Dudaklarıma değen dudaklar bir yardım busesi sunmuştu adeta bana! Yıkılmışlığım, umutsuzluğum ve dünyamın başıma yıkılmış olduğu hissiyatı bir anda yok olup gitmişti sanki! Hiç tanımadığım o adamın tenime teması belki umut belki de bambaşka olayları...
Mini minnacık bir aradan sonra bölüm yazmaya başladım. Bu arada önceden yayınlamış olduğum alıntılardan birisini iptal etmeyi düşünüyorum. Herhangi bir şey yaparsam size duyururum. Sizi bölümle baş başa bırakmadan önce de bölümlere kısa da olsa yorum bırakmayı ihmal etmemenizi rica etmek, söylemek istiyorum. Yorumlarınız benim için önemli ve bana lütfen oy yorum sınırı koydurtmayın. Zaten beceremiyorum o işi ama olsun! 😃
Hepinize keyifli okumalar! ♥️
Bölümde yine yetişkin içerik olacaktır! 🙏🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Babam! Acaba annemin bundan haberi var mıydı? Yoksa biz tamamıyla bir sürprizle mi karşı karşıyaydık şu an bilemiyorum ama karşımızda babam vardı şimdi! "Baba" benim kurduğum cümleyle beraber Yaman'da arkasını dönüp babama baktı. Babam bir bana birde Yaman'a baktıktan sonra bize doğru yaklaşıp, "merhaba" dedikten sonra bana döndü. "Kızım arkadaşınla tanıştırmayacak mısın beni?",
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Afedersin baba, bu Yaman." Diyerek Yaman'ı babama gösterdiğimde Yaman'ın hafifçe gerildiğini fark etsem de kendisine çeki düzen verip babama tokalaşmak üzere elini uzattı.
"Merhaba efendim.",
"Merhaba, hoş geldin Yaman çocuk. Bende Yurdanur'un babası Kerim." Yaman başta gerilmiş olsa da babamın babacan tavrına karşılık üstündeki gerginliği atıverdi.
"Memnun oldum efendim.",
"Bende, haydi kızım geçelim içeriye arkadaşınla kapıda kaldınız resmen." Babamın erkenden buraya dönmüş olmasına mı yoksa şu an içerisinde olduğumuz durumu çabucak düzeltebilmiş olmamıza mı şaşırsam bilemedim! Gerçi çok da düzeltilecek bir yanı da yoktu. Sadece babam zamanından önce Yaman ile tanışmıştı hepsi bu! Babam önden giderken ben ve Yaman'da arkasından yürüyorduk ki, kulağıma eğilip mırıldandı.
"Acaba seni şimdi babandan istesem mi?" Sesindeki munzur tınıdan dolayı elbette ki bana şaka yapıyor olduğunun farkındaydım. Mavi gözlerindeki munzur pırıltılarda buna eşlik eder haldeydi! Öylesine güzellerdi ki herhalde şu an yalnız olsak yaklaşıp gözlerine peş peşe öpücükler bırakmayı ihmal etmezdim. Hala elindeki çiçeği tutmaya devam ettiğini fark edince gülüp ona döndüm yeniden.
