SAMYELİ MAHALLESİ (TAMAMLANDI)

7

Çağan Şengül-Ben sana veda edemem
Revan perçe ağzından

Karşımda duran Feyza teyzeyle Gökalp birbirine bakarken Feyza teyze  bir adım attı bize doğru.
'Oğlum' dedi . 'Ölmemişsin' derken ağlıyordu.

'Numarayı bırak' dedi Gökalp . Kolumu koluna dolarken 'Sakin ol' diye fısıldadım.
'Her şeye rağmen annen o senin' diye ekledim.

'Özür dilerim her şey için oğlum' dedi Feyza  teyze.
Tam o an 'Eren Karo'nun intikamı' diye bir bağırış ve bir silah patlamasını sesi duyuldu.

Gökalp beni yere doğru çekerken üzerime kapandı. Koruduğu kişi annesi değil bendim.
Siper olduğu kişi annesi değil bendim. 'İyi misin' diye sorarkan hala üzerimdeydi.
Etrafta ki adamlar ateş eden kişiyi yakalarken. 'Gökalp' dedim.

'Annen' dedim ve onu üzerimden itip hızla ayağa kalktım. 
Hümeyra teyzeye doğru koştum. Yerde kanlar içinde yatarken Gökalp'e bakıyordu.

' iyi olacaksın' dedim sesim titrerken. Sadece Gökalp'e bakıyordu.
Tşörtümü yırtıp göğsünde ki kanayan yere baskıladım. Feyza teyzenin gözlerinden yaş akarken Gökalp yerde oturmuş sadece annesine bakıyordu.
'Gökalp kendine gel' diye bağırdım. 'Gökalp bir şey yap ne olur' dedim.

Feyza  teyze dudaklarını araladığın da 'Şş Feyza  teyze konuşma' dedim.
'Kızım' dedi zorlanırken. Saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp baskı uygulamaya devam ettim. Ne yapmalıydım?

Tüm her şeyi unutmuştum. Lanet olsun.
Gözlerimden yaşlar akarken 'Feyza  teyze ne yapmam gerek' dedim zorlukla.
Ambulanslar gitmişti. Lanet olsun gitmişlerdi. Ayağa kalkıp Gökalp'in yanına koştum. 'Gökalp kalk bir şey yap' dedim omuzlarından sarsarken.

'Gökalp söyle ben yapayım ne olur bir şey söyle' diye bağırdım.
Gökalp annesinden gözlerini . Ekip bana baktığında hızlıca ayağa kalkıp annesine doğru koştu.

'Anne' dedi gözlerinden yaşlar akarken. 'Anne kurtarıcam seni' dedi ve göğsünde ki yaraya baktı.
'Tamam benimle kal ne olur uyuma anne' diye bağırdı. 'Revan ambulansı ara' diye bağırdı.

Kanayan yerine baskı yaparken Gökalp cebimden zorlukla telefonu çıkarıp 112 yi tuşladım.
'Acil kiraz ağacı fabrikasının önüne ambulans' dedim zorlukla telefonda ki kişiye.

Benden bilgiler isterken sesi bana sadece uğultulu geliyordu. 
'Silahla yaralanma' dedim sadece telefonda ki kişiye.
'Hatta kalın' dedi ve beklemeye aldı telefonda ki kişi.
Telefonu yere atıp hızlıca Gökalp'in yanına gittim.

'Tamam gelecekler' dedim Hümeyra teyzeye bakıp.
Feyza  teyze zorlukla 'Özür dilerim' dedi.
'tamam anne yorma kendini' dedi Gökalp.
' Affet beni' dedi Hümeyra teyze. 'Sen affet beni anne'dedi Gökalp.
Feyza  teyzenin üzerine kapanıp ona sarıldı.

Alnını öptü. Yanağını öptü. Elini öptü. Dudaklarından çıkan tek cümle ise iyi olacaksındı.
Feyza   teyzenin gözlerini kapandığında boğazımdan acı bir çığlık koptu.
'Hayır' diye bağırdım.

'Hayır Hayır' diye bağırıp dizlerimin önüne çöktüm.
Gökalp Feyza teyzenin boynundan nabzına baktı. Ellerini kenetleyip kalp masajına başlarken sadece anne diyordu.
'Anne hayır şimdi değil' diye bağırdı.

Elleri hızlanırken ağlamaya devam ediyordu.
'Gökalp' dedim duymuyordu beni . 'Anne uyan bak o nefret ettiğim senin zorla içirdiğin zencefilli çorbayı her gün içeceğim' dedi acı dolu sesiyle.

Hala kalp masajı yapmaya devam ediyordu. 'Anne yere düştüm dizim acıyor hadi uyan da öp geçsin' diye bağırdı.
Ne derse desin uyanmıyordu Hümeyra teyze. 'Anne ne olur uyan hadi kalk oyun oynayalım' dedi çaresizce.
Ambulans sesleri duyulurken Gökalp kendinden geçmişçesine konuşuyor ve kalp masajı yapıyordu.