SAMYELİ MAHALLESİ (TAMAMLANDI)

21

Çocukken ağaçların altına geçip gülüp, ağladığımız zamanlar da kalabilmeyi..

Mahallemiz de ki Makbule teyze ile her gün dertleşmeyi, esnaflardan Mehmet ve Ömer abi ile her gün siyaset kavgalarını kahvede çekirdek yerken izlemeye dönmeyi o kadar çok isterdim ki..

Her şey bir yana o mahalle de geçirdiğimiz zamanlar, o mahallede ellerin de büyüdüğümüz insanlarla her an birlik olabilmeyi o kadar isterdim ki..

Ama şimdi hayatımızın en yalnız ve en kötü dönemini yaşıyoruz.

'Sana bunu unut demiştim' dedi Nazeni sesi titrerken kafamı ona doğru çevirdiğim de gözlerinin dolduğunu görmüştüm.

Gökalp Karpe'nin biricik kız kardeşi acı içindeydi.

'Melih, neden yapıyorsun bunu?' diye bağırdı bu kez de Melih sadece yolu takip ediyordu. Biraz önce söylediği şarkı Nazeni'nin yarasına tuz basmıştı.

Oysa Melih sadece Nazeni'ye bir adım atmak istemişti. Çünkü onları ilk defa yakın yapan ve birleştiren bu şarkıydı.

'Neyi, neden yapıyorum Nazeni?' diye sordu Melih. Gözleri hala yoldaydı. Nazeni ise dikiz aynasından Melih'e bakıyordu.

'Neden zaaflarıma oynuyorsun?' diye sordu

'Sen şaka mı yapıyorsun?' diye sesi yükseltti Melih ve aynadan Nazeni'nin gözlerine baktı ve geri yola çevirdi gözlerini.

'Anlamak istediğin gibi anlıyorsun her şeyi Nazeni ben sadece seninle birlikte olabildiğim tek andan kalan bir şarkıyı söylemek istedim ne yaranı kanatmak ne de zaaflarınla oynamak için' dedi Melih. Nazeni tuttuğu göz yaşlarını bıraktı ve kendini Revan'ın omuzuna bıraktı.

'Fazla yoğunum, fazla karışığım haklısın özür dilerim' diye mırıldandı Nazeni ve sessizce Revan'ın omuzunda ağlamaya devam etti. Revan kollarını Nazeni'ye sarıp saçlarını öpmüştü.

Nazeninin omuzuna dokunup okşadım. 'Güzel kızım' dedim.

'Her şey fazla ağır hepimizin patlamaları oluyor sorun yok ağlam lütfen' derken kolumu çektim.

'Ağlama Nazeni' dedi Melih. Sesi buruk ve suçlu çıkıyordu.

Melih'İn omuzuna dokunup sıktım.

'Ağlamaya devam edersen şu karşıda ki uçurumdan atarım hepimizi' dedi Melih ve arabanın hızını yükseltti.

Revan ağzından çığlık kaçırırken Nazeni Revan'ın omuzundan kalkıp gözlerini sildi.

'Benim yüzümden kardeşini ölümüme mi iteceksin Melih Perçe?' dediğin de gözlerim Melih'e kaydı.

'Sadece kardeşime odaklanmak yerine bu arabada ki herkese odaklanman lazım Nazeni Malta' dedi Melih ve arabanın hızını düşürdü.

'Gergin flörleşmeler' dedi Revan kırkırdayarak.

'Bir kaç dakikaya gelmiş oluruz' dedi Melih. Nazeni geri Revan'ın omuzuna yattı.

'Orada bizi deneyecekler, eğitim vermeyecekler' dedim.

'Duygusal olarak bizi her şeye zorlayacak ve üzerimize çok gelecekler'

'Bunlara kendinizi hazırlayın' diye ekledim.

'Daha ne kadar kötüleşebilir ki her şey amına koyayım' dedi Nazeni

'Nereye kadar giderse oraya kadar kötüleşecek her şey' diye yanıtladım.

'Güçlü olun demiyorum ama güçsüzlüğünü de onlara göstermeyin' diye ekledim.