Ilgaz ile sürekli bir yerlerde denk geliyor olmaktan çok bunalmıştım. Beni ve Yaman'ı görünce gözlerinde beliren o sinsi pırıltıyı fark etmedim değil. Hala ne istiyor anlamış değilim ya da belki de anlamak istemiyor ve aksine onun hayatımdan bir an evvel çıkıp gitmesini istiyordum. Epey zamandır benimle iletişim kurmaya çalışmasından çok sıkılmıştım ve belli ki nasıl olduğunu dahi bilmediğim şekilde benim peşime düşmüş, soluğu da burada almıştı.
Ya da belki de bir iş için gelmiş olamaz mı Yurdanur?
Pekala iş içinde gelmiş olabilirdi elbette ancak nedense olan saçmalıklar sayesinde paranoyak bir kişiliğe bürünmen çok doğaldı. Bize doğru yaklaşıp, "Merhaba Yurdanur" dediğinde nefesimi dışarıya verdim. Yaman elimi sanki elinin arasından kaymasından korkarcasına sıkarken dudaklarımı ıslatıp istemeye istemeye de olsa konuşmaya çalıştım. "Merhaba.",
"Seni daha doğrusu sizi burada görmeyi beklemiyordum. Yade'den hayatında birinin olduğunu duymuştum. Tanıştırmayacak mısın?" Gözlerimi neredeyse devirme noktasına gelmiştim ki Yaman "merhaba ben Yaman, Yurdanur'un hayatındaki adam" dedi vurgularcasına bir tavırla. Tabii Yade sağ olsun Yaman ile işler karışıkken sosyal medya hesabıma girip yemek yediğimiz sırada Ilgaz ile çekildiğimiz fotoğrafları koyunca işler allak bullak olmuştu. İkisi tokalaştıktan sonra Ilgaz'ın yanından ayrılana kadar ömrümden ömür gitti desem yalan olmazdı herhalde!
Masalardan birisine geçtiğimiz sırada rahat bir şekilde nefesimi dışarıya verdim. Herhangi bir gerginlik çıkabilme ihtimali beni gerçekten germiyor değildi. Elini elimin üstüne koyduğunda gözlerimi gözlerine diktim. "Bu adam..."
Dedikten hemen sonra duraksadı Yaman sanki doğru sözcükleri seçmeye çalışıyor gibi bir hali vardı diğer yandan da.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bebek İçin
RomanceDudaklarıma değen dudaklar bir yardım busesi sunmuştu adeta bana! Yıkılmışlığım, umutsuzluğum ve dünyamın başıma yıkılmış olduğu hissiyatı bir anda yok olup gitmişti sanki! Hiç tanımadığım o adamın tenime teması belki umut belki de bambaşka olayları...
