where's my soulmate? [taekook]

yirmi altı 🍀

geldimkine 🙂‍↔️

full düz yazı.

*
*
*

Taehyung kızgınlığından sonra ilk kez bugün ailesiyle kahvaltı masasına oturmuştu. Ailesi, oğulları kurdunu geri kazanmaya başladığı için çok mutlu görünüyordu. Annesi de babası da her zamankinden daha ilgili davranıyordu.

Kahvaltının ortalarındayken annesi, "Bay Kim'le konuştum Taehyung, kızgınlığının bittiğini söyledim. Bugün okul çıkışında seni bekliyor birtanem." diyerek oğluna doktorundan randevu aldığını belirtmişti.

Taehyung başını sallayarak annesini onaylamıştı. Elbette, Namjoon'la konuşması gereken birçok şey vardı. Kurdunun durumu, hastalığının gidişatı, kullanacağı ilaçlar ve Jungkook... "Benim size bir şey söylemem lazım."

Taehyung ailesinin dikkatini kendisine topladığında konuşmaya devam etmişti. "Jungkook bana her şeyi anlattı. Ruh eşiymişiz."

Annesi ve babası birkaç saniyeliğine donmuştu. "N-ne ara?" Şoku atlatan ilk kişi babası olurken konuşmuştu.

"Kurdum kızgınlığında Jungkook'u istiyordu. Neler olduğunu anlamadım ama Jungkook'la karşı karşıya geldik. Bir şey yaşamadık ancak çiçeklendik."

"Ne? Çiçeklendiniz mi?" Annesi şokla ağzını kapatmıştı. Artık gülümsüyordu. "Tanrı'ya şükür! Doktor Kim, Jungkook'un ruh eşin olduğunu söylediğinde kısa süreli bir şok yaşasam da çok sevinmiştim. Demek doğruymuş."

"Buna sevindiniz mi? İkiniz de?" Taehyung ailesinden bu tepkiyi beklemiyordu.

"Neden sevinmeyelim oğlum? Kurdun iyileşiyor, ruh eşini buldun. Ruh eşini tanıyoruz, Jungkook harika bir çocuk. Siz onunla çocukluktan beri yakınsınız." Annesi sevinçle kıkırdamıştı. "Harika bir damadım var."

Taehyung söylenenlere şok olurken annesinin dediklerini destekleyen babasıyla ne diyeceğini bilememişti. Onlardan kötü bir tepki almayı zaten beklemiyordu ancak Jungkook'u kendisinden önce kabullenmelerini de beklemiyordu.

"Sen buna sevinmedin mi? Jungkook'u sevdiğini sanıyorduk?" Babası sorduğunda Taehyung çekingen bir tavra bürünmüştü.

"Seviyorum ama o anlamda değil. O benim arkadaşım. Ruh eşi ise çok farklı bir olay. Bana neden daha erken söylemediniz ki? Jungkook da söylemedi, ona çok kızdım. Neden hepiniz arkamdan iş çevirdiniz?"

Taehyung kırılmış bir yüz ifadesiyle ailesine baktığında annesi ve babası bu tepkiyi beklemedikleri için şaşkındı. "Ruh eşin hiç tanımadığın ve daha kötü biri de olabilirdi Taehyung. Şu an bunu anlamıyorsun ancak Jungkook senin tanıdığın, bildiğin ve arkadaşın olarak da olsa sevdiğin bir insan. Onunla çok mutlu olacaksın." Annesi konuştuğunda Taehyung sıkıntılı bir iç çekmişti.

"Anne, asıl siz beni anlamıyorsunuz. Şu an hissettiğim tek şey kırgınlık. Kurdum iyileşmeye yeni başlamışken ve ben bile onunla doğru düzgün iletişim kurmayı beceremiyorken onun tek istediği şeyin ruh eşi olması çok saçma geliyor. Ruh eşi çıkmamız, kurduyla hiçbir sorunu olmayan Jungkook için çok iyi bir şey olabilir ama benim için çok erken anladınız mı? Üstelik bahsettiğiniz kişi en yakın arkadaşım. Nasıl ilerleyecek böyle? Söyler misin? Bir şey söyleyin bana, Jungkook'un ruh eşim çıkmasına sevinmekten başka şeyler yapın, bana destek olun mesela!"