where's my soulmate? [taekook]

elli 🍀

marhabalar
.!

güzel ciciş bi bölümle geldim ve baya uzun 🥹

*
*
*

Taehyung ve Jungkook, kızgınlıklarının bitiminde eve dönmüş ve hemen ardından omega, doktorundan randevu aldığı için alfa onunla beraber Namjoon'u görmeye gitmişti.

"Bakalım..." Namjoon Taehyung'tan yine bir kan testi istemiş ve öğleden sonraya onu geri çağırmıştı. Önündeki test sonuçlarını incelerken betanın yüzü gülümsemeye başlamıştı. "Gerçekten iyiye gidiyor gibi durumun. Tebrik ederim."

Taehyung kocaman gülümsemeye başladığında, Jungkook da tam onun arkasında, omegasının omuzlarını onu sakinleştirmek amaçlı ovuşturuyordu. Omega, Jungkook'a bakıp elini tutmuştu. Jungkook omegasının elini dudaklarına götürüp öpmüş ve ona aynı şekilde gülümserken, esmerin üzerinden ellerini çekmemişti.

"Artık ilaç kullanmama gerek var mı?" Taehyung heyecanla sorduğunda Namjoon ona kafa sallamıştı.

"Elbette." Taehyung'un yüzü yeniden düşmüştü. "İlaç kullanman şart. Fakat kızgınlık için aldığın ilaçları bu aylık bırakmayı deneyebilirsin. Kurdun kızgınlıklarını düzenlemiş gibi görünüyor."

"Evet, neyseki!" Taehyung rahat bir nefes verdiğinde içeceği ilaç miktarı azaldığı için sevinmişti.

"Sizin durumunuz ne halde, anlatın bakalım?" Namjoon ikilinin ilişkisini sorduğunda, Jungkook Taehyung'un karşısındaki koltuğa geçip oturmuş ve sözü omegasına bırakmıştı.

"İyiyiz. Gerçekten. Son kızgınlığımızda da beraberdik ve her şey yolunda gitti. Ayrıca korunduk da, sen sormadan söyleyeyim." Taehyung şakadan şımarık bir tavır takınarak söylediğinde Namjoon ona kıkırdamıştı.

"Sevindim ikiniz adına. Aranızdaki sorunları çözüme kavuşturmuş olmanız beni mutlu etti."

"Biz de mutluyuz." Jungkook araya girdiğinde Taehyung'un gülümseyen yüzüne karşılık gülümsemişti.

"Pekala." Namjoon omegaya dönmüştü. "İçin rahatsa, herhangi bir sorun yoksa, seni bir dahaki ay tekrar bekliyorum. Acil bir şey olduğunda arayabilir veya yazabilirsin. Durumun gayet iyiye gidiyor, artık kendini hasta hissetmeni gerektirecek bir durum yok gibi."

"Teşekkür ederim." Taehyung'un gözleri mutluluktan dolarken, ayaklanmış ve bir abi gibi gördüğü doktoruna sarılmıştı. Namjoon ona aynı samimiyetle karşılık verdiğinde, Taehyung gözünden akan birkaç damla yaşı silmişti. Yıllardır bu mücadeleyi tek başına vermiyordu, Namjoon'la birlikte, onun desteği ve bilgisi ile birlikte veriyordu. Bu yüzden en çok, her şeyden önce doktoruna minnettardı omega.

"Ne demek Taehyung, uzun yıllardır senin için uğraşıyoruz ve sonunda güzel bir yol katettik. Jungkook ruh eşin olarak ortaya çıkmasaydı, daha çok işimiz var gibi görünüyordu." Namjoon alfayı işaret ettiğinde Taehyung gülümseyerek eşine bakmıştı.

Namjoon'la vedalaşmışlar ve hastaneden ayrılmışlardı. Jungkook hala duygusal olan omegasını hastane bahçesinde durdurmuş ve nemli yanaklarını okşayarak silmişti. "Güzelim, iyisin artık. Sonunda iyisin. Artık sevinme zamanı, ağlama." Yumuşakça konuştuğunda Taehyung Jungkook'a dolu gözlerle bakmıştı.