kaçırıyordu.