Dudaklarıma değen dudaklar bir yardım busesi sunmuştu adeta bana! Yıkılmışlığım, umutsuzluğum ve dünyamın başıma yıkılmış olduğu hissiyatı bir anda yok olup gitmişti sanki! Hiç tanımadığım o adamın tenime teması belki umut belki de bambaşka olayları...
Bu bölüm değişik bir şey yapacağız. Bölümü Yaman'ın ağzından okuyacaksınız. Bence güzel olacak. 😉
Her birinize keyifli okumalar diliyorum. 😍
Oy verip yorum bırakmayı ihmal etmiyoruz okey? 🥰
Görüşmek üzere! ♥️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaman'dan...
20 Temmuz 2023
(Yani geçmişe gittik okurkuşlar dkkddjdks)
Çalan müziğin beynime adeta işlemeye başladığını hissediyordum. Diğer yandan da deyim yerindeyse Aslan beynimi s*kmekten başka bir şey yapmıyordu. Hayır anlamıyordum ki madem Hale ile barışmayacaktı o zaman neden bu kadar depresyona giriyordu? Son zamanlarda eşiyle zor zamanlar yaşadıklarını biliyordum ancak bir süre sonra evliliklerini noktalandırmaya karar verdiklerinde bende onu alıp tatile çıkma fikrini öne sürmüştüm ve dün Antalya'ya uçmuştuk. "Bir özür dilerim dese ama der mi hanımefendi?"
Burun kemerimi sıkıp dudaklarımı ıslattıktan hemen sonra Aslan'a bakarak konuşmaya koyuldum. "Kendini bu kadar paralayacağına sen mi yapsan acaba bunu?"
Başını hızlı bir şekilde "hayır" dercesine salladı bana Aslan. Sonra elindeki viski kadehini yeniden dikti kafaya. Bir şekilde Hale ile bunu barıştırmazsam belli ki karşımdaki yıkıkla uğraşmak zorunda kalacaktım. "Hep ben gittim ona bu defa gitmeyeceğim."
Aşk denen şey bazen bu kadar zorlu mu olmalıydı? "O zaman böyle diplerde gezmek zorunda kalacaksın. Farkında mısın acaba bunun?"
Çocuk misali burnunu çektikten hemen sonra omzunu silkerek bana baktı. Gözleri kan çanağına dönmüştü ve neredeyse oğlan çocuğu gibi de ağlayabilecek bir haldeydi! "Gezeyim anasını satayım demek ki kaderde bu varmış."
Bu kez iç çekip önümdeki viski bardağına sarılan ben olmuştum. İçmekten başka bir çare bulamamıştım galiba arkadaşımı düşününce. "Aşk denen merede kendini bu kadar kaptırmasaydın olmazdı böyle."
Mantığını kullanmanın her zaman çok daha iyi olacağını düşünürdüm. Aşk falan umurumda değildi ve galiba bir gün annemin baskılarına dayanamayıp da evlenmek zorunda kalırsam şayet o zamanda mantık evliliği yapacaktım. "Daha önce hiç aşık olmamış gibi konuşmasana lan."
Gözlerimi devirdim. Aşk mıydı bilmiyorum ama ergenken kalbimin çarptığı birisi olmuştu sonrasında ise aşkın duygusal olarak büyük bir yıpratıcılık olduğuna karar vermiştim. "Dünyanın en yıpratıcı duygusundan bahsediyoruz değil mi? Kusura bakma ama böyle konuşmayı tercih ediyorum. Sende bana uyup mantığını seçmeyi seçseydin sanırım şu noktada beraber içerken bunu konuşuyor olmazdık."
